التيار الوطنی الحر لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «التيار الوطنی الحر*: زمینه تشکیل این جریان سیاسی مسیحی به سال1990 و تبعید میشل عون به فرانسه بازمی گردد. وی پی از بازگشت از تبعید در سال2005 ، آغاز فعالیت این حزب سیاسی را اعلام کرد. این تشکل سیاسی با احزاب و جریان های سیاسی مسیحی همچون الکتائب والق...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زمینه تشکیل جریان سیاسی مسیحی التيار الوطنی الحر لبنان(جریان ملی آزاد)،به سال 1990 و تبعید میشل عون به [[فرانسه]] بازمی‌گردد. وی پی از بازگشت از تبعید در سال 2005، آغاز فعالیت این حزب سیاسی را اعلام کرد. این تشکل سیاسی با احزاب و جریان‌های سیاسی مسیحی همچون [[حزب الکتائب اللبنانية لبنان|الکتائب]] و [[حزب القوات اللبنانیة لبنان|القوات اللبنانیة]] در رقابت و با [[حزب الله لبنان|حزب‌الله]] و امل هم پیمان است و در زمره اعضای ائتلاف موسوم به 8 مارس قرار دارد. این جریان سیاسی دارای ایستگاه تلویزیونی با نام [[تلویزیون در لبنان|otv]] بوده و با چند نماینده و وزیر در مجلس نمایندگان و هیئت دولت حضور دارد<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[لبنان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص. 134.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[سیاست و حکومت لبنان]]؛ [[نظام حزبی لبنان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۳
زمینه تشکیل جریان سیاسی مسیحی التيار الوطنی الحر لبنان(جریان ملی آزاد)،به سال 1990 و تبعید میشل عون به فرانسه بازمی‌گردد. وی پی از بازگشت از تبعید در سال 2005، آغاز فعالیت این حزب سیاسی را اعلام کرد. این تشکل سیاسی با احزاب و جریان‌های سیاسی مسیحی همچون الکتائب و القوات اللبنانیة در رقابت و با حزب‌الله و امل هم پیمان است و در زمره اعضای ائتلاف موسوم به 8 مارس قرار دارد. این جریان سیاسی دارای ایستگاه تلویزیونی با نام otv بوده و با چند نماینده و وزیر در مجلس نمایندگان و هیئت دولت حضور دارد[۱].
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت لبنان؛ نظام حزبی لبنان
کتابشناسی
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص. 134.