غذاهای سنتی مالی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «هرچند مردم مالي انسان هاي بسيار فقيري بشمار مي روند ولي صرف غذاهاي متنوع سنتي اهميت زيادي در زندگي روزمره مردمان شهري و روستايي اين كشور دارد. غذای اصلی مالیایی ها ارزن، ذرت خوشه ای و فونیو[1] (غذایی حلیم مانند) است که با سس های محلی یا گوشت و سبز...» ایجاد کرد)
 
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۱: خط ۱:
هرچند مردم مالي انسان هاي بسيار فقيري بشمار مي روند ولي صرف غذاهاي متنوع سنتي اهميت زيادي در زندگي روزمره مردمان شهري و روستايي اين كشور دارد. غذای اصلی مالیایی ها ارزن، ذرت خوشه ای و فونیو[1] (غذایی حلیم مانند) است که با سس های محلی یا گوشت و سبزیجات صرف می شود. در مراسم و مناسبت هایی همچون جشن ازدواج، میلادالنبی یا مناسبت های ملی غذاهایی همچون «انسام»[2] که مخلوطی از برنج و سبزیجات است ، "كاس كاس " كه مخلوطي از آرد ارزن و روغن و گوشت است و گوشت كباب شده بز و گاو  نيز  طبخ و به همراه «جینجيبر»[3] (نوشیدنی متشکل از آب، شکر، لیمو و زنجفیل)سرو مي شوند  . اين غذاها به همراه برخي نان ها و  ميوه هاي محلي سخت مورد علاقه قبایل مختلف اند و مردمان شهري و روستايي این غذاها را با اشتهای فراوان م می کنند. '''(www.everynation.com/Mali)'''. برنج پخته شده توام با گوشت از ديگر غذاهاي سنتي اين كشور است با اين حال در مناطق روستایی مالی برنج معمولا به عنوان غذایی تجملی درنظر گرفته می شود و با وجود آن که دهقانان به کاشت برنج اشتغال دارند، کمتر برنج تولیدی خود را صرف نموده و بدليل نيازهاي معيشتي تقریباً تمام تولیدات برنج خود را به فروش می رسانند . در واقع روستاییان تنها در هنگام برگزاری جشن های مذهبی و ملی این فرصت را می یابند تا از برنج پخته شده توأم با گوشت یا سبزیجات به عنوان خوراکی خوشمزه بهره مند شوند.آلاباجا (برنج مخلوط با گوشت چرخ کرده و کره ) ، سورونتو (برنج چرب مخلوط با رب گوجه و گوشت ) و لاخوی ( مخلوطی از گوشت ، ادویه ، گوجه و فلفل ) از غذاهای مورد علاقه مردمان گائو و طوارق بشمار می روند. '''(احمدي: 236).''' سبزيجات محلي، نان‌ها و سوپ‌هاي محلي، سيب زميني و انواع ماهي‌هاي پخته يا سرخ شده همراه با چاشنی‌های بومي، از ديگر غذاهاي سنتي كشور مالي محسوب مي‌شود '''www.newworldencyclopedia.org/mali)).'''
هرچند مردم مالي انسان هاي بسيار فقيري بشمار مي روند ولي صرف غذاهاي متنوع سنتي اهميت زيادي در زندگي روزمره مردمان شهري و روستايي اين كشور دارد. غذای اصلی مالیایی ها ارزن، ذرت خوشه ای و فونیو[1] (غذایی حلیم مانند) است که با سس های محلی یا گوشت و سبزیجات صرف می شود. در مراسم و مناسبت هایی همچون جشن ازدواج، میلادالنبی یا مناسبت های ملی غذاهایی همچون «انسام»[2] که مخلوطی از برنج و سبزیجات است ، "كاس كاس " كه مخلوطي از آرد ارزن و روغن و گوشت است و گوشت كباب شده بز و گاو  نيز  طبخ و به همراه «جینجيبر»[3] (نوشیدنی متشکل از آب، شکر، لیمو و زنجفیل)سرو مي شوند  . اين غذاها به همراه برخي نان ها و  ميوه هاي محلي سخت مورد علاقه قبایل مختلف اند و مردمان شهري و روستايي این غذاها را با اشتهای فراوان م می کنند. '''(www.everynation.com/Mali)'''. برنج پخته شده توام با گوشت از ديگر غذاهاي سنتي اين كشور است با اين حال در مناطق روستایی [[مالی]] برنج معمولا به عنوان غذایی تجملی درنظر گرفته می شود و با وجود آن که دهقانان به کاشت برنج اشتغال دارند، کمتر برنج تولیدی خود را صرف نموده و بدليل نيازهاي معيشتي تقریباً تمام تولیدات برنج خود را به فروش می رسانند . در واقع روستاییان تنها در هنگام برگزاری جشن های مذهبی و ملی این فرصت را می یابند تا از برنج پخته شده توأم با گوشت یا سبزیجات به عنوان خوراکی خوشمزه بهره مند شوند.آلاباجا (برنج مخلوط با گوشت چرخ کرده و کره ) ، سورونتو (برنج چرب مخلوط با رب گوجه و گوشت ) و لاخوی ( مخلوطی از گوشت ، ادویه ، گوجه و فلفل ) از غذاهای مورد علاقه مردمان گائو و طوارق بشمار می روند. '''(احمدي: 236).''' سبزيجات محلي، نان‌ها و سوپ‌هاي محلي، سيب زميني و انواع ماهي‌هاي پخته يا سرخ شده همراه با چاشنی‌های بومي، از ديگر غذاهاي سنتي كشور مالي محسوب مي‌شود '''www.newworldencyclopedia.org/mali)).'''

