ملی شدن مدیریت ورزش در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
نخستین تیم ورزشی که از [[چین]] در بازی­‌های المپیک شرکت کرد، در سال1932 بود که یک تیم سه نفره مرکب از یک ورزشکار، یک مربی و یک مسئول در دهمین دوره­‌ی المپیک در لوس آنجلس حضور یافت.
نخستین تیم ورزشی که از [[چین]] در بازی­‌های المپیک شرکت کرد، در سال1932 بود که یک تیم سه نفره مرکب از یک ورزشکار، یک مربی و یک مسئول در دهمین دوره­‌ی المپیک در لوس آنجلس حضور یافت.


به هرحال، به دلیل جنگ مداوم داخلی و تجاوز ژاپن و فقر اقتصادی فراگیر در کشور [[چین]]، این کشور در نیمه­‌ی اول قرن بیستم در زمینه­‌های ورزشی توفیقات چندانی را به دست نیاورد، ولی پس از روی کار آمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] در سال1949 و استقرار صلح و ثبات نسبی در این کشور، موضوع ورزش قهرمانی بیش از گذشته مورد توجه دولتمردان چین قرار گرفته و از ورزش به عنوان ابزاری تبلیغاتی در عرصه‌­­های بین المللی استفاده شد. پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] و حاکمیت کمونیست­‌ها در این کشور، کمیته­‌ی جهانی المپیک در برخوردی سیاسی، از [[کمیته‌­ی ملی المپیک چین]] تایپه حمایت کرد و رابطه­‌ی کمیته‌­ی ملی المپیک [[جمهوری خلق چین]] با کمیته­‌ی جهانی المپیک قطع و تا سال1979، یعنی 21سال، هیچ ورزشکاری از چین در مسابقات المپیک شرکت نکرد. با بهبود روابط چین با کشورهای غربی، به ویژه ایالات متحده­‌ی آمریکا، روابط و همکاری های ورزشی کمیته­‌ی ملی المپیک چین با کمیته­‌ی جهانی مجددا برقرار و از آن زمان این روابط به صورت همه جانبه گسترش یافته و اینک [[چین]] در بیش از 110سازمان ورزشی بین المللی و 128سازمان ورزشی آسیا و اقیانوسیه عضویت داشته و در رویدادهای ورزشی جهانی حضور پرقدرتی دارد.
به هرحال، به دلیل جنگ مداوم داخلی و تجاوز [[ژاپن]] و فقر اقتصادی فراگیر در کشور [[چین]]، این کشور در نیمه­‌ی اول قرن بیستم در زمینه­‌های ورزشی توفیقات چندانی را به دست نیاورد، ولی پس از روی کار آمدن [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] در سال1949 و استقرار صلح و ثبات نسبی در این کشور، موضوع ورزش قهرمانی بیش از گذشته مورد توجه دولتمردان چین قرار گرفته و از ورزش به عنوان ابزاری تبلیغاتی در عرصه‌­­های بین المللی استفاده شد. پس از تأسیس [[جمهوری خلق چین]] و [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حاکمیت کمونیست­‌ها]] در این کشور، کمیته­‌ی جهانی المپیک در برخوردی سیاسی، از [[کمیته‌­ی ملی المپیک چین]] تایپه حمایت کرد و رابطه­‌ی کمیته‌­ی ملی المپیک [[جمهوری خلق چین]] با کمیته­‌ی جهانی المپیک قطع و تا سال1979، یعنی 21سال، هیچ ورزشکاری از [[چین]] در مسابقات المپیک شرکت نکرد. با بهبود روابط چین با کشورهای غربی، به ویژه ایالات متحده­‌ی آمریکا، روابط و همکاری های ورزشی کمیته­‌ی ملی المپیک چین با کمیته­‌ی جهانی مجددا برقرار و از آن زمان این روابط به صورت همه جانبه گسترش یافته و اینک [[چین]] در بیش از 110سازمان ورزشی بین المللی و 128سازمان ورزشی آسیا و اقیانوسیه عضویت داشته و در رویدادهای ورزشی جهانی حضور پرقدرتی دارد.


