رادیو در اتیوپی

از دانشنامه ملل

نظیر دیگر کشورهای قاره آفریقا رادیو مهم ترین ابزار رسانه‌ای و ارتباطی سرتاسر کشور به ویژه در مناطق روستایی و صحرایی کشور (که معمولا محروم از تلویزیون و نشریات مختلف می‌باشند) به شمار می‌رود و شبکه‌های رادیویی از طرفداران بی شماری در بین طبقات مختلف شهری و خصوصا روستایی برخوردارند.

رادیو ملی اتیوپی

نخستین شبکه رادیویی دولتی کشور اتیوپی موسوم به رادیو ملی اتیوپی (Radio Ethiopia) درسال 1935 در آدیس آبابا افتتاح شد و به مدت چند دهه این کشور دارای تنها یک شبکه رادیویی بود. رادیو ملی اتیوپی در دوره حاکمیت امپراطور هایلا سلاسی و سرهنگ منگیستو هایلا ماریام تحت نظارت کامل دولت قرار داشت و حاکمان مزبور به دلیل روحیه دیکتاتوری خود هیچ علاقه‌ای به افزایش شبکه‌های رادیویی در این کشور نداشتند. با این حال به تدریج تعداد برنامه‌های این رادیو افزایش یافت به طوری که رادیو ملی اتیوپی هم اکنون برنامه‌های خود را به زبان‌های امهریک، ارومو، تیگره ای، عفاری، سومالی، عربی، انگلیسی و فرانسوی در اختیار شنوندگان قرار می‌دهد. رادیو ملی اتیوپی تقریبا 80% خاک این کشور را پوشش می‌دهد و پرطرفدار ترین شبکه رادیویی کشور محسوب می‌شود.

سایر شبکه‌های رادیویی

پس از روی کار آمدن جبهه دمکراتیک انقلابی خلق اتیوپی و ایجاد نوعی فضای باز سیاسی در کشور؛ دولت تاسیس شبکه‌های رادیویی وابسته به خود را در سرتاسر اتیوپی و با هدف اطلاع رسانی گسترده به مردم آغاز کرد. در راستای این سیاست شبکه رادیویی قدرتمند فانا در سال 1991 و متعاقب سرنگونی دولت هایلا ماریام تاسیس گردید. این رادیو ارگان رسمی حزب حاکم (جبهه دمکراتیک انقلابی خلق اتیوپی) است.

شبکه‌های رادیویی محلی اتیوپی

دیگر شبکه‌های رادیویی کشور که از زمان روی کار آمدن حزب حاکم جبهه دمکراتیک انقلابی خلق اتیوپی راه اندازی شده‌اند عمدتا وابسته به حکومت‌های محلی بوده و مناطق محدودی را تحت پوشش برنامه‌های خود قرار می‌دهند:

1- رادیو اف ام آدیس: این ایستگاه رادیویی توسط رادیوی ملی اتیوپی تاسیس شده و تحت نظر دولت فعالیت می‌کند. رادیو اف ام آدیس به پایتخت و حومه آن اختصاص دارد و در طول شبانه روز 18 ساعت برنامه پخش می‌کند؛

2- ایستگاه رادیویی منطقه ای آدیس آبابا: این شبکه رادیویی تحت نظارت فرمانداری کل آدیس آبابا اداره می‌شود؛

3- رادیو امهارا اف ام: این ایستگاه رادیویی به وسیله آژانس رسانه‌ای امهارا تأسیس شده و تحت کنترل حکومت محلی امهارا قرار دارد؛

4- رادیو اف ام منطقه ای امهارا (Amhara Regional FM): این رادیو تحت نظر حکومت محلی امهارا قرار دارد و در طول شبانه روز چند ساعت برنامه پخش می‌کند؛

5- ایستگاه رادیویی حراره (Harrar Station):این شبکه رادیویی شعبه کوچکی از رادیو ملی اتیوپی به شمار رفته و تحت نظارت دولت اداره می‌شود؛

6- ایستگاه رادیویی متو (Metu Station): این شبکه رادیویی نیز شعبه‌ای از رادیو ملی اتیوپی بوده و تحت نظر دولت اداره می‌شود؛

7- صدای ویانی (Voice of Weyanie): این ایستگاه رادیویی وابسته به حزب حاکم (جبهه دمکراتیک انقلابی خلق اتیوپی) است و در راستای منافع دولت فعلی اتیوپی گام برمی‌دارد؛

8- ایستگاه رادیویی دباب اف ام (Debub radio Station FM): این شبکه رادیویی توسط حکومت مردمی جنوب اتیوپی تأسیس شده و تحت نظارت استاندار این ایالت قرار دارد؛

9- ایستگاه رادیویی «دیره داوا اف ام» (Dire Dawa FM Station): این شبکه رادیویی وابسته به حکومت محلی دیره داوا است.

