جهان بینی طریقت تائو

تائوتِه چینگ، قابل بازیابی از: https://basalam.com/tavanmandan/product/23344208

طریقت تائویی جهان بینی خاص خود را بر پایه­‌ی اندیشه‌­ی مکتب تائو ساخته، و این جهان بینی بخش اساسی تفکر تائویی را تشکیل می‌­دهد. هم­گرایی طریقت تائویی با مکتب فکری تائو نه تنها در انتخاب لائوزی به عنوان بنیانگذار و تائوتِه چینگ به عنوان ادبیات کلاسیک تائویی انعکاس یافته است، بلکه در پرستیدن و اعتقاد به تائو( راه) هم این هم­گرایی پیدا است. هیچ کاهن تائویی نیست که اعتقادات تائو را تبلیغ نکند. این اعتقادات دوجنبه‌ی زیر را در بر دارد:

از یک طرف، حامل اعتقاد به اندیشه­‌ی مکتب تائو است و بر این باور است که تائو حقیقت هستی و قادر متعال «آسمان و زمین» است. اعتقاد دارد که تائوهمه­‌ی موجودات و تمام پدیده‌­های موجود در جهان را خلق کرده است.

ولی از سوی ديگر بر راز آلود بودن تائو هم تأکید دارد، تائو را به عنوان دارای ایدئولوژی، خود آگاهی و دارای مزاجی متعادل مجسم کرده است. از طریق رابطه­‌های مختلف از او«خدایان سه گانه»(«کارفرمای خزانه‌­های آسمانی»،«آموزگار عالی طریقت تائویی» و «رب النوع قادر متعال») ساخته است. «تائو»یی که بدین گونه تجسم شده، «تائو»یی است که موهبت فنا ناپذیران خالق جهان را در بر دارد، در نتیجه، جوهره­‌ی مکتب تائویی  به سمت دین گرایش پیدا می­‌کند.

از سوی دیگر، این طریقت ایده ­‌یلائوزی در مورد تِه((Te)فضیلت) را توسعه داده و بر روی این که«چگونه می ­توان تائورا به دست آورد» متمرکز شده است. بر اساس توضیحات ارایه شده، «تِه»(فضیلت) به معنای «تِه» یعنی«به دست آوردن(Gain)» است، و«به دست آوردن اشراق» یعنی دستیابی به تائواست، و اینکه تائورا در من یا همان اِگو(Ego)[i] مستقر کنی و تائو با من«اِگو» در یکدیگر به عنوان یک کل ادغام شوند تا اِگو فنا ناپذیر شده، و روح و بدنش حیات جاودانه یابد.

نیز نگاه کنید به

آیین بومی تائو؛ مبانی فکری طریقت تائویی؛ اخلاق در طریقت تائو

پاورقی

[i] - Ego ( خودِ انسان، ضمیر خود آگاه فرد. احساسی که از طریق آن انسان به هویت و ارزش خود پی می برد. مترجم).

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی