سینمای ژاپن قبل از جنگ جهانی دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «سينماي ژاپن هر چند کمي کندتر، اما بهرحال مسير ناطق شدن را پيمود و تا پايان دهه 1930 بطور کامل سينماي اين کشور ناطق شد. فن‌آوري صدا گذاري روي فيلم و فن‌آوري پخش فيلم ناطق از خارج از کشور وارد شد و در داخل هم تلاش‌هايي براي ساخت و توسعه اين فن‌آور...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[سینمای ژاپن]] هر چند کمی کندتر، اما بهرحال مسیر ناطق شدن را پیمود و تا پایان دهه 1930 بطور کامل سینمای این کشور ناطق شد. فن‌آوری صدا گذاری روی فیلم و فن‌آوری پخش فیلم ناطق از خارج از کشور وارد شد و در داخل هم تلاش‌هایی برای ساخت و توسعه این فن‌آوری صورت گرفت که این تلاش‌ها در کنار هم، همراه با سرمایه‌گذاری شرکت‌های فیلمسازی در سالن‌های سینما، سرانجام سینمای ژاپن را به دوران ناطق وارد کرد. ناطق شدن توانایی‌ها و جذابیت‌های زیادی به [[سینمای ژاپن|سینما]] داد، باعث شکل گیری ژانرهای جدید شد، پای هنرمندان خوش آواز و خوش صدا را به فیلم‌ها کشاند و بر محبوبیت سینما در بین مردم افزود. این محبوبیت، باعث افزایش تولید فیلم شد. در سال 1936 تولید فیلم در [[ژاپن]] به اوج خود رسید و 558 فیلم ساخته شد. از اواسط دهه 1930 تا اوایل دهه 1940 تعداد فیلم‌های ساخت [[ژاپن]] در سال همیشه بیشتر از 500 حلقه بود و بعد از سینمای [[آمریکا]] در رده دوم قرار می‌گرفت. در همین زمان تعداد سالن‌های سینما به بیش از 2000 سالن (با احتساب سالن‌های سینمای کره، [[تایوان]] و سایر مناطق اشغالی) رسید.<ref name=":13">Hasegawa, M (2013). Geki eigasēsakukaisha kara mita tokika made no Nihon Eigakai 1. Komyunikeshon kagaku. Dai 38 gō. Tōkyo kēzai daigaku kominyukeshon Gakkai. P77.</ref> تعداد مجلات سینمایی بسیار زیاد بود و کارگردانان مطرح زیادی در این دوره ظاهر شدند که آثار ماندگار بسیاری از خود به یادگار گذاشتند. به این دوره از [[سینمای ژاپن]]، دوران طلایی قبل از جنگ گفته می‌شود. دورانی طلایی که با گسترش و شدت یافتن جنگ و اعمال سانسور و محدودیت‌های زیاد به پایان خود رسید. | |||
متأسفانه | متأسفانه خیلی از فیلم‌های قبل از جنگ از بین رفته‌اند و امروزه دیگر امکان دیدن و ارزش گذاری آنها وجود ندارد. دو دلیل برای سوختن این فیلم‌ها وجود دارد. نخست جنس این فیلم‌ها بود. جنس فیلم‌ها تا دهه 1950 از موادی ساخته می‌شد که امکان آتش گرفتن آنها زیاد بود. در نتیجه به علت آتش گرفتن خود به خودی یا آتش سوزی ناشی از اتصال برق خیلی از آنها از بین رفتند. همچنین در آن زمان به علت عدم وجود ویدئو و دستگاه‌های پخش خانگی امکان استفاده دوم و سوم از این فیلم‌ها وجود نداشت، پس چندان به نگهداری آنها اهمیت داده نمی‌شد. بعد جنگ هم مزید بر علت شد و بمباران‌های هوایی و سوختن و خاکستر شدن شهرهای بزرگ، بسیاری از فیلم‌ها را از بین برد. هر چند در حال حاضر هر از گاهی خبر از کشف فیلم یا تکه‌ای از فیلم‌های قبل از جنگ در گوشه و کنار [[ژاپن]] و گاه در کشورهای دیگر مثل [[روسیه]] به گوش می‌رسد، اما بهرحال بیش از نصفی از فیلم‌های قبل از جنگ سینمای [[ژاپن]] از بین رفته‌اند و امروزه امکان ارزش گذاری و دیدن آنها وجود ندارد.<ref>ذاکری، قدرت اله (1402). «هنر [[ژاپن]]». در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ [[ژاپن]]، تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص.242- 281.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[پیشینه سینمای آرژانتین]]؛ [[سیر تحول سینمای چین]]؛ [[پیشینه سینمای لبنان]]؛ [[سینمای ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم]]؛ [[سیر تحول سینمای سنگال]]؛ [[پیشینه سینمای فرانسه]]؛ [[پیشینه صنعت فیلم سازی در مالی]]؛ [[تاریخچه ورود و تحول صنعت سینما در تایلند]]؛ [[تاریخچه سینمای اردن]]؛ [[تاریخچه صنعت سینما در بنگلادش]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:سینما، مستند و پویانمایی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۷
