شورای اخوت اسلامی افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «جمعی از علمای اهل سنت و شیعه افغانستان پس از رایزنی‌های زیاد «شورای اخوت اسلامی» افغانستان در سال ۱۳۸۳ برای تقریب مذاهب فقهی، همبستگی میان شیعه و سنی و ایجاد اخوت اسلامی در افغانستان ایجاد کردند و آیت‌الله آصف محسنی را به مقام رئیس «شورای اخ...» ایجاد کرد) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جمعی از علمای اهل سنت و شیعه | [[مجمع علمای شیعه و سنی افغانستان|جمعی از علمای اهل سنت و شیعه افغانستان]] پس از رایزنی‌های زیاد «شورای اخوت اسلامی» [[افغانستان]] در سال ۱۳۸۳ برای تقریب مذاهب فقهی، همبستگی میان شیعه و سنی و ایجاد [[شورای اخوت اسلامی افغانستان|اخوت اسلامی در افغانستان]] ایجاد کردند و آیت‌الله آصف محسنی را به مقام رئیس «شورای اخوت اسلامی» افغانستان برگزیدند.آیت‌الله آصف محسنی و ملا تاج‌محمد مجاهد بیشترین تلاش‌ها را برای تأسیس این شورا به عمل آوردند. شورای اخوت اسلامی نهادی دینی و مستقل و متشکل از علمای شیعه و سنی است «طبق منشور شورای اخوت اسلامی»، هدف از تشکیل شورا تقریب بین مذاهب اسلامی، تحکیم وحدت ملی، تبیین اصول دینی متفق بین مسلمانان، ایجاد محبت و برادری دینی، تقویت مشترکات، حمایت از منافع دینی، مبارزه با دین‌ستیزی و ایجاد همبستگی و اخوت میان امت اسلامی است. آقای آصف محسنی می‌گوید: <blockquote>«این شورا بر پایه اصول محوری زیر استوار است: | ||
۱- همکاری در تبیین مشترکات دینی؛ | ۱- همکاری در تبیین مشترکات دینی؛ | ||
۲- تحکیم و ادامه اخوت اسلامی بین پیروان مذاهب حنفی و جعفری و معذورداشتن همدیگر در فروعات مختلف فیها». | ۲- تحکیم و ادامه اخوت اسلامی بین پیروان مذاهب حنفی و جعفری و معذورداشتن همدیگر در فروعات مختلف فیها».<ref>عادلی حسینی، سید جعفر (1388). راهکارهای عملی اخوت اسلامی در افغانستان. تهران: [https://www.taqrib.ir/fa مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی-معاونت فرهنگی]، ص 9. | ||
</ref></blockquote>شورای اخوت اسلامی پس از تأسیس، ده‌ها جلسه مشترک برگزار و پیرامون مسائل مبتلابه مذاکره و مفاهمه کرده است. اولین ابتکار شورای اخوت اسلامی برگزاری مراسم تاسوعای حسینی (ع) در دی‌ماه ۱۳۸۵، در مسجد عیدگاه [[کابل]] بودکه در آن آقایان کرزی رئیس‌جمهور، مرحوم ربانی رئیس وقت جبهه ملی و رئیس شورای عالی صلح [[افغانستان]]، آیت‌الله آصف محسنی، عبدالرب رسول سیاف، عبدالرحیم وردک (وزیر دفاع وقت) و... شرکت داشتند و هریک پیرامون ارزش و اهمیت نهضت حسینی سخنرانی کردند. دومین مراسم شورای اخوت اسلامی در دی‌ماه ۱۳۸۶، به مناسب آغاز ماه محرم در مسجد عیدگاه [[کابل]] برگزاری شد. مراسم با شرکت شخصیت‌های علمی، سیاسی، حکومتی، کنندگانی از مجالس شورا و مشرانو جرگه و صدها تن از اقشار مردم شیعه و سنی، از جمله مرحوم ربانی برگزار شد و سخنرانان پیرامون موضوعات مختلف مذهبی و سیاسی سخنرانی کردند. بعدها، جلسات شورا به مناسبت‌های مختلف در مسجد عیدگاه [[کابل]]، حوزه علمیه خاتم‌النبیین (ص) و... با شرکت علمای شیعه و سنی برگزار شده است. | |||
نخستین همایش اخوت اسلامی در مهر ۱۳۸۷، با عنوان «اخوت، راهی به‌سوی وحدت ملی» از سوی جمعی از رسانه‌های [[افغانستان]]، از جمله تلویزیون‌های تمدن، نور، نورین و شمشاد و نیز تعدادی از نشریات با هدف تحکیم هرچه بیشتر وحدت اسلامی به مناسبت ماه رمضان برگزار شد و در آن تعدادی از شخصیت‌ها از جمله آیت‌الله آصف محسنی و مرحوم برهان‌الدین ربانی سخنرانی کردند.کنفرانس بین‌المللی دوروزه اخوت اسلامی در آبان ۱۳۸۷، به ابتکار شورای اخوت اسلامی افغانستان با تلاش‌های آیت‌الله آصف محسنی در [[کابل]] دایر شد. سخنرانان کنفرانس که از کشورهای مختلف دعوت شده بودند پیرامون راهکارهای عملی اخوت اسلامی و تقریب مذاهب اسلامی سخنرانی کردند، در این کنفرانس آقایان آصف محسنی، برهان‌الدین ربانی، آیت‌الله تسخیری، آیت‌الله سجادی مزاری، آیت‌الله محمدتقی وحیدی، مولوی عبدالمتین معتصم بالله، عبدالرب رسول سیاف، احسن غنیم، دکتر تبرائیان، عبدالستار خواصی، استاد محمد اکبری، شیخ محسن نجفی، مولوی قیام‌الدین کشاف (رئیس وقت شورای علمای سراسری افغانستان)، امین‌الله مظفری، عبدالباری راشد، حجت‌الاسلام قربانعلی عرفانی و دیگران سخنرانی کردند. | |||
