نظام حزبی اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «=== نظام حزبي === کشور اتیوپی در دوره حاکمیت امپراطور هایلا سلاسي فاقد هرگونه حزب یا سازمان سیاسی بود . فعالیت احزاب در این کشور از اوایل دهه 1980 بصورت غیرقانونی و مخفیانه - یا در پوشش اتحادیه های کارگری - آغاز شد با این حال از زمان تاسیس دولت ملس زن...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
=== نظام حزبي === | === نظام حزبي === | ||
کشور اتیوپی در دوره حاکمیت امپراطور هایلا سلاسي فاقد هرگونه حزب یا سازمان سیاسی بود . فعالیت احزاب در این کشور از اوایل دهه 1980 بصورت غیرقانونی و مخفیانه - یا در پوشش اتحادیه های کارگری - آغاز شد با این حال از زمان تاسیس دولت ملس زناوی احزاب سیاسی در این کشور بتدریج اجازه فعالیت قانونی یافتند. البته فعالیت احزاب در این کشور طی دو دهه گذشته با فراز و نشیب هایی همراه بوده و | کشور [[اتیوپی]] در دوره حاکمیت امپراطور هایلا سلاسي فاقد هرگونه حزب یا سازمان سیاسی بود . فعالیت احزاب در این کشور از اوایل دهه 1980 بصورت غیرقانونی و مخفیانه - یا در پوشش اتحادیه های کارگری - آغاز شد با این حال از زمان تاسیس دولت ملس زناوی احزاب سیاسی در این کشور بتدریج اجازه فعالیت قانونی یافتند. البته فعالیت احزاب در این کشور طی دو دهه گذشته با فراز و نشیب هایی همراه بوده و | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| colspan="2" | | | colspan="2" | | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
حزب حاکم فعلی اتیوپی جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی 11است. جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی در حال حاضر حاکمیت بر اتیوپی را در دست دارد و تمامی برنامه ها و سیاست های دولت توسط این حزب تعیین می گردد. این جبهه در سال 1988 توسط جبهه آزادی بخش خلق تیگره111 و جنبش دموکراتیک خلق اتیوپی 112 تاسیس گردید و با همکاری جبهه آزادی بخش خلق اتیوپی توانست رژیم هایله ماریام را در سال 1991سرنگون سازد. جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی هر دو سال یک بار کنگره عمومی در سطح کشور برگزار می کند و تمام رهبران منطقه ای حزب در این کنگره شرکت می کنند. 113 سایر احزاب سیاسی اتیوپی که سیاست های اکثر آنها مخالف دولت و حزب حاکم کنونی است عبارتند از : | حزب حاکم فعلی اتیوپی جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی 11است. جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی در حال حاضر حاکمیت بر اتیوپی را در دست دارد و تمامی برنامه ها و سیاست های دولت توسط این حزب تعیین می گردد. این جبهه در سال 1988 توسط جبهه آزادی بخش خلق تیگره111 و جنبش دموکراتیک خلق اتیوپی 112 تاسیس گردید و با همکاری جبهه آزادی بخش خلق اتیوپی توانست رژیم هایله ماریام را در سال 1991سرنگون سازد. جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی هر دو سال یک بار کنگره عمومی در سطح کشور برگزار می کند و تمام رهبران منطقه ای حزب در این کنگره شرکت می کنند. 113 سایر احزاب سیاسی اتیوپی که سیاست های اکثر آنها مخالف دولت و حزب حاکم کنونی است عبارتند از : | ||
