جائو منگ فو، خوشنویس چینی

«جائو مِنگ ­فو»(1322-1245 میلادی)خوشنویس دوران سلسله ­ی یوان بود. او هم مثل «سوشی»، به روان و سلیس نویسی مشهور بود. او در سرودن شعر و ادبیات عالی، و اطلاعات خوبی از طریقت تائو و آیین بودا داشت. در نقاشی مهارت داشت و خوشنویس خوبی هم بود، به ویژه در نوشتن خط معمول و مرسوم، پیوسته نویسی و نوشتن کاراکتر­های کوچک. او سبک «لی­یونگ(Li Yong)»، که مبتنی بر سبک دو وانگ بود را آموخت.

گفته می ­شود که او می ­توانست روزی ده هزار کلمه خوشنویسی کند و آثار قلمی او به سبک «جائو» معروف بود. او به همراه «یان جِن ­چینگ»، «لیو گونگ چوان» و «اویانگ ­شون»، یکی از «چهار استاد خوشنویسی در نوشتن کاراکتر­های رسمی» بود. «جائو» در سن 63 سالگی، از طرف امپراتور مأمور شد تا لوح سنگی «دَنبا» را به خط رسمی بنویسد که اینک در موزه­ ی کاخ پکن نگهداری می ­شود.

«جائو مِنگ ­فو» از باز ماندگان خانواده ­ی امپراتوری سونگ بود، ولی با حاکمان فاتح سلسله­ ی یوان هم­­کاری می ­کرد، لذا یاد آوری خاطرات گذشته همیشه او را ناراحت می­ کرد. او با غوطه ور شدن در خوشنویسی به دنبال رهایی از احساس متضاد درون خود بود.

نیز نگاه کنید به

• وانگ شی جی، خوشنویس چینی    
• وانگ شیان جیان، خوشنویس چینی
• چوسویلیانگ، خوشنویس چینی
• یان جن چینگ، خوشنویس چینی
• لیو گونگ چوان، خوشنویس چینی    
• خوی سو، خوشنویس چینی
• سوشی، خوشنویس چینی
• خوانگ تینگ جیان، خوشنویس چینی      
• جائو گوو، خوشنویس چینی