تاریخ شورش قبایل تا مبارزات استقلالطلبانه در سیرالئون: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''از شورش قبایل تا مبارزات استقلالطلبانه:''' کاهش قابل ملاحظه قدرت روسای قبایل سیرالئون با واکنش خشمگینانه برخی از روسای قبایل مواجه شد که مهمترین ان شورش رئیس قبیله تمنه موسوم به «بایبوره[15]» در سال 1898 میلادی بود. چیف بایبوره نزدیک به یک سا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''از شورش قبایل تا مبارزات استقلالطلبانه:''' | '''از شورش قبایل تا مبارزات استقلالطلبانه:''' | ||
کاهش قابل ملاحظه قدرت روسای قبایل سیرالئون با واکنش خشمگینانه برخی از روسای قبایل مواجه شد که مهمترین ان شورش رئیس قبیله تمنه موسوم به «بایبوره[15]» در سال 1898 میلادی بود. چیف بایبوره نزدیک به یک سال با انگلیسیها جنگید و در نهایت شکست خورده و دستگیر شد | کاهش قابل ملاحظه قدرت روسای قبایل سیرالئون با واکنش خشمگینانه برخی از روسای قبایل مواجه شد که مهمترین ان شورش رئیس قبیله تمنه موسوم به «بایبوره[15]» در سال 1898 میلادی بود. چیف بایبوره نزدیک به یک سال با انگلیسیها جنگید و در نهایت شکست خورده و دستگیر شد( Peters 2009:40). | ||
'''چيف بايبوره''' رهبر مسلمان قبيله تمنه در سال 1840 ميلادي در روستايي در مجاورت بندر لوكو در شمال سيرالئون بدنيا آمد. وي پس از فراگيري فنون جنگي و نائل آمدن به مقام رياست قبيله تمنه درصدد تاسيس دولتي اسلامي در شمال سيرالئون برآمد و بهعنوان چيف بزرگ شمال سيرالئون برگزيده شد. بايبوره در جنگهاي خود با انگلستان افسانه شكست ناپذيري ارتش بريتانيا راده مشكست و اوج هنرنمائي خود را در جنگهاي پارتيزاني عليه نظاميان انگلستان به نمايش گذاشت. بايبوره امروزه بهعنوان يكي از قهرمانان بزرگ ملي سيرالئون درنظر گرفته ميشود و مجسمه بزرگي از وي در ميدان اصلي فريتاون نصب شده است. | |||
مدت کوتاهی پس از آن نیز در سال 1899 میلادی «چیف نیاگوا[17]» رئیس قبیله منده سر به شورش برداشت که این قیام توسط ارتش بریتانیا به سختی سرکوب شد. این دو قیام به قیامهای مالیات معروف شدهاند. رهبران شورشی هر دو قبیله پس از سرکوب این قیامها به غنا تبعید گشته و بسیاری از شورشیان نیز اعدام شدند.شورشهای مالیات پاسخی مستقیم به وضع مالیاتهای سنگین سالیانه از سوی دولت انگلستان بر تمامی خانههای کشور بود.شورشیان که عمدتا از اعضا قبایل تمنه و منده بودند با حمله و غارت مراکز تجاری، قتل نیروهای انگلیسی و هیأتهای میسیونری و تمام افرادی که مشکوک به ارتباط با انگلستان بودند یک چند محیط ناامنی را برای کارگزاران انگلیسی فراهم آوردند. | مدت کوتاهی پس از آن نیز در سال 1899 میلادی «چیف نیاگوا[17]» رئیس قبیله منده سر به شورش برداشت که این قیام توسط ارتش بریتانیا به سختی سرکوب شد. این دو قیام به قیامهای مالیات معروف شدهاند. رهبران شورشی هر دو قبیله پس از سرکوب این قیامها به غنا تبعید گشته و بسیاری از شورشیان نیز اعدام شدند.شورشهای مالیات پاسخی مستقیم به وضع مالیاتهای سنگین سالیانه از سوی دولت انگلستان بر تمامی خانههای کشور بود.شورشیان که عمدتا از اعضا قبایل تمنه و منده بودند با حمله و غارت مراکز تجاری، قتل نیروهای انگلیسی و هیأتهای میسیونری و تمام افرادی که مشکوک به ارتباط با انگلستان بودند یک چند محیط ناامنی را برای کارگزاران انگلیسی فراهم آوردند. |
نسخهٔ ۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۸
از شورش قبایل تا مبارزات استقلالطلبانه:
کاهش قابل ملاحظه قدرت روسای قبایل سیرالئون با واکنش خشمگینانه برخی از روسای قبایل مواجه شد که مهمترین ان شورش رئیس قبیله تمنه موسوم به «بایبوره[15]» در سال 1898 میلادی بود. چیف بایبوره نزدیک به یک سال با انگلیسیها جنگید و در نهایت شکست خورده و دستگیر شد( Peters 2009:40).