آقای سیاف گفت: <blockquote>«مواردی‌که باهم اتفاق داریم بسیار زیاد است و در این قسمت باید با همدیگر همکاری کنیم و مواردی که اختلاف داریم بیشتر مواردی است که به وحدت ما ضرر نمی‌رساند؛ مانند با دست بسته یا باز نمازخواندن. مولوی قیام‌الدین کشاف نیز گفت: «به‌خاطر خدا، [[شورای اخوت اسلامی افغانستان|اخوت اسلامی]] را از حد یک شعار زبانی به میدان عمل پیاده کنیم. تعصبات را رها کنیم... و دنبال خدا روان شویم، بیایید اخوت اسلامی را تأسیس کنیم و خون شهدا را پاس بداریم».<ref>عادلی حسینی، سید جعفر (1388). راهکارهای عملی اخوت اسلامی در افغانستان. تهران: [https://www.taqrib.ir/fa مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی-معاونت فرهنگی]، ص 178 و 231. | |||
</ref> </blockquote>شرکت‌کنندگان در کنفرانس در پایان کنفرانس قطعنامه‌ای در ۱۲ بند صادر کردند. در بخش‌هایی از قطعنامه بر موارد ذیل تأکید شد: مسلمانان امت واحد اسلامی هستند، دامن‌زدن به تعصبات مذهبی و ایجاد اختلاف میان مسلمانان مغایر اسلام بوده و مردود است، مسلمانان دارای سرنوشت مشترک بوده، فراخوانی مسلمانان به وحدت و برادری دینی، مشروعیت داشتن همه مذاهب اسلامی در زمینه‌های فقه اسلامی، مغایرت داشتن اختلافات نژادی، زبانی، قومی و سمتی با اخوت اسلامی، پرهیز از اختلافات و تنش‌های گذشته، تعمیم فرهنگ وحدت‌خواهی در میان جامعه اسلامی، مبارزه جدی با هجوم فرهنگی دشمنان اسلام و...<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 212-214.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[ادیان در افغانستان]]؛ [[مجمع علمای شیعه و سنی افغانستان]]. | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۹
جمعی از علمای اهل سنت و شیعه افغانستان پس از رایزنی‌های زیاد «شورای اخوت اسلامی» افغانستان در سال ۱۳۸۳ برای تقریب مذاهب فقهی، همبستگی میان شیعه و سنی و ایجاد اخوت اسلامی در افغانستان ایجاد کردند و آیت‌الله آصف محسنی را به مقام رئیس «شورای اخوت اسلامی» افغانستان برگزیدند.آیت‌الله آصف محسنی و ملا تاج‌محمد مجاهد بیشترین تلاش‌ها را برای تأسیس این شورا به عمل آوردند. شورای اخوت اسلامی نهادی دینی و مستقل و متشکل از علمای شیعه و سنی است «طبق منشور شورای اخوت اسلامی»، هدف از تشکیل شورا تقریب بین مذاهب اسلامی، تحکیم وحدت ملی، تبیین اصول دینی متفق بین مسلمانان، ایجاد محبت و برادری دینی، تقویت مشترکات، حمایت از منافع دینی، مبارزه با دین‌ستیزی و ایجاد همبستگی و اخوت میان امت اسلامی است. آقای آصف محسنی می‌گوید:
«این شورا بر پایه اصول محوری زیر استوار است:
۱- همکاری در تبیین مشترکات دینی؛
۲- تحکیم و ادامه اخوت اسلامی بین پیروان مذاهب حنفی و جعفری و معذورداشتن همدیگر در فروعات مختلف فیها».[۱]
شورای اخوت اسلامی پس از تأسیس، ده‌ها جلسه مشترک برگزار و پیرامون مسائل مبتلابه مذاکره و مفاهمه کرده است. اولین ابتکار شورای اخوت اسلامی برگزاری مراسم تاسوعای حسینی (ع) در دی‌ماه ۱۳۸۵، در مسجد عیدگاه کابل بودکه در آن آقایان کرزی رئیس‌جمهور، مرحوم ربانی رئیس وقت جبهه ملی و رئیس شورای عالی صلح افغانستان، آیت‌الله آصف محسنی، عبدالرب رسول سیاف، عبدالرحیم وردک (وزیر دفاع وقت) و... شرکت داشتند و هریک پیرامون ارزش و اهمیت نهضت حسینی سخنرانی کردند. دومین مراسم شورای اخوت اسلامی در دی‌ماه ۱۳۸۶، به مناسب آغاز ماه محرم در مسجد عیدگاه کابل برگزاری شد. مراسم با شرکت شخصیت‌های علمی، سیاسی، حکومتی، کنندگانی از مجالس شورا و مشرانو جرگه و صدها تن از اقشار مردم شیعه و سنی، از جمله مرحوم ربانی برگزار شد و سخنرانان پیرامون موضوعات مختلف مذهبی و سیاسی سخنرانی کردند. بعدها، جلسات شورا به مناسبت‌های مختلف در مسجد عیدگاه کابل، حوزه علمیه خاتم‌النبیین (ص) و... با شرکت علمای شیعه و سنی برگزار شده است.
