قانون اساسی کانادا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:قانون اساسی کانادا.jpg|جایگزین=قانون اساسی کانادا|بندانگشتی|قانون اساسی کانادا]] | [[پرونده:قانون اساسی کانادا.jpg|جایگزین=قانون اساسی کانادا|بندانگشتی|قانون اساسی کانادا. قابل بازیابی از https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSehx541L9HPIzbUU1kNpNrHuV9hxdyE3-cYpnGsdcoolddQdLq]] | ||
[[کانادا]] براساس قانونی در پارلمان بریتانیا به کشور تبدیل شد و بنابراین نزدیک‌ترین سند به قانون اساسی این کشور، «قانون آمریکای ش[[مالی]] بریتانیا» در سال 1867 است. با این وجود، قانون اساسی، به عنوان بخشی از قانون [[کانادا]]، در سال 1982 وارد این كشور شد. قانون اساسی اعلام می‌کند که بالاترین مرجع قانونی است و شامل 30 قانون و دستور میشود. قانون اساسی كانادا نظام دوگانه قوانین [[کانادا]] را تأیید می‌كند که در آن ایالت‌ها حوزه قضائی خود در زمینه اموال و حقوق مردم را دارند. این نظام دوگانه قانونی، بدین معنا است که قوانین فدرال باید به هر دو [[زبان رسمی کانادا]] – البته با حفظ سنت و قانون مدنی ایالت‌ها و احترام به آنها نگاشته شوند. این قانون هیچ گونه تخطی و مخالفتی با نظام پادشاهی بوجود نیاورد و [[کانادا]] هنوز نیز جزئی از امپراطوری بریتانیا محسوب میشود. | [[کانادا]] براساس قانونی در پارلمان بریتانیا به کشور تبدیل شد و بنابراین نزدیک‌ترین سند به قانون اساسی این کشور، «قانون آمریکای ش[[مالی]] بریتانیا» در سال 1867 است. با این وجود، قانون اساسی، به عنوان بخشی از قانون [[کانادا]]، در سال 1982 وارد این كشور شد. قانون اساسی اعلام می‌کند که بالاترین مرجع قانونی است و شامل 30 قانون و دستور میشود. قانون اساسی كانادا نظام دوگانه قوانین [[کانادا]] را تأیید می‌كند که در آن ایالت‌ها حوزه قضائی خود در زمینه اموال و حقوق مردم را دارند. این نظام دوگانه قانونی، بدین معنا است که قوانین فدرال باید به هر دو [[زبان رسمی کانادا]] – البته با حفظ سنت و قانون مدنی ایالت‌ها و احترام به آنها نگاشته شوند. این قانون هیچ گونه تخطی و مخالفتی با نظام پادشاهی بوجود نیاورد و [[کانادا]] هنوز نیز جزئی از امپراطوری بریتانیا محسوب میشود. | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
6.حقوق زبان‌های رسمی | 6.حقوق زبان‌های رسمی | ||
7.حقوق آموزش زبان اقلیت‌ها (کانادا، 1388: 135) <ref>لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی].ص.139-141.</ref> | 7.حقوق آموزش زبان اقلیت‌ها (کانادا، 1388: 135) <ref>لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ [[کانادا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی].ص.139-141.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۸
کانادا براساس قانونی در پارلمان بریتانیا به کشور تبدیل شد و بنابراین نزدیک‌ترین سند به قانون اساسی این کشور، «قانون آمریکای شمالی بریتانیا» در سال 1867 است. با این وجود، قانون اساسی، به عنوان بخشی از قانون کانادا، در سال 1982 وارد این كشور شد. قانون اساسی اعلام می‌کند که بالاترین مرجع قانونی است و شامل 30 قانون و دستور میشود. قانون اساسی كانادا نظام دوگانه قوانین کانادا را تأیید می‌كند که در آن ایالت‌ها حوزه قضائی خود در زمینه اموال و حقوق مردم را دارند. این نظام دوگانه قانونی، بدین معنا است که قوانین فدرال باید به هر دو زبان رسمی کانادا – البته با حفظ سنت و قانون مدنی ایالت‌ها و احترام به آنها نگاشته شوند. این قانون هیچ گونه تخطی و مخالفتی با نظام پادشاهی بوجود نیاورد و کانادا هنوز نیز جزئی از امپراطوری بریتانیا محسوب میشود.
قانون اساسی کانادا، همانند بریتانیا، منبعی نانوشته نیز دارد و آن طور که گفته میشود، از نوشتار فراتر است. این قانون، سه قوه مجریه، مقننه و قضائی را در ساختار کانادا ایجاد و وظایف هریک را تبیین می‌کند (اکرمی،1394:4).
لازم به ذکر است قانون مصوب سال 1867، عنصر اساسی قانون اساسی مکتوب باقی ماند. ولی قانوق اساسی مکتوب، حقوق صریح قانون اساسی، حتی با آخرین لقب آن یعنی «قانون اساسی 1982»، فقط بخشی از کل قانون اساسی و شالوده آن است. قانون اساسی سال 1867، مدل وست مینیستر را با فدرالیسم ترکیب کرد و قانون سال 1982، که قانون استقلال کانادا نیز نامیده میشود، بازگشت (Patriation) و انجام هرگونه اصلاحی را صرفا توسط پارلمان کانادا مجاز دانست و دیگر پارلمان بریتانیا نمی‌توانست قانونی برای کانادا تصویب کند.
در قانون اساسی جدید، منشور حقوق و آزادی‌ها به گونه‌ای تنطیم شده است که پارلمان و مجالس ایالتی نتوانند به تنهایی آن را تغییر دهند. براساس ضمیمه «ب» قانون اساسی کانادا، منشور حقوق و آزادی شامل موارد زیر میشود:
1.حقوق دموکراتیک (به طور مثال، حق هر شهروند برای رای دادن به مجلس عوام و مجلس قانون گذاری ایالتی)
2.آزادی‌های اساسی (عقیده، بیان، مذهب و...)
3.حقوق پویایی (ورود، سکونت در کانادا و یا ترک کانادا)
4.حقوق قضایی (مانند حق محاکمه عمومی عادلانه توسط دادگاه بی‌طرف)
5.حقوق برابری (عدم تبعیض نژادی، ملی یا فرقه‌ای، مذهبی، جنسیتی و...)
6.حقوق زبان‌های رسمی
7.حقوق آموزش زبان اقلیت‌ها (کانادا، 1388: 135) [۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.139-141.