جشن سلامتی در چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نهمین روز از ماه نهم به تقویم کشاورزی چین، مصادف با عید «چونگ | نهمین روز از ماه نهم به تقویم کشاورزی چین، مصادف با عید «چونگ یانگ (Chongyang)» یکی از عیدهای مهم [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]] است. در این روز مردم همراه با خانوادهی خود به کوهنوردی میروند و ضمن تماشای مناظر زیبا و نوشیدن شربت گلهای داوودی، «کیک گل» نوعی [[تنوع غذاهای چینی|غذای سنتی چین]] را صرف میکنند. [[جامعه و نظام اجتماعی چین|مردم چین]]<nowiki/>معتقدند که عدد 9 عدد خوش یمن و خوب و علامت مثبت است. از آنجا که در نهمین روز از ماه نهم سال عدد 9 دو بار تکرار میشود، تبرک و خوش یمنی آن دو برابر میگردد. به همبن جهت، این روز را جشن میگیرند و [[آداب و رسوم عامیانه ی مردم چین|آداب و رسوم خاصی]] را هم انجام میدهند. | ||
البته، عید «چونگ | البته، عید «چونگ یانگ» هم مثل هر عید سنتی چینی، داستان خاص خود را دارد. گفته میشود، در قرن سوم پیش از میلاد، مردی به نام «فِی چانگ فانگ (Fei Changfang)» زندگی میکرد که بسیار نیرومند و قوی بود. روزی به جوانی به نام «خانگ جینگ (Hang Jing)» گفت:<blockquote>در نهمین روز از ماه نهم، فاجعه ی بزرگی برای خانوادهی او پیش خواهد آمد. بهتر است برای جلوگیری از این فاجعه در آن روز، چند کیسهی قرمز تهیه و در داخل آن برگهای گل «داوودی» که یکی از گیاهان داروئی چین است قرار داده و همراه با خانوادهاش به بالای کوه بروند و شربت گل داودی بنوشند.</blockquote>«خانگ جینگ» در بامداد نهمین روز از ماه نهم به همراه اعضای خانوادهاش به کوه رفت. یک روز بعد، تمام حیوانات خانگی او مردند اما «خانگ جینگ» و خانوادهاش سالم ماندند. از آن پس، کوهنوردی و استفاده از شربت گل «داوودی» در عید«چونگ یانگ» به یک رسم سنتی مردم چین تبدیل شده و با گذشت دو هزار سال از آن حادثه، هنوز هم ادامه دارد. | ||
دولت چین هم در سال 1989، این روز را به عنوان روز سلامتی و «روز سالمندان» اعلام نمود و مردم برای به دست آوردن سلامتی و یاد بود عید «چونگ یانگ» در این روز به کوهنوردی و استفاده از طبیعت میپردازند. | |||
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشنها و فستیوالهای چینی]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشنها و فستیوالهای چینی]] | |||
== منبع اصلی == | |||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== | == نویسنده مقاله == | ||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:جشن ها و سرودها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۸
نهمین روز از ماه نهم به تقویم کشاورزی چین، مصادف با عید «چونگ یانگ (Chongyang)» یکی از عیدهای مهم مردم چین است. در این روز مردم همراه با خانوادهی خود به کوهنوردی میروند و ضمن تماشای مناظر زیبا و نوشیدن شربت گلهای داوودی، «کیک گل» نوعی غذای سنتی چین را صرف میکنند. مردم چینمعتقدند که عدد 9 عدد خوش یمن و خوب و علامت مثبت است. از آنجا که در نهمین روز از ماه نهم سال عدد 9 دو بار تکرار میشود، تبرک و خوش یمنی آن دو برابر میگردد. به همبن جهت، این روز را جشن میگیرند و آداب و رسوم خاصی را هم انجام میدهند.
البته، عید «چونگ یانگ» هم مثل هر عید سنتی چینی، داستان خاص خود را دارد. گفته میشود، در قرن سوم پیش از میلاد، مردی به نام «فِی چانگ فانگ (Fei Changfang)» زندگی میکرد که بسیار نیرومند و قوی بود. روزی به جوانی به نام «خانگ جینگ (Hang Jing)» گفت:
در نهمین روز از ماه نهم، فاجعه ی بزرگی برای خانوادهی او پیش خواهد آمد. بهتر است برای جلوگیری از این فاجعه در آن روز، چند کیسهی قرمز تهیه و در داخل آن برگهای گل «داوودی» که یکی از گیاهان داروئی چین است قرار داده و همراه با خانوادهاش به بالای کوه بروند و شربت گل داودی بنوشند.
«خانگ جینگ» در بامداد نهمین روز از ماه نهم به همراه اعضای خانوادهاش به کوه رفت. یک روز بعد، تمام حیوانات خانگی او مردند اما «خانگ جینگ» و خانوادهاش سالم ماندند. از آن پس، کوهنوردی و استفاده از شربت گل «داوودی» در عید«چونگ یانگ» به یک رسم سنتی مردم چین تبدیل شده و با گذشت دو هزار سال از آن حادثه، هنوز هم ادامه دارد.
دولت چین هم در سال 1989، این روز را به عنوان روز سلامتی و «روز سالمندان» اعلام نمود و مردم برای به دست آوردن سلامتی و یاد بود عید «چونگ یانگ» در این روز به کوهنوردی و استفاده از طبیعت میپردازند.
نیز نگاه کنید به
چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ جشنها و فستیوالهای چینی
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی