انتشار آیین زرتشتی در امپراتوری چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
=== انتشار آیین زرتشتی در امپراتوری چین === | |||
پس از آن که یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، از سپاه اسلام شکست خورده و كشته شد، پسرش پیروز برای بازپس گیری تاج و تخت و سرزمین از دست رفته ی امپراتوری ایران از اعراب، از [[چین]] درخواست کمک کرد، ولی امپراتور [[چین]] به دلیل بعد مسافت و این که به تازگی از جنگ داخلی و حملات ترکان خلاصی یافته بود، به این درخواست پاسخ مثبت نداد، ولی ایرانیان پناهنده را مورد پذیرایی قرار داده و به پیروز ساسانی مقام ژنرالی ارتش امپراتوری اعطا کرد. همچنین به پناهندگان ایرانی اجازه داده شد در شهر چانگآن(Chang An) پایتخت امپراتوری آتشکده بسازند و به اجرای مراسم دینی زرتشتی به پردازند که این رسم سال ها در این سرزمین برقرار بود و پیروانی نیز از میان چینی ها پیدا کرد. <ref>-مراد زاده، رضا (1382). چگونگی نفوذ اسلام در چین، بنیاد پژوهش های اسلامی استان قدس رضوی.</ref> پس از فروپاشی امپراتوری ساسانی، تعدادی از ایرانیانی هم که حاضر به تغییر مذهب خود نبودند، ایران را ترک گفته و با فرزند یزدگرد به نام فیروز که نام چینی او پیلوسه است، به تخارستان که چینیان توهو-لو میگفتند و آن وقت متعلق به [[چین]] بود پناه بردند.<ref>- پور داوود،ایرانشاه.(1295) تاریخچه ی مهاجرت زرتشتیان به هندوستان، بی جا.</ref> این پناهندگان ساسانی، به مدت200 سال در [[چین]] با صلح و آرامش زندگی کردند تا زمان آزار و اذیت بزرگ پیروان ادیان خارجی در سال 845 فرا رسید و این آلام و مصایب شامل زرتشتیها نیز شد. Ibid))البته باید اشاره کرد که آیین و اعتقادات و آداب رسوم زرتشتی با آیین های سنتی [[چین]] به ویژه در زمینه ی آداب و رسوم دفن مردگان تفاوت هایی داشت که برای چینی ها پذیرش آن آسان نبود <ref>-Zhang، Yiping,(2005). Story of the Silk Road,China intercontinental Press</ref> | |||
هنوز هم در بسیاری از مناطق و شهرهای قدیمی همچون چانگاَن، لویانگ(Loyang) و کایفنگ(Kaifeng)، آثاری از آتشکده های پارسیان دیده میشود.<ref>چینگ، جولیا. (1383). ادیان چین، مترجم حمیدرضا ارشدی، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایران.</ref> شرح گسترش آیین زرتشتی در [[چین]] را آقای پانچیالین(Pan Qialin) در کتابی به نام ''آیین آتش پرستی در [[چین]]'' مفصلا توضیح داده است. | |||
( | طی سال های اخیر، تحقیقات گسترده ای در خصوص آیین زرتشت، نحوه ی ورود آن به چین، اسناد و نسخ خطی به دست آمده از تورفان در سین کیانگ، توسعه ی آیین زرتشت در شمال غرب چین و تأثیر آن در جامعه ی چین در دوران سلسله ی تانگ، بررسی نقاشی ها و آثار باقی مانده از این دین بر روی لوح های سنگی، از جمله نقاشی و حکاکی های روی سنگ در غار دون هوانگ، آداب و رسوم و نحوه ی تدفین جنازه ی مردگان، سکه های مربوط به دوران ورود دین زرتشت به [[چین]] و... صورت گرفته و منتشر شده است. <ref>-فنگ، وانگ (12 شهریور 1390). بررسی اجمالی پیرامون روابط فرهنگی چین و ایران، ارایه شده در سمینار«مبادلات فرهنگی و همکاریهای استراتژیک میان چین و ایران» فرهنگستان علوم اجتماعی چین.</ref> | ||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۲