جبهه آزادی بخش ارومو 114: این جبهه از سال 1976 مبارزه خود را علیه رژیم هایله ماریام آغاز نمود و دارای گرایشات اسلامی است . جبهه آزادی بخش ارومو مخالف دولت فعلی بشمار مي رود و تا چند سال پیش مورد حمایت دولت سودان بود. | جبهه آزادی بخش ارومو 114: این جبهه از سال 1976 مبارزه خود را علیه رژیم هایله ماریام آغاز نمود و دارای گرایشات اسلامی است . جبهه آزادی بخش ارومو مخالف دولت فعلی بشمار مي رود و تا چند سال پیش مورد حمایت دولت [[سودان]] بود. | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| colspan="2" | | | colspan="2" | | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
119- EOPPF | 119- EOPPF | ||
|}120 - رهبر این حزب، میریرا گودینا از شخصیت های صاحب نام اتیوپی است . میریرا از اعضای جنبش دانشجویی کشور بود که به سرنگونی دولت هایله ماریام کمک کرد. وی در دوران مبارزه به زندان افتاد و پس از آزادی به مصر رفت و در رشته علوم سیاسی ادامه تحصیل داد. گودینا در سال 1996 به کشورش بازگشت و حزب (OPC) را با هدف کسب خودمختاری منطقه ارومو و تلاش برای تبدیل زبان «اورومونا» به یکی از زبان های رسمی کشور در کنار زبان امهاری تشکیل داد. | |}120 - رهبر این حزب، میریرا گودینا از شخصیت های صاحب نام اتیوپی است . میریرا از اعضای جنبش دانشجویی کشور بود که به سرنگونی دولت هایله ماریام کمک کرد. وی در دوران مبارزه به زندان افتاد و پس از آزادی به [[مصر]] رفت و در رشته علوم سیاسی ادامه تحصیل داد. گودینا در سال 1996 به کشورش بازگشت و حزب (OPC) را با هدف کسب خودمختاری منطقه ارومو و تلاش برای تبدیل زبان «اورومونا» به یکی از زبان های رسمی کشور در کنار زبان امهاری تشکیل داد. | ||
121 - هرچند که جبهه آزادی بخش تیگرای جزو ائتلاف حزب حاکم (EPRDF) به شمار می رفت، اما در سال 2001 با ایجاد اختلاف در میان اعضای حزب حاکم، انشعابی در این حزب روی داد و برخی از سران حزب از کار برکنار شدند. چندی بعد این اشخاص، حزب جدید آرنا تیگرای را تشکیل دادند و به مخالفت با تکروی های حزب حاکم پرداختند. خانم آریگاش آدانه که 116 | 121 - هرچند که جبهه آزادی بخش تیگرای جزو ائتلاف حزب حاکم (EPRDF) به شمار می رفت، اما در سال 2001 با ایجاد اختلاف در میان اعضای حزب حاکم، انشعابی در این حزب روی داد و برخی از سران حزب از کار برکنار شدند. چندی بعد این اشخاص، حزب جدید آرنا تیگرای را تشکیل دادند و به مخالفت با تکروی های حزب حاکم پرداختند. خانم آریگاش آدانه که 116 | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
دموکراسی و عدالت12" در انتخابات سال 2005، برای شکست دادن حزب حاکم، ائتلافی را تشکیل دادند که به نام مدرک 123 شناخته می شود. این ائتلاف بعد از حزب حاکم، بیشترین تعداد کاندیداها را بخود اختصاص داد. مهم ترین حزب این ائتلاف ، کنگره خلق ارومو است که در منطقه ارومو از نفوذ بسیار زیادی برخوردار می باشد و در حدود یک سوم نمایندگان پارلمان از این منطقه انتخاب می شوند. | دموکراسی و عدالت12" در انتخابات سال 2005، برای شکست دادن حزب حاکم، ائتلافی را تشکیل دادند که به نام مدرک 123 شناخته می شود. این ائتلاف بعد از حزب حاکم، بیشترین تعداد کاندیداها را بخود اختصاص داد. مهم ترین حزب این ائتلاف ، کنگره خلق ارومو است که در منطقه ارومو از نفوذ بسیار زیادی برخوردار می باشد و در حدود یک سوم نمایندگان پارلمان از این منطقه انتخاب می شوند. | ||
کنگره ملی اتیوپی :124 این گروه دربرگیرنده جمعی از اساتید اتیوپیایی است که در آمریکا در تبعید به سر می برند. | کنگره ملی اتیوپی :124 این گروه دربرگیرنده جمعی از اساتید اتیوپیایی است که در [[آمریکا]] در تبعید به سر می برند. | ||
