چای چانگ: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''چایچانگ''' چایچانگ[1](1900-1990)، نایب رییس چهارمین وپنجمین کمیتهی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود. وی یکی از پیروان واقعی انقلاب پرولتاریا، پیشآهنگ و رهبر برجستهی فعالیت زنان چین، شخصیت فعالیت زنان ترقیخواه در صحنهی بین المللی بود. و...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''چای چانگ''' | ||
چای چانگ[(Cay Chang)(1900-1990)، نایب رییس چهارمین وپنجمین کمیتهی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق [[چین]] بود. وی یکی از پیروان واقعی انقلاب پرولتاریا، پیشآهنگ و رهبر برجستهی فعالیت زنان چین، شخصیت فعالیت زنان ترقی خواه در صحنهی بین المللی بود. وی در اوایل عمر خود برای تحصیل به فرانسه رفته و در سال 1932میلادی، به حزب کمونیست چین پیوست و در اکتبر سال1934، در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال 1949میلادی، وی به افتخار ریاست نخستین، دومین و سومین کنگرهی [[فدراسیون سراسری زنان چین]] نایل شد. وی عضو هشتمین کمیتهی مرکزی، و نهمین، دهمین و یازدهمین دورهی کمیتهی مرکزی حزب کمونیست چین و همچنین، عضو نخستین، دومین و سومین دور کمیتهی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق و نایب رییس چهارمین و پنجمین دورهی کمیته دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص340</ref> | |||
=== کتاب شناسی === | |||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۹
چای چانگ
چای چانگ[(Cay Chang)(1900-1990)، نایب رییس چهارمین وپنجمین کمیتهی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود. وی یکی از پیروان واقعی انقلاب پرولتاریا، پیشآهنگ و رهبر برجستهی فعالیت زنان چین، شخصیت فعالیت زنان ترقی خواه در صحنهی بین المللی بود. وی در اوایل عمر خود برای تحصیل به فرانسه رفته و در سال 1932میلادی، به حزب کمونیست چین پیوست و در اکتبر سال1934، در راهپیمایی بزرگ حضور داشت. پس از تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949میلادی، وی به افتخار ریاست نخستین، دومین و سومین کنگرهی فدراسیون سراسری زنان چین نایل شد. وی عضو هشتمین کمیتهی مرکزی، و نهمین، دهمین و یازدهمین دورهی کمیتهی مرکزی حزب کمونیست چین و همچنین، عضو نخستین، دومین و سومین دور کمیتهی دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق و نایب رییس چهارمین و پنجمین دورهی کمیته دایمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین بود.[۱]
کتاب شناسی
- ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص340