رادیو ملی اتیوپی: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
نخستین شبکه رادیویی دولتی کشور [[اتیوپی]] موسوم به رادیو ملی اتیوپی | نخستین شبکه رادیویی دولتی کشور [[اتیوپی]] موسوم به رادیو ملی اتیوپی (Radio Ethiopia) درسال 1935 در آدیس آبابا افتتاح شد و به مدت چند دهه این کشور دارای تنها یک شبکه رادیویی بود. رادیو ملی اتیوپی در دوره حاکمیت امپراطور هایلا سلاسی و سرهنگ منگیستو هایلا ماریام تحت نظارت کامل دولت قرار داشت و حاکمان مزبور به دلیل روحیه دیکتاتوری خود هیچ علاقهای به افزایش شبکههای رادیویی در این کشور نداشتند. با این حال به تدریج تعداد برنامههای این [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] افزایش یافت به طوری که رادیو ملی اتیوپی هم اکنون برنامههای خود را به زبانهای [[زبان امهریک|امهریک]]، [[زبان ارومو|ارومو]]، تیگره ای، عفاری، سومالی، عربی، انگلیسی و فرانسوی در اختیار شنوندگان قرار میدهد. رادیو ملی اتیوپی تقریبا 80% خاک این کشور را پوشش میدهد و پرطرفدار ترین شبکه رادیویی کشور محسوب میشود<ref>عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 266.</ref>. | ||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۱
نخستین شبکه رادیویی دولتی کشور اتیوپی موسوم به رادیو ملی اتیوپی (Radio Ethiopia) درسال 1935 در آدیس آبابا افتتاح شد و به مدت چند دهه این کشور دارای تنها یک شبکه رادیویی بود. رادیو ملی اتیوپی در دوره حاکمیت امپراطور هایلا سلاسی و سرهنگ منگیستو هایلا ماریام تحت نظارت کامل دولت قرار داشت و حاکمان مزبور به دلیل روحیه دیکتاتوری خود هیچ علاقهای به افزایش شبکههای رادیویی در این کشور نداشتند. با این حال به تدریج تعداد برنامههای این رادیو افزایش یافت به طوری که رادیو ملی اتیوپی هم اکنون برنامههای خود را به زبانهای امهریک، ارومو، تیگره ای، عفاری، سومالی، عربی، انگلیسی و فرانسوی در اختیار شنوندگان قرار میدهد. رادیو ملی اتیوپی تقریبا 80% خاک این کشور را پوشش میدهد و پرطرفدار ترین شبکه رادیویی کشور محسوب میشود[۱].
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 266.