بازگشت چوئن لای به چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] به محض بازگشت، در بخش سیاسی آكادمی نظامی وامپوآ( Wampoa)كه ریاست آن با [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ كای­شِك]] بود، مشغول و بعد از چند ماه به معاونت و پس از مدت كوتاهی به ریاست بخش سیاسی آكادمی منصوب گردید.
[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] به محض بازگشت، در بخش سیاسی آکادمی نظامی وامپوآ( Wampoa)که ریاست آن با [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کای­شِک]] بود، مشغول و بعد از چند ماه به معاونت و پس از مدت کوتاهی به ریاست بخش سیاسی آکادمی منصوب گردید.


در همین ایام وی ب­ه عنوان دبیر [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] در استان­ های گوان دونگ و گوانگ­ شی انتخاب شد. او با استفاده از موقعیت خود در آكادمی نظامی، تعداد زیادی از سربازان و افسران و درجه داران را مخفیانه جذب [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] كرد و در واقع تشكیلات مخفی نظامی حزب را در این پادگان آموزشی-نظامی شكل داد و به دلیل همین فعالیت­ ها بود كه مجبور شد جایگاه خود را در این پادگان از دست بدهد.
در همین ایام وی ب­ه عنوان دبیر [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] در استان­ های گوان دونگ و گوانگ­ شی انتخاب شد. او با استفاده از موقعیت خود در آکادمی نظامی، تعداد زیادی از سربازان و افسران و درجه داران را مخفیانه جذب [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] کرد و در واقع تشکیلات مخفی نظامی حزب را در این پادگان آموزشی-نظامی شکل داد و به دلیل همین فعالیت­ ها بود که مجبور شد جایگاه خود را در این پادگان از دست بدهد.


[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] در طول همكاری نظامی با وامپوآ و مشاركت در دوجنگی كه به رهبری [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ كای­شِك]] علیه جنگ ­سالاران شورشی صورت گرفت، توانست با استفاده از موقعیت خود، جایگاه [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] را در مناطق مختلف شرق [[چین]] استحكام بخشد.
[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] در طول همکاری نظامی با وامپوآ و مشارکت در دوجنگی که به رهبری [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کای­شِک]] علیه جنگ ­سالاران شورشی صورت گرفت، توانست با استفاده از موقعیت خود، جایگاه [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] را در مناطق مختلف شرق [[چین]] استحکام بخشد.


وی در سال1925، با مجوز [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] با خانم دِنگ اینچائو(Deng Yingchao)ازدواج نمود. در سال 1926، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] و بقیه ­ی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|اعضای كمونیست]] پایگاه نظامی وامپوآ به ­خاطر حادثه ­ای كه بدون اطلاع فرمانده پایگاه رخ داد، توسط چیانگ كای­شِك از تمامی پست­ های مهم ارتشی بركنار شدند[iii].
وی در سال1925، با مجوز [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] با خانم دِنگ اینچائو(Deng Yingchao)ازدواج نمود. در سال 1926، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] و بقیه‌ی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|اعضای کمونیست]] پایگاه نظامی وامپوآ به ­خاطر حادثه ­ای که بدون اطلاع فرمانده پایگاه رخ داد، توسط چیانگ کای­شِک از تمامی پست­ های مهم ارتشی برکنار شدند[i].


[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] در سال1926، به [[شانگهای]] منتقل شد و در آن­جا به سازماندهی و فعال ­سازی اتحادیه ­های كارگری وابسته به [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] نقش فعالی داشت و لذا در یك حادثه­ ی از پیش طراحی شده توسط نظامیان طرفدار [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] دستگیر و نزدیك بود به قتل برسد كه با وساطت برخی از فرماندهان ارتش كه از قبل با او رفاقت داشت، از مرگ حتمی نجات یافت.
[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]] در سال1926، به [[شانگهای]] منتقل شد و در آن­جا به سازماندهی و فعال ­سازی اتحادیه ­های کارگری وابسته به [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] نقش فعالی داشت و لذا در یک حادثه‌ی از پیش طراحی شده توسط نظامیان طرفدار [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] دستگیر و نزدیک بود به قتل برسد که با وساطت برخی از فرماندهان ارتش که از قبل با او رفاقت داشت، از مرگ حتمی نجات یافت.


