جاذبه های طبیعی تونس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[آب و هوای تونس|هوای مدیترانهای]]، ســاحلهای ماسهای، دریای آبی، چشمههای آب گرم، بیابانهای زیبــا و [[پوشش گیاهی تونس|جنگلهای تنک]] مهمترین جاذبههای طبیعی [[تونس]] اســت. | [[آب و هوای تونس|هوای مدیترانهای]]، ســاحلهای ماسهای، دریای آبی، چشمههای آب گرم، بیابانهای زیبــا و [[پوشش گیاهی تونس|جنگلهای تنک]] مهمترین جاذبههای طبیعی [[تونس]] اســت. | ||
شمال، شمال شرقی و جنوب شرقی [[تونس]] را آبهای دریای مدیترانه فرا گرفته اســت؛ پدیدهای خدادادی که این کشــور را به منطقە ماسههای طلایی معروف کرده است. جنوب و مرکز [[تونس]] نیــز با داشــتن بیابانها و واحههــای طبیعی، کــه از مهمترین مناطق خرماخیز این کشــور هســتند، هرساله [[صنعت گردشگری تونس|گردشــگران]] زیادی را بهسوی خود جذب میکند.<ref>عصمتیبایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 22.</ref> | شمال، شمال شرقی و جنوب شرقی [[تونس]] را آبهای دریای مدیترانه فرا گرفته اســت؛ پدیدهای خدادادی که این کشــور را به منطقە ماسههای طلایی معروف کرده است. جنوب و مرکز [[تونس]] نیــز با داشــتن بیابانها و واحههــای طبیعی، کــه از مهمترین مناطق خرماخیز این کشــور هســتند، هرساله [[صنعت گردشگری تونس|گردشــگران]] زیادی را بهسوی خود جذب میکند.<ref>عصمتیبایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی], ص 22.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == |
نسخهٔ ۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۰
هوای مدیترانهای، ســاحلهای ماسهای، دریای آبی، چشمههای آب گرم، بیابانهای زیبــا و جنگلهای تنک مهمترین جاذبههای طبیعی تونس اســت.
شمال، شمال شرقی و جنوب شرقی تونس را آبهای دریای مدیترانه فرا گرفته اســت؛ پدیدهای خدادادی که این کشــور را به منطقە ماسههای طلایی معروف کرده است. جنوب و مرکز تونس نیــز با داشــتن بیابانها و واحههــای طبیعی، کــه از مهمترین مناطق خرماخیز این کشــور هســتند، هرساله گردشــگران زیادی را بهسوی خود جذب میکند.[۱]
نیز نگاه کنید به
- جاذبههای طبيعی کانادا
- جاذبه ها و دیدنی های طبیعی ژاپن
- جاذبه ها و دیدنی های طبیعی کوبا
- جاذبه های طبیعی مصر
- جاذبه ها و دیدنی های طبیعی سنگال
کتابشناسی
- ↑ عصمتیبایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 22.