بدرفتاری با زنان افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «بروز اختلالات روانی و بیماری‌های روحی یکی از پیامدهای خشونت و بدرفتاری با زنان است و درصد این نوع بیماری‌ها خیلی زیاد است و گفته شده، گاهی تا ۵۰ درصد جمعیت زنان را به‌نوعی مبتلا کرده است. این نوع بیماری در بین زنان شدیدتر از مردان ۳۱۳ .20 ۳...» ایجاد کرد) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بروز اختلالات روانی و بیماری‌های روحی یکی از پیامدهای خشونت و بدرفتاری با زنان است و درصد این نوع بیماری‌ها خیلی زیاد است و گفته شده، گاهی تا ۵۰ درصد جمعیت زنان را به‌نوعی مبتلا کرده است. این نوع بیماری در بین زنان شدیدتر از مردان | بروز اختلالات روانی و بیماری‌های روحی یکی از پیامدهای خشونت و بدرفتاری با زنان است و درصد این نوع بیماری‌ها خیلی زیاد است و گفته شده، گاهی تا ۵۰ درصد جمعیت زنان را به‌نوعی مبتلا کرده است. این نوع بیماری در بین زنان شدیدتر از مردان است. عوامل دیگری نیز علاوه بر خشونت و بدرفتاری به گسترش این بیماری‌ها کمک می‌کند؛ مانند خشونت‌های خانوادگی، سفر همسران و فرزندان به خارج از خانه و کشور برای کار و درآمد و دورماندن اعضای [[نهاد خانواده افغانستان|خانواده]] از یکدیگر برای مدت‌های طولانی، تعداد زیاد فرزندان، مشاغل سنگین و طاقت‌فرسا، استراحت ناکافی، اشتغال زودهنگام کودکان، تکدی‌گری، فشارهای اجتماعی و سیاسی، فقر و فقدان درآمد، بی‌هویتی، جنگ و ناامنی، ازدواج‌های زودهنگام، [[ازدواج در افغانستان|ازدواج]] اجباری در قبال اخذ پول توسط پدر، اختلافات خانوادگی، در مقابل این عوامل متعدد امکانات درمانی محدود بوده و جوابگوی نیازهای جاری نیست. | ||
خودسوزی و خودکشی، که در بین زنان [[افغانستان]] شیوع زیادی یافته، از دیگر نمودهای بارز خشونت و بدرفتاری با زنان است. وقتی بدیهی‌ترین حقوق زن نادیده گرفته می‌شود و مورد بدرفتاری‌های شدید قرار می‌گیرد و هیچ چاره‌ای برای رهایی از وضعیت موجود ندارد، ناچار دست به خودسوزی و خودکشی (استفاده از داروی سمی، حلق‌آویزکردن) می‌زند. مشکلاتی که سبب بروز اختلالات روحی و روانی می‌شود در درجات شدیدترش به خودکشی و خودسوزی فرد منجر می‌شود. | |||
اعتیاد از دیگر آسیب‌های اجتماعی در مورد زنان و از پیامدهای بدرفتاری با آنان است، طبق تخمین‌های سال ۱۳۹۰ شمسی، بیش از یک‌میلیون نفر معتاد به انواع مواد مخدر در [[افغانستان]] وجود دارد و بیش از ۱۳ درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند و تعداد آنان به‌سرعت در حال افزایش است، علاوه بر بدرفتاری‌های ذکرشده، که سبب گرایش زنان به مواد مخدر می‌شود، عوامل دیگری هم به اعتیاد زنان کمک می‌کند، مانند اعتیاد همسران و پدران و مادران یا یکی از اعضای درجه‌یک خانواده، رهایی از بی‌خوابی و بدخوابی، دفع بیماری‌ها در اثر تجویزهای محلی، کسب لذت و مقابله با غم و اندوه و فراموش‌کردن آلام و دردها، نابسامانی‌ها و بحران‌های اجتماعی، فقر، فشارهای [[نهاد خانواده افغانستان|خانوادگی]]، جلب رضایت دیگران و ناآگاهی.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 313-315.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[جامعه و نظام اجتماعی افغانستان]]؛ [[جامعه افغانستان]]؛ [[زنان در افغانستان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:آسیب های اجتماعی حوزه زنان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۱
بروز اختلالات روانی و بیماری‌های روحی یکی از پیامدهای خشونت و بدرفتاری با زنان است و درصد این نوع بیماری‌ها خیلی زیاد است و گفته شده، گاهی تا ۵۰ درصد جمعیت زنان را به‌نوعی مبتلا کرده است. این نوع بیماری در بین زنان شدیدتر از مردان است. عوامل دیگری نیز علاوه بر خشونت و بدرفتاری به گسترش این بیماری‌ها کمک می‌کند؛ مانند خشونت‌های خانوادگی، سفر همسران و فرزندان به خارج از خانه و کشور برای کار و درآمد و دورماندن اعضای خانواده از یکدیگر برای مدت‌های طولانی، تعداد زیاد فرزندان، مشاغل سنگین و طاقت‌فرسا، استراحت ناکافی، اشتغال زودهنگام کودکان، تکدی‌گری، فشارهای اجتماعی و سیاسی، فقر و فقدان درآمد، بی‌هویتی، جنگ و ناامنی، ازدواج‌های زودهنگام، ازدواج اجباری در قبال اخذ پول توسط پدر، اختلافات خانوادگی، در مقابل این عوامل متعدد امکانات درمانی محدود بوده و جوابگوی نیازهای جاری نیست.
خودسوزی و خودکشی، که در بین زنان افغانستان شیوع زیادی یافته، از دیگر نمودهای بارز خشونت و بدرفتاری با زنان است. وقتی بدیهی‌ترین حقوق زن نادیده گرفته می‌شود و مورد بدرفتاری‌های شدید قرار می‌گیرد و هیچ چاره‌ای برای رهایی از وضعیت موجود ندارد، ناچار دست به خودسوزی و خودکشی (استفاده از داروی سمی، حلق‌آویزکردن) می‌زند. مشکلاتی که سبب بروز اختلالات روحی و روانی می‌شود در درجات شدیدترش به خودکشی و خودسوزی فرد منجر می‌شود.
اعتیاد از دیگر آسیب‌های اجتماعی در مورد زنان و از پیامدهای بدرفتاری با آنان است، طبق تخمین‌های سال ۱۳۹۰ شمسی، بیش از یک‌میلیون نفر معتاد به انواع مواد مخدر در افغانستان وجود دارد و بیش از ۱۳ درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند و تعداد آنان به‌سرعت در حال افزایش است، علاوه بر بدرفتاری‌های ذکرشده، که سبب گرایش زنان به مواد مخدر می‌شود، عوامل دیگری هم به اعتیاد زنان کمک می‌کند، مانند اعتیاد همسران و پدران و مادران یا یکی از اعضای درجه‌یک خانواده، رهایی از بی‌خوابی و بدخوابی، دفع بیماری‌ها در اثر تجویزهای محلی، کسب لذت و مقابله با غم و اندوه و فراموش‌کردن آلام و دردها، نابسامانی‌ها و بحران‌های اجتماعی، فقر، فشارهای خانوادگی، جلب رضایت دیگران و ناآگاهی.[۱]
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی افغانستان؛ جامعه افغانستان؛ زنان در افغانستان
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 313-315.