مکتب خانه آموزش قرآن تونس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «کتاب همان مکتب‌خانه آموزش قرآن و از نظر ساختاری شبیه مکتب‌خانه‌های قدیمی ایران است. قرائت قرآن، حفظ قرآن و فراگیری احکام شرعی ابتدایی، مهم‌ترین کارکردهای این مراکز مردم‌نهاد است. این مراکز پیش از استقلال تونس زیر نظر جامع زیتونه اداره می...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کتاب همان مکتب‌خانه آموزش قرآن و از نظر ساختاری شبیه مکتب‌خانه‌های قدیمی ایران است. قرائت قرآن، حفظ قرآن و فراگیری احکام شرعی ابتدایی، مهم‌ترین کارکردهای این مراکز مردم‌نهاد است. این مراکز پیش از استقلال [[تونس]] زیر نظر جامع زیتونه اداره می‌شد و دانش‌آموختگان زیتونه بر آن اشراف داشتند؛ اما در زمان فرانسویان مدیریت آن به عهده اداره معارف عمومی گذاشته شد | کتاب همان مکتب‌خانه آموزش قرآن و از نظر ساختاری شبیه مکتب‌خانه‌های قدیمی ایران است. قرائت قرآن، حفظ قرآن و فراگیری احکام شرعی ابتدایی، مهم‌ترین کارکردهای این مراکز مردم‌نهاد است. این مراکز پیش از استقلال [[تونس]] زیر نظر [[جامع زیتونه تونس|جامع زیتونه]] اداره می‌شد و دانش‌آموختگان زیتونه بر آن اشراف داشتند؛ اما در زمان فرانسویان مدیریت آن به عهده اداره معارف عمومی گذاشته شد.<ref name=":12">شنتاوی، احمد؛ زکی، خورشید؛ یونس، عبدالحمید. دائرةالمعارف الاسلامیه دارالفکر. بی‌جا، بی‌تا، جلد ۶،ص90/6.</ref> با استقلال [[تونس]] و اجرای سیاست لائیک و دین‌ستیزانه بورقیبه و بن علی بسیاری از این مراکز به تعطیلی کشیده شد و فقط تعداد بسیار کمی از کتاب با نظارت نهادهای حکومتی اجازه فعالیت داشتند. روستای بنی‌خیار از توابع [[نابل تونس|شهر نابل]] از مهم‌ترین مناطق حفظ قرآن در [[تونس]] است. روایت «قالون» از نافع مدنی، قرائت رسمی قرآن در [[تونس]] است و تونسی‌ها این قرائت را متواتر می‌دانند. البته روایت حفص از عاصم نیز رواج دارد.کتاب و [[جامع زیتونه تونس|جامع زیتونه]] نقش کلیدی در فرآیند ایجاد و استمرار تعلیمات دینی مذهبی [[تونس]] داشته‌اند.<ref>عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 171.</ref> | ||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۴
کتاب همان مکتب‌خانه آموزش قرآن و از نظر ساختاری شبیه مکتب‌خانه‌های قدیمی ایران است. قرائت قرآن، حفظ قرآن و فراگیری احکام شرعی ابتدایی، مهم‌ترین کارکردهای این مراکز مردم‌نهاد است. این مراکز پیش از استقلال تونس زیر نظر جامع زیتونه اداره می‌شد و دانش‌آموختگان زیتونه بر آن اشراف داشتند؛ اما در زمان فرانسویان مدیریت آن به عهده اداره معارف عمومی گذاشته شد.[۱] با استقلال تونس و اجرای سیاست لائیک و دین‌ستیزانه بورقیبه و بن علی بسیاری از این مراکز به تعطیلی کشیده شد و فقط تعداد بسیار کمی از کتاب با نظارت نهادهای حکومتی اجازه فعالیت داشتند. روستای بنی‌خیار از توابع شهر نابل از مهم‌ترین مناطق حفظ قرآن در تونس است. روایت «قالون» از نافع مدنی، قرائت رسمی قرآن در تونس است و تونسی‌ها این قرائت را متواتر می‌دانند. البته روایت حفص از عاصم نیز رواج دارد.کتاب و جامع زیتونه نقش کلیدی در فرآیند ایجاد و استمرار تعلیمات دینی مذهبی تونس داشته‌اند.[۲]