انجمن دوستی خلق چین با کشورهای خارجی
انجمن دوستی خلق چین با کشورهای خارجی تشکیلاتی به اصطلاح غیر دولتی است که در ماه مه1954 میلادی فعالیت خود را آغاز نمود. این انجمن ابتدا انجمن دوستی مردم چین برای مبادلات فرهنگی با کشورهای خارجی نام داشت که در سال1969 به نام فعلی تغییر یافت. در سال1998 اساسنامهی این انجمن تغییر و اهداف آن توسعهی دوستی و شناخت میان مردم چین و سایر ملل و زمینهی فعالیتهای آن شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، بازرگانی، علمی و تکنولوژیکی، فرهنگی، آموزشی و سایر موارد برای حفظ و توسعهی صلح میان ملتها تعیین گردید. پیگیری امضای قرارداد خواهر خواندگی میان شهرهای چین و سایر کشورها از دیگر زمینههای فعالیت این انجمن است که تا کنون بیش از 881مورد قرارداد خواهر خواندگی را به امضا رسانده است. این انجمن مرکزی، تا کنون دهها انجمن دوستی میان چین و سایر کشورها از جمله چین و آمریکا، چین و کشورهای آفریقایی، چین و کشورهای اروپایی، چین و روسیه و چین ایران تشکیل داده و به صورت دوجانبه به فعالیتهای گوناگونی میپردازند.
وظایف
اهم وظایف این انجمن عبارت است از:
- توسعهی همکاریها و روابط میان مردم چین و سایر کشورهای جهان و مبادلهی هیئتهای دوستی؛
- توسعهی مبادلات فرهنگی مردمی؛
- حمایت از افراد، تشکیلات و سازمانها برای برقراری و توسعهی مبادلات اقتصادی، آموزشی، علمی و فرهنگی؛
- حمایت از نهادها و سازمانها برای حمایت از مبارزات عدالت خواهانه و صلح طلبانهی مردم در سراسر جهان؛
- بزرگداشت شخصیتهای ادبی و انقلابی خارجی که به نحوی به انقلاب و سازندگی چین کمک کردهاند؛
- اعطای لقب سفیر دوستی به افراد خارجی به نمایندگی از مردم چین؛
- برگزاری سمینار، سمپوزیوم، و نشستهایی جهت معرفی وضعیت سایر کشورها به مردم چین و بالعکس برای یافتن راههای توسعهی روابط دوستانه میان مردم چین و سایر کشورها و برگزاری جشنهای ملی سایر ملل؛
- ایجاد زمینه برای امضای قرارداد خواهر خواندگی میان شهرهای چین و دیگر کشورها؛
- هدایت و نظارت بر کارها و پیگیری اجرایی شدن قراردادهای خواهر خواندگی میان شهرها و هرنوع فعالیتی که در راستای توسعهی روابط دوستانه میان چین و دیگر کشورها باشد.[۱]
نیز نگاه کنید به
مهم ترین سازمان های اجتماعی چین؛ فدراسیون سراسری زنان چین؛ انجمن سراسری خبرنگاران چین؛ انجمن علوم و فناوری چین؛ فدراسیون سراسری ادبی و هنری چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص.316-317.