وی به خاطر اوضاع نا مناسب امنیتی موجود در [[شانگهای]]، در سال1927 از این شهر فرار كرده و در شهر هانكو(Hankou) در پنجمین كنگره ­ی ملی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] شرکت و در این اجلاس به عضویت كمیته­ ی مركزی حزب انتخاب و مسئول شاخه­ ی نظامی حزب شد. با تلاش [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ كای­شِك]] برای دستگیری رهبران و فعالان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] به زندگی مخفیانه روی آورد.  
وی به خاطر اوضاع نا مناسب امنیتی موجود در [[شانگهای]]، در سال1927 از این شهر فرار کرده و در شهر هانکو(Hankou) در پنجمین کنگره‌ی ملی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] شرکت و در این اجلاس به عضویت کمیته‌ی مرکزی حزب انتخاب و مسئول شاخه‌ی نظامی حزب شد. با تلاش [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کای­شِک]] برای دستگیری رهبران و فعالان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] به زندگی مخفیانه روی آورد.  


در جریان شورش نانچانگ(Nanchang) كه از سوی دولت ملی سركوب شد، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] دچار بیماری مالاریا گردید و برای مداوا به هنگ كنگ فرستاده شد ولی بعدا به خاطر شكست این شورش تنزل مقام یافته و عضو علی­ البدل كمیته ­ی مركزی شد. وی در سال 1928، برای حضور در ششمین كنفرانس ملی حزب به [[مسكو]] سفر كرده[iv]و در گزارشی به كنگره گفت، با توجه به شرایط موجود در [[چین]]، راه انداختن انقلاب همه جانبه در این كشور فعلا میسر نیست. این ایده مورد قبول كنگره واقع شد و در این اجلاس وی به سرپرستی و مسئولیت تبلیغاتی حزب انتخاب گردید در حالی كه تنها 30 سال داشت.
در جریان شورش نانچانگ(Nanchang) که از سوی دولت ملی سرکوب شد، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] دچار بیماری مالاریا گردید و برای مداوا به هنگ کنگ فرستاده شد ولی بعدا به خاطر شکست این شورش تنزل مقام یافته و عضو علی­ البدل کمیته‌ی مرکزی شد. وی در سال 1928، برای حضور در ششمین کنفرانس ملی حزب به مسکو سفر کرده[ii]و در گزارشی به کنگره گفت، با توجه به شرایط موجود در [[چین]]، راه انداختن انقلاب همه جانبه در این کشور فعلا میسر نیست. این ایده مورد قبول کنگره واقع شد و در این اجلاس وی به سرپرستی و مسئولیت تبلیغاتی حزب انتخاب گردید در حالی که تنها 30 سال داشت.


