فدراسیون سراسری زنان چین
فدراسیون سراسری زنان چین، سازمانی است اجتماعی که توسط زنان اقشار و اقوام مختلف سراسر چین به رهبری حزب کمونیست برای کسب آزادی زنان تشکیل شده و دارای جایگاهی گسترده با ویژگیهای تودهای و اجتماعی است. این فدراسیون پل ارتباطی و پیوندی است که حزب کمونیست و دولت چین را با زنان مرتبط میسازد و یکی از پایههای مهم قدرت اجتماعی و سیاسی در چین به شمار میرود.
تاریخچه
این فدراسیون که در ماه مارس سال1949 تأسیس شده در ابتدا به نام«فدراسیون دموکراتیک زنان سراسر چین» بود، ولی در سال 1957نام این مرکز به«فدراسیون زنان جمهوری خلق چین» و در سال1978به«فدراسیون سراسری زنان چین» تغییر کرد. وظایف اساسی این فدراسیون متحد ساختن زنان و تشویق آنان به مشارکت در ساختار اقتصادی و پیشرفت اجتماعی و دفاع از منافع و حقوق زنان است. افزون براین، فدراسیون زنان برای برابری مردان و زنان تلاش میکند.
فدراسیون سراسری زنان چین در سوم آوریل سال1949میلادی، به عنوان تشکیلاتی فراگیر برای متحد ساختن زنان از اقوام و اقشار مختلف جهت کسب و تضمین آزادی زنان شروع به فعالیت کرد. این تشکیلات در واقع پل ارتباطی میان حزب، دولت و جامعهی زنان کشور است و یکی از مهمترین سازمانهای پرقدرت اجتماعی کشور چین به شمار میرود.
حزب کمونیست چین از همان بدو تأسیس، باتوجه به اهمیت نقش زنان در جامعه اقدام به ایجاد تشکیلات خاص زنان نمود. پس از مدتی، تشکیل انجمن آزادی زنان، انجمن زنان برای نجات ملی و بنیاد ملی زنان در دستور کار حزب قرار گرفت. در نخستین کنگرهی سراسری زنان که در ماه مارس سال1949میلادی در پکن برگزار شد، ایجاد بنیاد دمکراتیک زنان به تصویب رسید. وظایف این بنیاد متحد ساختن زنان کارگر، کارمند، کشاورز، فرهیخته، و تمام زنان حامی سوسیالیسم و یکپارچه سازی سرزمین مادری و مبارزه با امپریالیسم، فئودالیسم، و کاپیتالیسم و دفاع از حقوق زنان و کودکان، سازماندهی جامعهی زنان برای تحکیم جامعه، دستیابی به آزادی زنان در زمینههای مختلف، و توسعهی برابری میان زنان و مردان بود. دومین کنگرهی زنان در سال1953 و سومین آن در سال1957میلادی برگزار و در این اجلاس تصمیم گرفته شد که فدراسیون سراسری زنان چین تشکیل و بقیهی نهادهای موازی منحل شوند.
اساسنامه انجمن
چهارمین کنگره در سال1978 و پنجمین در سال1983 برگزار و تغییراتی در اساسنامه و اهداف فدراسیون ایجاد شد. در ششمین کنگره که در سال1988برگزار گردید، اهداف جدید فدراسیون به شرح زیر تصویب شد:
- متحد و بسیج کردن زنان برای مشارکت در بازسازی اقتصادی و توسعهی اجتماعی؛
- آموزش زنان برای بالابردن سطح فکری آنها به صورت همه جانبه و تربیت زنان نخبهی بیشتر؛
- -مشارکت در جلسات مشورتی اجتماعی و سیاسی به نمایندگی از زنان، مدیریت و نظارت دمکراتیک بر اجرای مصوبات، و تدوین قانون و مقررات در خصوص زنان و کودکان؛
- خدمات رسانی به زنان و کودکان از طریق تقویت ارتباطات با تمامی اقشار اجتماعی و توسعهی کارهای عملی خوب صورت گرفته برای زنان و کودکان؛
- زمینه سازی برای متحد ساختن زنان تمام اقوام و اقشار مختلف، گسترش نوگرایی و مدرن سازی سرزمین مادری، ترویج روند نوسازی و متحد ساختن سرزمین مادری، توسعهی مبادلات دوستانه با زنان کشورهای خارجی، و افزایش و درک دوستی میان زنان جهان به منظور حفاظت از صلح جهانی.
فعالیت های انجمن
درحال حاضر، بیش از 60هزار فدراسیون زنان در سرتاسر چین از سطح شهرستان به بالا زیر نظر فدراسیون سراسری زنان چین فعالیت میکنند. در این فدراسیونها حدود980هزار عضو فعال در قالب کمیتههای مختلف مربوط به امور زنان فعالیت میکنند. در سال2003بیش از9000مرکز مشاوره وحمایت از حقوق زنان در سرتاسر چین زیر نظر فدراسیون سراسری زنان چین تشکیل و به ارایهی خدمات مشاورهای و پیگیری مسایل و مشکلات و حقوق قانونی زنان رسیدگی می نمایند[۱].کنگرهی ملی زنان چین هر پنج سال یکبار با حضور نمایندگان تمام فدراسیونها از سراسر کشور تشکیل میگردد.
بخش های مختلف انجمن
این فدراسیون دارای بخشهای مختلفی از قبیل: منابع انسانی، توسعهی زنان، دفاع از حقوق و منافع زنان، تبلیغات، کودکان و بخش بین الملل است. هزینهی فعالیتهای این فدراسیون، افزون بر کمکهای دولتی و بودجههای عمومی، از طریق فعالیتهای اقتصادی که در چارچوب قانون انجام میدهند تأمین میشود. این فدراسیون دارای چندین انتشاراتی بوده و مجلات مختلفی در خصوص زنان به زبانهای چینی و انگلیسی و به صورت تمام رنگی منتشر میکند که مجلهی«زن چینی» از جملهی آنهاست[۲].
نیز نگاه کنید به
مهم ترین سازمان های اجتماعی چین؛ حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین؛ انجمن دوستی خلق چین با کشورهای خارجی؛ انجمن سراسری خبرنگاران چین؛ انجمن علوم و فناوری چین؛ فدراسیون سراسری ادبی و هنری چین
کتابشناسی
- ↑ China Daily. 9th June- 2003
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص.313-316.