نخستین همایش اخوت اسلامی در مهر ۱۳۸۷، با عنوان «اخوت، راهی به‌سوی وحدت ملی» از سوی جمعی از رسانه‌های افغانستان، از جمله تلویزیون‌های تمدن، نور، نورین و شمشاد و نیز تعدادی از نشریات با هدف تحکیم هرچه بیشتر وحدت اسلامی به مناسبت ماه رمضان برگزار شد و در آن تعدادی از شخصیت‌ها از جمله آیت‌الله آصف محسنی و مرحوم برهان‌الدین ربانی سخنرانی کردند.کنفرانس بین‌المللی دوروزه اخوت اسلامی در آبان ۱۳۸۷، به ابتکار شورای اخوت اسلامی افغانستان با تلاش‌های آیت‌الله آصف محسنی در کابل دایر شد. سخنرانان کنفرانس که از کشورهای مختلف دعوت شده بودند پیرامون راهکارهای عملی اخوت اسلامی و تقریب مذاهب اسلامی سخنرانی کردند، در این کنفرانس آقایان آصف محسنی، برهان‌الدین ربانی، آیت‌الله تسخیری، آیت‌الله سجادی مزاری، آیت‌الله محمدتقی وحیدی، مولوی عبدالمتین معتصم بالله، عبدالرب رسول سیاف، احسن غنیم، دکتر تبرائیان، عبدالستار خواصی، استاد محمد اکبری، شیخ محسن نجفی، مولوی قیام‌الدین کشاف (رئیس وقت شورای علمای سراسری افغانستان)، امین‌الله مظفری، عبدالباری راشد، حجت‌الاسلام قربانعلی عرفانی و دیگران سخنرانی کردند.
آقای سیاف گفت:
«مواردی‌که باهم اتفاق داریم بسیار زیاد است و در این قسمت باید با همدیگر همکاری کنیم و مواردی که اختلاف داریم بیشتر مواردی است که به وحدت ما ضرر نمی‌رساند؛ مانند با دست بسته یا باز نمازخواندن. مولوی قیام‌الدین کشاف نیز گفت: «به‌خاطر خدا، اخوت اسلامی را از حد یک شعار زبانی به میدان عمل پیاده کنیم. تعصبات را رها کنیم... و دنبال خدا روان شویم، بیایید اخوت اسلامی را تأسیس کنیم و خون شهدا را پاس بداریم».[۲]
شرکت‌کنندگان در کنفرانس در پایان کنفرانس قطعنامه‌ای در ۱۲ بند صادر کردند. در بخش‌هایی از قطعنامه بر موارد ذیل تأکید شد: مسلمانان امت واحد اسلامی هستند، دامن‌زدن به تعصبات مذهبی و ایجاد اختلاف میان مسلمانان مغایر اسلام بوده و مردود است، مسلمانان دارای سرنوشت مشترک بوده، فراخوانی مسلمانان به وحدت و برادری دینی، مشروعیت داشتن همه مذاهب اسلامی در زمینه‌های فقه اسلامی، مغایرت داشتن اختلافات نژادی، زبانی، قومی و سمتی با اخوت اسلامی، پرهیز از اختلافات و تنش‌های گذشته، تعمیم فرهنگ وحدت‌خواهی در میان جامعه اسلامی، مبارزه جدی با هجوم فرهنگی دشمنان اسلام و...[۳]
نیز نگاه کنید به
ادیان در افغانستان؛ مجمع علمای شیعه و سنی افغانستان.
کتابشناسی
- ↑ عادلی حسینی، سید جعفر (1388). راهکارهای عملی اخوت اسلامی در افغانستان. تهران: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی-معاونت فرهنگی، ص 9.
- ↑ عادلی حسینی، سید جعفر (1388). راهکارهای عملی اخوت اسلامی در افغانستان. تهران: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی-معاونت فرهنگی، ص 178 و 231.
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 212-214.