چيف بايبوره رهبر مسلمان قبيله تمنه در سال 1840 ميلادي در روستايي در مجاورت بندر لوكو در شمال سيرالئون بدنيا آمد. وي پس از فراگيري فنون جنگي و نائل آمدن به مقام رياست قبيله تمنه درصدد تاسيس دولتي اسلامي در شمال سيرالئون برآمد و بهعنوان چيف بزرگ شمال سيرالئون برگزيده شد. بايبوره در جنگهاي خود با انگلستان افسانه شكست ناپذيري ارتش بريتانيا راده مشكست و اوج هنرنمائي خود را در جنگهاي پارتيزاني عليه نظاميان انگلستان به نمايش گذاشت. بايبوره امروزه بهعنوان يكي از قهرمانان بزرگ ملي سيرالئون درنظر گرفته ميشود و مجسمه بزرگي از وي در ميدان اصلي فريتاون نصب شده است.
مدت کوتاهی پس از آن نیز در سال 1899 میلادی «چیف نیاگوا[17]» رئیس قبیله منده سر به شورش برداشت که این قیام توسط ارتش بریتانیا به سختی سرکوب شد. این دو قیام به قیامهای مالیات معروف شدهاند. رهبران شورشی هر دو قبیله پس از سرکوب این قیامها به غنا تبعید گشته و بسیاری از شورشیان نیز اعدام شدند.شورشهای مالیات پاسخی مستقیم به وضع مالیاتهای سنگین سالیانه از سوی دولت انگلستان بر تمامی خانههای کشور بود.شورشیان که عمدتا از اعضا قبایل تمنه و منده بودند با حمله و غارت مراکز تجاری، قتل نیروهای انگلیسی و هیأتهای میسیونری و تمام افرادی که مشکوک به ارتباط با انگلستان بودند یک چند محیط ناامنی را برای کارگزاران انگلیسی فراهم آوردند.
www.Sierra leone encyclopedia.org
بعد از سرکوب خشونت بار قیامهای موسوم به مالیات کلبه[18]، مقاومت نظامی قابل ملاحظهای در دهههای 1900 تا 1930علیه استعمار انگلستان صورت نگرفت. در طی این دوره مخالفتها بیشتر حالت سیاسی داشت و کریولها که جایگاه بالایی در بین قبایل سیرالئون داشتند و برخی از آنها دارای تحصیلات عالیه بودند در راس گروههای سیاسی قرار گرفتند. در سال 1924 میلادی قانون اساسی جدید سیرالئون تدوین شد و چهرههای مشهور سیاسی کریول در قالب حزب «کنگره ملی بریتانیای غرب آفریقا (شاخه سیرالئون)» [19] و حزب «لیگ جوانان غرب آفریقا[20]» به اقدامات آزادیخواهانه خود ادامه دادند. سیرالئون در ابتدای دهه 1930شاهد یکی از بزرگترین قیام مردمی پس از شورش مالیات به رهبری «حیدرا کونترو فیلی[21]» بود. حیدرا که از علمای گینهای الاصل ساکن سیرالئون بود مخالف سرسخت سلطه انگلستان بر سیرالئون بود و آنها را کافر و دشمن اسلام میدانست و صراحتا قانون مالیات وضع شده بر خانههای محقر و کلبههای مردم این کشور را غیر قانونی و مثال بارز ظلم و ستم کفار انگلیسی بر مسلمانان خواند. المامی حیدرا در سال 1931 با شعار اسلام رسما به جنگی تمام عیار علیه انگلیسیها برخاست و طی جنگی سخت با لشکر اعزامی از سوی فرماندار کل انگلستان بقتل رسید. قیام المامی حیدرا هرچند در محدوده کوچکی در شمال سیرالئون (در مجاورت مرز این کشور با گینه کوناکری) روی داد ولی تأثیر زیادی بر مردم این کشور و بویژه مسلمانان برجای نهاد. WWW.Nations Encyclopedia.com/ Africa /Sierra leone)) در دهههای 1930 تا 1950 میلادی مبارزات آزادیخواهانه مردم سیرالئون بیشتر حالت سیاسی بخود گرفت. با این حال در حدود 17 هزار نفر از جوانان سیرالئونی در سالهای 1939 تا 1945 در قالب ارتش سلطنتی بریتانیا در جنگ جهانی دوم شرکت کردند و بسیاری از آنها طی نبردهای انگلستان با ارتش آلمان کشته شده و هیچ گاه به میهن خود بازنگشتند. طی این دو دهه عموم مردم از روسای قبایلی که به آلت دست انگلستان تبدیل شده و به نیابت از آنان از مردم مالیات اخذ میکردند - و افراد قبیله خود را به عنوان نیروی کار رایگان در اختیار حکمرآنان انگلیسی قرار میدادند - نفرت داشتند و چند بار تنفر خود را در قالب شورشهایی علیه روسای این قبایل دست نشانده جلوه گر ساختند. شاخصترین این شورشها، قیام سالهای 1955-1956 میلادی بود که توسط ارتش انگلستان بیرحمانه سرکوب شد و بسیاری از کشاورزان شورشی قتل عام گردیدند. (Manson, Knight 2009: 9)