آژانس رسانه‌های گروهی آموزشی اتیوپی (EMMA) وابسته به دولت مرکزی که برای دانش آموزان و دانشجویان در مناطق گوناگون اتیوپی، برنامه‌های آموزشی مختلفی پخش می‌کند نیز 11 ایستگاه رادیویی محلی کشور را تحت پوشش خود قرار می‌دهد.

شبکه‌های رادیویی خصوصی اتیوپی

پس از ایجاد فضای باز سیاسی در اتیوپی از سال 1991 به بعد؛ دولت بعد از چند سال و انجام مطالعات دقیق سرانجام با تاسیس شبکه‌های رادیویی خصوصی (البته با رعایت اصول و موازین دولتی) موافقت نمود. بر این اساس قانون راه اندازی شبکه‌های رادیویی خصوصی در سال 1999 تصویب گردید با این حال اجازه تاسیس شبکه‌های رادیویی خصوصی تا سال 2005 میلادی به طول انجامید. رادیو صدای اتیوپی آزاد (Radio Voice of One Free Ethiopia)، رادیو ارتباطات عمومی زامی (Zami Public Connection)، رادیو هنرهای عالی تینسای (Tinsaye Kinetbebat) و رادیو صدای انقلاب تیگرای (Voice of the Revolution of Tigray) از مهم‌ترین شبکه‌های رادیویی خصوصی اتیوپی به شمار می‌روند.

بخش عمده برنامه‌های رادیوهای دولتی و خصوصی این کشور را موسیقی‌های محلی و غربی، اخبار، سخنرانی مقامات دولتی و حزبی، تفاسیر خبری، نمایشنامه و مصاحبه با شخصیت‌های سیاسی فرهنگی و هنری تشکیل می‌دهند. سیاست شبکه‌های رادیویی دولتی معمولا محافظه کارانه و در راستای حمایت از منافع دولت و حزب حاکم است و رادیوهای خصوصی نیز با رعایت محدوده قرمز دولت؛ انتقاداتی نه چندان تند را متوجه دولت و رهبران حکومت‌های محلی می‌نمایند.

علاوه بر رادیوهای دولتی و خصوصی اتیوپی؛ شبکه‌های رادیویی بین المللی همچون صدای آمریکا، رادیو دویچه وله آلمان، رادیو بی‌بی‌سی، رادیو قاهره و رادیو واتیکان نیز در اتیوپی از شنوندگان زیادی برخوردارند[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ رادیو و تلویزیون در کانادا؛ رادیو در روسیه؛ رادیو در افغانستان؛ رادیو در تونس؛ رادیو در ژاپن؛ رادیو در کوبا؛ رادیو در لبنان؛ رادیو در مصر؛ رادیو در چین؛ رادیو در سنگال؛ رادیو در آرژانتین؛ رادیو در فرانسه؛ رادیو در مالی؛ رادیو در سودان؛ رادیو در ساحل عاج؛ رادیو در اسپانیا؛ رادیو در اردن؛ رادیو در سیرالئون؛ رادیو در قطر؛ تلویزیون در روسیه؛ تلویزیون در افغانستان؛ تلویزیون در تونس؛ تلویزیون در ژاپن؛ تلویزیون در کوبا؛ تلویزیون در لبنان؛ تلویزیون در مصر؛ تلویزیون در چین؛ تلویزیون در سنگال؛ تلویزیون در آرژانتین؛ تلویزیون در فرانسه؛ تلویزیون در مالی؛ تلویزیون در سودان؛ تلویزیون در ساحل عاج؛ تلویزیون در اوکراین؛ تلویزیون در اسپانیا؛ تلویزیون در اردن؛ تلویزیون در اتیوپی؛ تلویزیون در سیرالئون؛ تلویزیون در قطر

کتابشناسی

  1. برگرفته از http://www.radioinethiopia.org/+Radio+in+Ethiopia/2013
  2. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 265-269.