انتشار آیین زرتشتی در امپراتوری چین
پس از آن که یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، از سپاه اسلام شکست خورده و كشته شد، پسرش پیروز برای بازپس گیری تاج و تخت و سرزمین از دست رفته ی امپراتوری ایران از اعراب، از چین درخواست کمک کرد، ولی امپراتور چین به دلیل بعد مسافت و این که به تازگی از جنگ داخلی و حملات ترکان خلاصی یافته بود، به این درخواست پاسخ مثبت نداد، ولی ایرانیان پناهنده را مورد پذیرایی قرار داده و به پیروز ساسانی مقام ژنرالی ارتش امپراتوری اعطا کرد. همچنین به پناهندگان ایرانی اجازه داده شد در شهر چانگآن(Chang An) پایتخت امپراتوری آتشکده بسازند و به اجرای مراسم دینی زرتشتی به پردازند که این رسم سال ها در این سرزمین برقرار بود و پیروانی نیز از میان چینی ها پیدا کرد. [۱] پس از فروپاشی امپراتوری ساسانی، تعدادی از ایرانیانی هم که حاضر به تغییر مذهب خود نبودند، ایران را ترک گفته و با فرزند یزدگرد به نام فیروز که نام چینی او پیلوسه است، به تخارستان که چینیان توهو-لو میگفتند و آن وقت متعلق به چین بود پناه بردند.[۲] این پناهندگان ساسانی، به مدت200 سال در چین با صلح و آرامش زندگی کردند تا زمان آزار و اذیت بزرگ پیروان ادیان خارجی در سال 845 فرا رسید و این آلام و مصایب شامل زرتشتیها نیز شد. Ibid))البته باید اشاره کرد که آیین و اعتقادات و آداب رسوم زرتشتی با آیین های سنتی چین به ویژه در زمینه ی آداب و رسوم دفن مردگان تفاوت هایی داشت که برای چینی ها پذیرش آن آسان نبود [۳]
هنوز هم در بسیاری از مناطق و شهرهای قدیمی همچون چانگاَن، لویانگ(Loyang) و کایفنگ(Kaifeng)، آثاری از آتشکده های پارسیان دیده میشود.[۴] شرح گسترش آیین زرتشتی در چین را آقای پانچیالین(Pan Qialin) در کتابی به نام آیین آتش پرستی در چین مفصلا توضیح داده است.
طی سال های اخیر، تحقیقات گسترده ای در خصوص آیین زرتشت، نحوه ی ورود آن به چین، اسناد و نسخ خطی به دست آمده از تورفان در سین کیانگ، توسعه ی آیین زرتشت در شمال غرب چین و تأثیر آن در جامعه ی چین در دوران سلسله ی تانگ، بررسی نقاشی ها و آثار باقی مانده از این دین بر روی لوح های سنگی، از جمله نقاشی و حکاکی های روی سنگ در غار دون هوانگ، آداب و رسوم و نحوه ی تدفین جنازه ی مردگان، سکه های مربوط به دوران ورود دین زرتشت به چین و... صورت گرفته و منتشر شده است. [۵]
کتابشناسی
- ↑ -مراد زاده، رضا (1382). چگونگی نفوذ اسلام در چین، بنیاد پژوهش های اسلامی استان قدس رضوی.
- ↑ - پور داوود،ایرانشاه.(1295) تاریخچه ی مهاجرت زرتشتیان به هندوستان، بی جا.
- ↑ -Zhang، Yiping,(2005). Story of the Silk Road,China intercontinental Press
- ↑ چینگ، جولیا. (1383). ادیان چین، مترجم حمیدرضا ارشدی، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
- ↑ -فنگ، وانگ (12 شهریور 1390). بررسی اجمالی پیرامون روابط فرهنگی چین و ایران، ارایه شده در سمینار«مبادلات فرهنگی و همکاریهای استراتژیک میان چین و ایران» فرهنگستان علوم اجتماعی چین.