جنبش آلترناتیو سیاسی اتیوپی :125 این حزب از مبارزه غیر خشونت آمیز حمایت نموده و خواهان مشارکت در حکومت اتیوپی است. | جنبش آلترناتیو سیاسی اتیوپی :125 این حزب از مبارزه غیر خشونت آمیز حمایت نموده و خواهان مشارکت در حکومت اتیوپی است. | ||
نسخهٔ ۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۱
نظام حزبي
کشور اتیوپی در دوره حاکمیت امپراطور هایلا سلاسي فاقد هرگونه حزب یا سازمان سیاسی بود . فعالیت احزاب در این کشور از اوایل دهه 1980 بصورت غیرقانونی و مخفیانه - یا در پوشش اتحادیه های کارگری - آغاز شد با این حال از زمان تاسیس دولت ملس زناوی احزاب سیاسی در این کشور بتدریج اجازه فعالیت قانونی یافتند. البته فعالیت احزاب در این کشور طی دو دهه گذشته با فراز و نشیب هایی همراه بوده و
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
| |
برخی از احزاب تندروی مخالف دولت تعطیل شده اند با این حال احزاب میانه رو منتقد همچنان در این کشور فعالیت داشته و در مجالس کشور نیز کرسی هایی را بخود اختصاص داده اند.
حزب حاکم فعلی اتیوپی جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی 11است. جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی در حال حاضر حاکمیت بر اتیوپی را در دست دارد و تمامی برنامه ها و سیاست های دولت توسط این حزب تعیین می گردد. این جبهه در سال 1988 توسط جبهه آزادی بخش خلق تیگره111 و جنبش دموکراتیک خلق اتیوپی 112 تاسیس گردید و با همکاری جبهه آزادی بخش خلق اتیوپی توانست رژیم هایله ماریام را در سال 1991سرنگون سازد. جبهه دموکراتیک انقلابی مردم اتیوپی هر دو سال یک بار کنگره عمومی در سطح کشور برگزار می کند و تمام رهبران منطقه ای حزب در این کنگره شرکت می کنند. 113 سایر احزاب سیاسی اتیوپی که سیاست های اکثر آنها مخالف دولت و حزب حاکم کنونی است عبارتند از :
جبهه آزادی بخش ارومو 114: این جبهه از سال 1976 مبارزه خود را علیه رژیم هایله ماریام آغاز نمود و دارای گرایشات اسلامی است . جبهه آزادی بخش ارومو مخالف دولت فعلی بشمار مي رود و تا چند سال پیش مورد حمایت دولت سودان بود.
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
|
|
| ||
جبهه متحد دموکراتیک انقلابی عفار 115: این حزب در زمره احزاب مخالف دولت محسوب شده و خواستار خودمختاري منطقه عفار است. جنبش آزادی بخش سیدامو 116: این جنبش دارای گرایشات غیراسلامی بوده و مخالف دولت مرکزی اتیوپی است .
سازمان دموکراتیک خلق سیدامو117: این سازمان در سال 1993 توسط دولت مرکزی و به منظور موازی سازی در مقابل جنبش آزادی بخش سیدامو تأسیس گردیده است.
سازمان مرکزی تمام مردم امهارا 118:اکثر اعضاء این حزب را مسیحیان تشکیل داده و از احزاب مهم مخالف دولت مرکزی بشمار می رود.
جبهه احزاب سیاسی مخالف اتیوپی :119 این جبهه در واقع ائتلافی از احزاب مخالف دولت فعلي اتیوپی است . هشت حزب از بزرگ ترین این احزاب از جمله " کنگره خلق ارومو 120 "، " حزب آرنا تیگرای 121 " و "حزب اتحاد برای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
120 - رهبر این حزب، میریرا گودینا از شخصیت های صاحب نام اتیوپی است . میریرا از اعضای جنبش دانشجویی کشور بود که به سرنگونی دولت هایله ماریام کمک کرد. وی در دوران مبارزه به زندان افتاد و پس از آزادی به مصر رفت و در رشته علوم سیاسی ادامه تحصیل داد. گودینا در سال 1996 به کشورش بازگشت و حزب (OPC) را با هدف کسب خودمختاری منطقه ارومو و تلاش برای تبدیل زبان «اورومونا» به یکی از زبان های رسمی کشور در کنار زبان امهاری تشکیل داد.