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۱

هرچند مردم مالي انسان هاي بسيار فقيري بشمار مي روند ولي صرف غذاهاي متنوع سنتي اهميت زيادي در زندگي روزمره مردمان شهري و روستايي اين كشور دارد. غذای اصلی مالیایی ها ارزن، ذرت خوشه ای و فونیو[1] (غذایی حلیم مانند) است که با سس های محلی یا گوشت و سبزیجات صرف می شود. در مراسم و مناسبت هایی همچون جشن ازدواج، میلادالنبی یا مناسبت های ملی غذاهایی همچون «انسام»[2] که مخلوطی از برنج و سبزیجات است ، "كاس كاس " كه مخلوطي از آرد ارزن و روغن و گوشت است و گوشت كباب شده بز و گاو  نيز  طبخ و به همراه «جینجيبر»[3] (نوشیدنی متشکل از آب، شکر، لیمو و زنجفیل)سرو مي شوند  . اين غذاها به همراه برخي نان ها و  ميوه هاي محلي سخت مورد علاقه قبایل مختلف اند و مردمان شهري و روستايي این غذاها را با اشتهای فراوان م می کنند. (www.everynation.com/Mali). برنج پخته شده توام با گوشت از ديگر غذاهاي سنتي اين كشور است با اين حال در مناطق روستایی مالی برنج معمولا به عنوان غذایی تجملی درنظر گرفته می شود و با وجود آن که دهقانان به کاشت برنج اشتغال دارند، کمتر برنج تولیدی خود را صرف نموده و بدليل نيازهاي معيشتي تقریباً تمام تولیدات برنج خود را به فروش می رسانند . در واقع روستاییان تنها در هنگام برگزاری جشن های مذهبی و ملی این فرصت را می یابند تا از برنج پخته شده توأم با گوشت یا سبزیجات به عنوان خوراکی خوشمزه بهره مند شوند.آلاباجا (برنج مخلوط با گوشت چرخ کرده و کره ) ، سورونتو (برنج چرب مخلوط با رب گوجه و گوشت ) و لاخوی ( مخلوطی از گوشت ، ادویه ، گوجه و فلفل ) از غذاهای مورد علاقه مردمان گائو و طوارق بشمار می روند. (احمدي: 236). سبزيجات محلي، نان‌ها و سوپ‌هاي محلي، سيب زميني و انواع ماهي‌هاي پخته يا سرخ شده همراه با چاشنی‌های بومي، از ديگر غذاهاي سنتي كشور مالي محسوب مي‌شود www.newworldencyclopedia.org/mali)).