[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] پس از یك­سال اقامت در [[مسكو]]، در سال 1929 به [[شانگهای]] باز گشته و به ­صورت كاملا مخفیانه زندگی خود را آغاز و ب­ه عنوان مسئول شاخه­ ی امنیتی حزب، به ساماندهی و حفظ و حراست از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای كمونیستی]] كه به شدت تحت تعقیب پلیس امنیتی [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ كای­شِك]] بودند پرداخت. پس از لو رفتن تشكیلات سرٌی [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]]، وی به همراه همسرش و تعدادی از رهبران رده ­بالای حزب، در اواخر سال 1931 از [[شانگهای]] فرار و به منطقه ­ی جیانگشی(Jiangxi)که تحت کنترل [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] بود رفتند. او در جیانگ شی بعنوان كمیسر سیاسی حزب جایگزین [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] شد. [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چو]] با برخورداری از حمایت حزب و دوستان نظامیش، ارتش سرخ را طبق استانداردهای موجود سازماندهی كرده و توانست در مقابل چهار حمله ­ی گسترده­ ی ارتش ملی به مناطق تحت اشغال [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|كمونیست­ ها]] در منطقه­ ی جیانگ شی مقاومت نماید، ولی در پنجمین حمله­ ی شدید نیروهای [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]]، [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای كمونیستی]] در جبهه ­های مختلف متحمل شكست شده و مجبور به ترك پایگاه­ های خود در جنوب و حركت به سمت شمال شدند. در این مرحله [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] مسئول سازماندهی و پشتیبانی نیروهای شركت كننده در راهپیمایی بزرگ شد.
[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] پس از یک­سال اقامت در مسکو، در سال 1929 به [[شانگهای]] باز گشته و به ­صورت کاملا مخفیانه زندگی خود را آغاز و ب­ه عنوان مسئول شاخه‌ی امنیتی حزب، به ساماندهی و حفظ و حراست از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای کمونیستی]] که به شدت تحت تعقیب پلیس امنیتی [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کای­شِک]] بودند پرداخت. پس از لو رفتن تشکیلات سرٌی [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن ­لای]]، وی به همراه همسرش و تعدادی از رهبران رده ­بالای حزب، در اواخر سال 1931 از [[شانگهای]] فرار و به منطقه‌ی جیانگشی(Jiangxi)که تحت کنترل [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] بود رفتند. او در جیانگ شی بعنوان کمیسر سیاسی حزب جایگزین [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] شد. [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چو]] با برخورداری از حمایت حزب و دوستان نظامیش، ارتش سرخ را طبق استانداردهای موجود سازماندهی کرده و توانست در مقابل چهار حمله‌ی گسترده‌ی ارتش ملی به مناطق تحت اشغال [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست­ ها]] در منطقه‌ی جیانگ شی مقاومت نماید، ولی در پنجمین حمله‌ی شدید نیروهای [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]]، [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای کمونیستی]] در جبهه ­های مختلف متحمل شکست شده و مجبور به ترک پایگاه­ های خود در جنوب و حرکت به سمت شمال شدند. در این مرحله [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] مسئول سازماندهی و پشتیبانی نیروهای شرکت کننده در راهپیمایی بزرگ شد.


او توانست با برنامه ریزی دقیق و حساب شده، زمینه ­ی عبور 84 هزار نیروی نظامی و غیر نظامی را در اوایل اكتبر 1934 پس از مذاكره ­ی مخفیانه با یكی از فرماندهان [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]]، بدون درگیری فراهم سازد. ولی در عبور از آخرین خط محاصره، درگیری شدیدی رخ داد كه با تلفات بسیاری همراه بود و از 84 هزار نفر تنها نیمی از آن­ها توانستند از این درگیری جان سالم بیرون ببرند.  
او توانست با برنامه ریزی دقیق و حساب شده، زمینه‌ی عبور 84 هزار نیروی نظامی و غیر نظامی را در اوایل اکتبر 1934 پس از مذاکره‌ی مخفیانه با یکی از فرماندهان [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]]، بدون درگیری فراهم سازد. ولی در عبور از آخرین خط محاصره، درگیری شدیدی رخ داد که با تلفات بسیاری همراه بود و از 84 هزار نفر تنها نیمی از آن­ها توانستند از این درگیری جان سالم بیرون ببرند.  


در نهایت، بین 8 تا 9 هزار نفر پس از یك سال پیاده روی، در تاریخ 20 اكتبر 1935، وارد استان شَن سی در شمال غرب كشور شده و بقیه در میانه­ ی راه به دلایل مختلف از جمله درگیری، قحطی و گرسنگی و بیماری، و سقوط از صخره­ ها و دره ­ها جان خود را از دست دادند. در طول راهپیمایی بزرگ كه مقام حزبی [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] از [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] بالاتر بود، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چو]] همیشه از دیدگاه ­های [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] حمایت می­ كرد و این برخوردهای دوستانه بود كه زمینه ­ی دوستی میان این دو را تا آخر عمر فراهم ساخت. اگرچه در سال­ های آخر عمر [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] به واسطه­ ی مخالفت وی با [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] و سعایت باند چهار نفره، رابطه­ ی بین [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چو]] و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] به سردی گرایید<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی</ref>.
در نهایت، بین 8 تا 9 هزار نفر پس از یک سال پیاده روی، در تاریخ 20 اکتبر 1935، وارد استان شَن سی در شمال غرب کشور شده و بقیه در میانه‌ی راه به دلایل مختلف از جمله درگیری، قحطی و گرسنگی و بیماری، و سقوط از صخره­ ها و دره ­ها جان خود را از دست دادند. در طول راهپیمایی بزرگ که مقام حزبی [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] از [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] بالاتر بود، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چو]] همیشه از دیدگاه ­های [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] حمایت می­ کرد و این برخوردهای دوستانه بود که زمینه‌ی دوستی میان این دو را تا آخر عمر فراهم ساخت. اگرچه در سال­ های آخر عمر [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن­ لای]] به واسطه‌ی مخالفت وی با [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] و سعایت باند چهار نفره، رابطه‌ی بین [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چو]] و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] به سردی گرایید<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.224-227.</ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]؛ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]]؛ [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ]]