121 - هرچند که جبهه آزادی بخش تیگرای جزو ائتلاف حزب حاکم (EPRDF) به شمار می رفت، اما در سال 2001 با ایجاد اختلاف در میان اعضای حزب حاکم، انشعابی در این حزب روی داد و برخی از سران حزب از کار برکنار شدند. چندی بعد این اشخاص، حزب جدید آرنا تیگرای را تشکیل دادند و به مخالفت با تکروی های حزب حاکم پرداختند. خانم آریگاش آدانه که 116
دموکراسی و عدالت12" در انتخابات سال 2005، برای شکست دادن حزب حاکم، ائتلافی را تشکیل دادند که به نام مدرک 123 شناخته می شود. این ائتلاف بعد از حزب حاکم، بیشترین تعداد کاندیداها را بخود اختصاص داد. مهم ترین حزب این ائتلاف ، کنگره خلق ارومو است که در منطقه ارومو از نفوذ بسیار زیادی برخوردار می باشد و در حدود یک سوم نمایندگان پارلمان از این منطقه انتخاب می شوند.
کنگره ملی اتیوپی :124 این گروه دربرگیرنده جمعی از اساتید اتیوپیایی است که در آمریکا در تبعید به سر می برند.
جنبش آلترناتیو سیاسی اتیوپی :125 این حزب از مبارزه غیر خشونت آمیز حمایت نموده و خواهان مشارکت در حکومت اتیوپی است.
جبهه آزادی بخش ملی اوگادن :126 این جبهه از احزاب مخالف دولت بشمار رفته و خواهان آزادی منطقه اوگادن است.
از اعضای کمیته مرکزی جبهه رهایی بخش تیگرای بود، رهبری حزب آرنا تیگرای را برعهده گرفت.
122
-یکی از رهبران سیاسی که پس از انتخابات سال 2005 دستگیر شد.
خانم «بیرتوکان میدسکا» بود که 18 ماه بعد آزاد شد و حزب اتحاد برای دموکراسی و عدالت را تشکیل داد و به عنوان رئیس آن انتخاب شد. وی در میان جوانان اتیوپی محبوبیت زیادی کسب کرد و دولت چندی بعد به بهانه این که آزادی وی مشروط به عذرخواهی از ایجاد حوادث سال 2005 بوده و وی از این کار سرباز زده، مجددا وی را بازداشت و زندانی نمود!
MEDREK- 123 124- ENC
125 - AEPM 126- ONLF
117
سازمان دموکراتیک خلق ارومو : 127 این جبهه دارای گرایشات غیراسلامی بوده و توسط دولت مرکزی به منظور تجانس با سایر گروه های مخالف دولت در منطقه ارومو تأسیس گردیده است.
جبهه آزادی بخش خلق تیگره :128 این جبهه دارای گرایش غیراسلامی می باشد. با توجه به اینکه در حال حاضر اکثر مقامات حکومتی از منطقه تیگره می باشند. این جبهه دارای همکاری نزدیکی با حزب حاکم می باشد. (کتاب سبز: (92
شورای مقاومت برای صلح و دموکراسی در اتیوپی129 حزب دموکراتیک ملی اتیوپی 13 حزب صلح و دموکراسی اتیوپی131 انجمن مشترک سیاسی 13
حزب اتحاد برای دموکراسي و عدالت 133
نیروهاي متحد دمکراتیك اتیوپي
134
جنبش دموکراتیك فدرالیست ارومو135 کنگره خلق ارومو136
حزب مدهین-حرب دمکراتیك متحد اتیوپي137
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|