کشور [[چین]]، توسعه­‌ی روابط سیاسی خود با بلوک غرب به ویژه آمریکا را ابتدا از طریق ارتباطات ورزشی در سال 1971 آغاز کرد که به دیپلماسی پینگ پنگ معروف است و این کشور با دعوت از تیم ملی پینگ پنگ آمریکا برای سفر به چین، زمینه‌­ی آغاز روابط دیپلماتیک و سیاسی در سال 1972را فراهم کرد.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص368-370</ref>
[[چین|کشور چین]]، توسعه­‌ی روابط سیاسی خود با بلوک غرب به ویژه آمریکا را ابتدا از طریق ارتباطات ورزشی در سال 1971 آغاز کرد که به دیپلماسی پینگ پنگ معروف است و این کشور با دعوت از تیم ملی پینگ پنگ آمریکا برای سفر به چین، زمینه‌­ی آغاز روابط دیپلماتیک و سیاسی در سال 1972را فراهم کرد.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص368-370</ref>


نیز نگاه کنید به [[ورزش در چین]]؛ [[مدیریت ورزش در چین]]
== نیز نگاه کنید به ==
 
* [[ورزش در چین]]  
* [[مدیریت ورزش در چین]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۸


نخستین فدراسیون ورزشی ملی چین در سال1924تأسیس و کم کم امور ورزش و برگزاری مسابقات ورزشی را دولت بر عهده گرفت و در سال1927میلادی، برای نخستین بار، این فدراسیون در رشته­‌های شنا، ژیمناستیک، تنیس، وزنه برداری، بوکس و بسکتبال به عضویت فدراسیون جهانی در آمده و در سال1931 کمیته­‌ی ملی المپیک چین از سوی کمیته­‌ی جهانی المپیک به رسمیت شناخته شد. این عضویت، زمینه را برای گسترش هرچه بیشتر رشته­‌ها و مسابقات ورزشی در سطح منطقه­‌ای، ملی و بین المللی و انجام مبادلات ورزشی در سطح جهانی فراهم ساخت. نخستین قوانین و مقررات ورزش‌­های مدرن در چین، در سال1929میلادی تدوین و به تصویب رسید و نخستین کنفرانس ملی در خصوص ورزش و فراگیر کردن آن در سال1932 برگزار شد.

نخستین تیم ورزشی که از چین در بازی­‌های المپیک شرکت کرد، در سال1932 بود که یک تیم سه نفره مرکب از یک ورزشکار، یک مربی و یک مسئول در دهمین دوره­‌ی المپیک در لوس آنجلس حضور یافت.

به هرحال، به دلیل جنگ مداوم داخلی و تجاوز ژاپن و فقر اقتصادی فراگیر در کشور چین، این کشور در نیمه­‌ی اول قرن بیستم در زمینه­‌های ورزشی توفیقات چندانی را به دست نیاورد، ولی پس از روی کار آمدن حزب کمونیست در سال1949 و استقرار صلح و ثبات نسبی در این کشور، موضوع ورزش قهرمانی بیش از گذشته مورد توجه دولتمردان چین قرار گرفته و از ورزش به عنوان ابزاری تبلیغاتی در عرصه‌­­های بین المللی استفاده شد. پس از تأسیس جمهوری خلق چین و حاکمیت کمونیست­‌ها در این کشور، کمیته­‌ی جهانی المپیک در برخوردی سیاسی، از کمیته‌­ی ملی المپیک چین تایپه حمایت کرد و رابطه­‌ی کمیته‌­ی ملی المپیک جمهوری خلق چین با کمیته­‌ی جهانی المپیک قطع و تا سال1979، یعنی 21سال، هیچ ورزشکاری از چین در مسابقات المپیک شرکت نکرد. با بهبود روابط چین با کشورهای غربی، به ویژه ایالات متحده­‌ی آمریکا، روابط و همکاری های ورزشی کمیته­‌ی ملی المپیک چین با کمیته­‌ی جهانی مجددا برقرار و از آن زمان این روابط به صورت همه جانبه گسترش یافته و اینک چین در بیش از 110سازمان ورزشی بین المللی و 128سازمان ورزشی آسیا و اقیانوسیه عضویت داشته و در رویدادهای ورزشی جهانی حضور پرقدرتی دارد.

کشور چین، توسعه­‌ی روابط سیاسی خود با بلوک غرب به ویژه آمریکا را ابتدا از طریق ارتباطات ورزشی در سال 1971 آغاز کرد که به دیپلماسی پینگ پنگ معروف است و این کشور با دعوت از تیم ملی پینگ پنگ آمریکا برای سفر به چین، زمینه‌­ی آغاز روابط دیپلماتیک و سیاسی در سال 1972را فراهم کرد.[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص368-370