*  [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]
== پاورقی ==
* [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]]
[i]. <small>در این حادثه تعدادی از افسران کمونیست پایگاه بدون اطلاع فرماندهی چند فروند قایق پایگاه را برای انجام مأموریت حزبی از پایگاه خارج ساخته بوند.</small>
* [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ]]
 
<small>[ii]. در آن شرایط اوضاع امنیتی [[چین]] برای فعالان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] وخیم شده بود و احتمال دستگیری تمام رهبران حزبی در صورا برگزاری کنفرانس در خاک [[چین]] می رفت. لذا تصمیم گرفته شد ششمین کنفرانس حزب در [[مسکو]] برگزار شود.</small>


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۸

چوئِن ­لای به محض بازگشت، در بخش سیاسی آکادمی نظامی وامپوآ( Wampoa)که ریاست آن با چیانگ کای­شِک بود، مشغول و بعد از چند ماه به معاونت و پس از مدت کوتاهی به ریاست بخش سیاسی آکادمی منصوب گردید.

در همین ایام وی ب­ه عنوان دبیر حزب کمونیست در استان­ های گوان دونگ و گوانگ­ شی انتخاب شد. او با استفاده از موقعیت خود در آکادمی نظامی، تعداد زیادی از سربازان و افسران و درجه داران را مخفیانه جذب حزب کمونیست کرد و در واقع تشکیلات مخفی نظامی حزب را در این پادگان آموزشی-نظامی شکل داد و به دلیل همین فعالیت­ ها بود که مجبور شد جایگاه خود را در این پادگان از دست بدهد.

چوئِن ­لای در طول همکاری نظامی با وامپوآ و مشارکت در دوجنگی که به رهبری چیانگ کای­شِک علیه جنگ ­سالاران شورشی صورت گرفت، توانست با استفاده از موقعیت خود، جایگاه حزب کمونیست را در مناطق مختلف شرق چین استحکام بخشد.

وی در سال1925، با مجوز حزب کمونیست با خانم دِنگ اینچائو(Deng Yingchao)ازدواج نمود. در سال 1926، چوئِن ­لای و بقیه‌ی اعضای کمونیست پایگاه نظامی وامپوآ به ­خاطر حادثه ­ای که بدون اطلاع فرمانده پایگاه رخ داد، توسط چیانگ کای­شِک از تمامی پست­ های مهم ارتشی برکنار شدند[i].

چوئِن ­لای در سال1926، به شانگهای منتقل شد و در آن­جا به سازماندهی و فعال ­سازی اتحادیه ­های کارگری وابسته به حزب کمونیست نقش فعالی داشت و لذا در یک حادثه‌ی از پیش طراحی شده توسط نظامیان طرفدار چیانگ دستگیر و نزدیک بود به قتل برسد که با وساطت برخی از فرماندهان ارتش که از قبل با او رفاقت داشت، از مرگ حتمی نجات یافت.

وی به خاطر اوضاع نا مناسب امنیتی موجود در شانگهای، در سال1927 از این شهر فرار کرده و در شهر هانکو(Hankou) در پنجمین کنگره‌ی ملی حزب کمونیست شرکت و در این اجلاس به عضویت کمیته‌ی مرکزی حزب انتخاب و مسئول شاخه‌ی نظامی حزب شد. با تلاش چیانگ کای­شِک برای دستگیری رهبران و فعالان حزب کمونیست، چوئِن­ لای به زندگی مخفیانه روی آورد.