سینمای ژاپن هر چند کمی کندتر، اما بهرحال مسیر ناطق شدن را پیمود و تا پایان دهه 1930 بطور کامل سینمای این کشور ناطق شد. فن‌آوری صدا گذاری روی فیلم و فن‌آوری پخش فیلم ناطق از خارج از کشور وارد شد و در داخل هم تلاش‌هایی برای ساخت و توسعه این فن‌آوری صورت گرفت که این تلاش‌ها در کنار هم، همراه با سرمایه‌گذاری شرکت‌های فیلمسازی در سالن‌های سینما، سرانجام سینمای ژاپن را به دوران ناطق وارد کرد. ناطق شدن توانایی‌ها و جذابیت‌های زیادی به سینما داد، باعث شکل گیری ژانرهای جدید شد، پای هنرمندان خوش آواز و خوش صدا را به فیلم‌ها کشاند و بر محبوبیت سینما در بین مردم افزود. این محبوبیت، باعث افزایش تولید فیلم شد. در سال 1936 تولید فیلم در ژاپن به اوج خود رسید و 558 فیلم ساخته شد. از اواسط دهه 1930 تا اوایل دهه 1940 تعداد فیلم‌های ساخت ژاپن در سال همیشه بیشتر از 500 حلقه بود و بعد از سینمای آمریکا در رده دوم قرار می‌گرفت. در همین زمان تعداد سالن‌های سینما به بیش از 2000 سالن (با احتساب سالن‌های سینمای کره، تایوان و سایر مناطق اشغالی) رسید.[۱] تعداد مجلات سینمایی بسیار زیاد بود و کارگردانان مطرح زیادی در این دوره ظاهر شدند که آثار ماندگار بسیاری از خود به یادگار گذاشتند. به این دوره از سینمای ژاپن، دوران طلایی قبل از جنگ گفته می‌شود. دورانی طلایی که با گسترش و شدت یافتن جنگ و اعمال سانسور و محدودیت‌های زیاد به پایان خود رسید.
متأسفانه خیلی از فیلم‌های قبل از جنگ از بین رفته‌اند و امروزه دیگر امکان دیدن و ارزش گذاری آنها وجود ندارد. دو دلیل برای سوختن این فیلم‌ها وجود دارد. نخست جنس این فیلم‌ها بود. جنس فیلم‌ها تا دهه 1950 از موادی ساخته می‌شد که امکان آتش گرفتن آنها زیاد بود. در نتیجه به علت آتش گرفتن خود به خودی یا آتش سوزی ناشی از اتصال برق خیلی از آنها از بین رفتند. همچنین در آن زمان به علت عدم وجود ویدئو و دستگاه‌های پخش خانگی امکان استفاده دوم و سوم از این فیلم‌ها وجود نداشت، پس چندان به نگهداری آنها اهمیت داده نمی‌شد. بعد جنگ هم مزید بر علت شد و بمباران‌های هوایی و سوختن و خاکستر شدن شهرهای بزرگ، بسیاری از فیلم‌ها را از بین برد. هر چند در حال حاضر هر از گاهی خبر از کشف فیلم یا تکه‌ای از فیلم‌های قبل از جنگ در گوشه و کنار ژاپن و گاه در کشورهای دیگر مثل روسیه به گوش می‌رسد، اما بهرحال بیش از نصفی از فیلم‌های قبل از جنگ سینمای ژاپن از بین رفته‌اند و امروزه امکان ارزش گذاری و دیدن آنها وجود ندارد.[۲]
نیز نگاه کنید به
پیشینه سینمای آرژانتین؛ سیر تحول سینمای چین؛ پیشینه سینمای لبنان؛ سینمای ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم؛ سیر تحول سینمای سنگال؛ پیشینه سینمای فرانسه؛ پیشینه صنعت فیلم سازی در مالی؛ تاریخچه ورود و تحول صنعت سینما در تایلند؛ تاریخچه سینمای اردن؛ تاریخچه صنعت سینما در بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ Hasegawa, M (2013). Geki eigasēsakukaisha kara mita tokika made no Nihon Eigakai 1. Komyunikeshon kagaku. Dai 38 gō. Tōkyo kēzai daigaku kominyukeshon Gakkai. P77.
- ↑ ذاکری، قدرت اله (1402). «هنر ژاپن». در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن، تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص.242- 281.