در جریان شورش نانچانگ(Nanchang) که از سوی دولت ملی سرکوب شد، چوئِن­ لای دچار بیماری مالاریا گردید و برای مداوا به هنگ کنگ فرستاده شد ولی بعدا به خاطر شکست این شورش تنزل مقام یافته و عضو علی­ البدل کمیته‌ی مرکزی شد. وی در سال 1928، برای حضور در ششمین کنفرانس ملی حزب به مسکو سفر کرده[ii]و در گزارشی به کنگره گفت، با توجه به شرایط موجود در چین، راه انداختن انقلاب همه جانبه در این کشور فعلا میسر نیست. این ایده مورد قبول کنگره واقع شد و در این اجلاس وی به سرپرستی و مسئولیت تبلیغاتی حزب انتخاب گردید در حالی که تنها 30 سال داشت.

چوئِن­ لای پس از یک­سال اقامت در مسکو، در سال 1929 به شانگهای باز گشته و به ­صورت کاملا مخفیانه زندگی خود را آغاز و ب­ه عنوان مسئول شاخه‌ی امنیتی حزب، به ساماندهی و حفظ و حراست از نیروهای کمونیستی که به شدت تحت تعقیب پلیس امنیتی چیانگ کای­شِک بودند پرداخت. پس از لو رفتن تشکیلات سرٌی چوئِن ­لای، وی به همراه همسرش و تعدادی از رهبران رده ­بالای حزب، در اواخر سال 1931 از شانگهای فرار و به منطقه‌ی جیانگشی(Jiangxi)که تحت کنترل مائو بود رفتند. او در جیانگ شی بعنوان کمیسر سیاسی حزب جایگزین مائو شد. چو با برخورداری از حمایت حزب و دوستان نظامیش، ارتش سرخ را طبق استانداردهای موجود سازماندهی کرده و توانست در مقابل چهار حمله‌ی گسترده‌ی ارتش ملی به مناطق تحت اشغال کمونیست­ ها در منطقه‌ی جیانگ شی مقاومت نماید، ولی در پنجمین حمله‌ی شدید نیروهای چیانگ، نیروهای کمونیستی در جبهه ­های مختلف متحمل شکست شده و مجبور به ترک پایگاه­ های خود در جنوب و حرکت به سمت شمال شدند. در این مرحله چوئِن­ لای مسئول سازماندهی و پشتیبانی نیروهای شرکت کننده در راهپیمایی بزرگ شد.

او توانست با برنامه ریزی دقیق و حساب شده، زمینه‌ی عبور 84 هزار نیروی نظامی و غیر نظامی را در اوایل اکتبر 1934 پس از مذاکره‌ی مخفیانه با یکی از فرماندهان چیانگ، بدون درگیری فراهم سازد. ولی در عبور از آخرین خط محاصره، درگیری شدیدی رخ داد که با تلفات بسیاری همراه بود و از 84 هزار نفر تنها نیمی از آن­ها توانستند از این درگیری جان سالم بیرون ببرند.

در نهایت، بین 8 تا 9 هزار نفر پس از یک سال پیاده روی، در تاریخ 20 اکتبر 1935، وارد استان شَن سی در شمال غرب کشور شده و بقیه در میانه‌ی راه به دلایل مختلف از جمله درگیری، قحطی و گرسنگی و بیماری، و سقوط از صخره­ ها و دره ­ها جان خود را از دست دادند. در طول راهپیمایی بزرگ که مقام حزبی چوئِن­ لای از مائو بالاتر بود، چو همیشه از دیدگاه ­های مائو حمایت می­ کرد و این برخوردهای دوستانه بود که زمینه‌ی دوستی میان این دو را تا آخر عمر فراهم ساخت. اگرچه در سال­ های آخر عمر چوئِن­ لای به واسطه‌ی مخالفت وی با انقلاب فرهنگی و سعایت باند چهار نفره، رابطه‌ی بین چو و مائو به سردی گرایید[۱].

نیز نگاه کنید به

 چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین؛ مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین؛ مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ

پاورقی

[i]. در این حادثه تعدادی از افسران کمونیست پایگاه بدون اطلاع فرماندهی چند فروند قایق پایگاه را برای انجام مأموریت حزبی از پایگاه خارج ساخته بوند.

[ii]. در آن شرایط اوضاع امنیتی چین برای فعالان حزب کمونیست وخیم شده بود و احتمال دستگیری تمام رهبران حزبی در صورا برگزاری کنفرانس در خاک چین می رفت. لذا تصمیم گرفته شد ششمین کنفرانس حزب در مسکو برگزار شود.

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.224-227.