کنوانسیون‌های فرهنگی زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[زيمبابوه|زیمبابوه]] پس از کسب استقلال سیاسی در سال 1980 و در اکتبر همان سال به عضویت رسمی [https://www.unesco.org/en یونسکو] در آمد. یونسکو فعالیت خود را در سال 1986 در [[حراره]] آغاز کرد. دفتر یونسکو در [[زيمبابوه|زیمبابوه]] دفتر منطقه‌ای آن در جنوب آفریقا محسوب می‌شود و کشورهای نامیبیا، بوتسوانا، مالاوی، موزامبیک، زامبیا، آفریقای جنوبی، سوازیلند و لسوتو نیز تحت پوشش آن قرار دارند. [[زيمبابوه|زیمبابوه]] از اعضای فعال این سازمان بوده و نمایندگان آن در یونسکو از شخصیت‌های فرهیخته علمی و فرهنگی کشور هستند و تلاش فراوانی در ثبت سایت‌های فرهنگی تمدنی ([[زيمبابوه|زیمبابوه]] بزرگ و...) داشته‌اند<ref>برگرفته از https://www.unesco.org/culture</ref>. | |||
[[زيمبابوه]] | [[زيمبابوه|زیمبابوه]] بیشتر کنوانسیون‌های یونسکو از جمله کنوانسیون آموزشی و فنی سال 1989 [[پاریس]] را پذیرفته است. (سال 1991) برخی دیگر از کنوانسیون‌هایی که توسط [[زيمبابوه|زیمبابوه]] مورد پذیرش قرار گرفته عبارتند از: | ||
- کنوانسیون جلوگیری از قاچاق واردات و صادرات صنایع فرهنگی | |||
- | - کنوانسیون مقابله با تبعیض آموزشی | ||
- | - کنوانسیون مراقبت از میراث فرهنگی ناملموس | ||
- | - کنوانسیون حفظ ونگهداری تنوع فرهنگی<ref>برگرفته از https://www.unesco.org/culture</ref> | ||
دفتر منطقه‌ی یونسکو در جنوب آفریقا مستقر در [[حراره]]، باتوجه به اهمیت عضویت این کشور در این سازمان نشست‌های مختلفی را در [[زيمبابوه|زیمبابوه]] برگزار کرده و می‌کند. در همین راستا روز جهانی علم برای رشد و توسعه را در نوامبر 2015 در [[زيمبابوه|زیمبابوه]] برگزار شد<ref>برگرفته از https://www.unesco.org/culture</ref><ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]. ص. 126-127.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[کنوانسیون‌های فرهنگی آرژانتین]]؛ [[کنوانسیون‌های فرهنگی اوکراین]]؛ [[کنوانسیون‌های فرهنگی اسپانیا]]؛ [[کنوانسیون‌های فرهنگی اردن]]؛ [[کنوانسیون‌های فرهنگی سیرالئون]]؛ [[کنوانسیون‌های فرهنگی روسیه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۹
زیمبابوه پس از کسب استقلال سیاسی در سال 1980 و در اکتبر همان سال به عضویت رسمی یونسکو در آمد. یونسکو فعالیت خود را در سال 1986 در حراره آغاز کرد. دفتر یونسکو در زیمبابوه دفتر منطقه‌ای آن در جنوب آفریقا محسوب می‌شود و کشورهای نامیبیا، بوتسوانا، مالاوی، موزامبیک، زامبیا، آفریقای جنوبی، سوازیلند و لسوتو نیز تحت پوشش آن قرار دارند. زیمبابوه از اعضای فعال این سازمان بوده و نمایندگان آن در یونسکو از شخصیت‌های فرهیخته علمی و فرهنگی کشور هستند و تلاش فراوانی در ثبت سایت‌های فرهنگی تمدنی (زیمبابوه بزرگ و...) داشته‌اند[۱].
زیمبابوه بیشتر کنوانسیون‌های یونسکو از جمله کنوانسیون آموزشی و فنی سال 1989 پاریس را پذیرفته است. (سال 1991) برخی دیگر از کنوانسیون‌هایی که توسط زیمبابوه مورد پذیرش قرار گرفته عبارتند از:
- کنوانسیون جلوگیری از قاچاق واردات و صادرات صنایع فرهنگی
- کنوانسیون مقابله با تبعیض آموزشی
- کنوانسیون مراقبت از میراث فرهنگی ناملموس
- کنوانسیون حفظ ونگهداری تنوع فرهنگی[۲]
دفتر منطقه‌ی یونسکو در جنوب آفریقا مستقر در حراره، باتوجه به اهمیت عضویت این کشور در این سازمان نشست‌های مختلفی را در زیمبابوه برگزار کرده و می‌کند. در همین راستا روز جهانی علم برای رشد و توسعه را در نوامبر 2015 در زیمبابوه برگزار شد[۳][۴].
نیز نگاه کنید به
کنوانسیون‌های فرهنگی آرژانتین؛ کنوانسیون‌های فرهنگی اوکراین؛ کنوانسیون‌های فرهنگی اسپانیا؛ کنوانسیون‌های فرهنگی اردن؛ کنوانسیون‌های فرهنگی سیرالئون؛ کنوانسیون‌های فرهنگی روسیه
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از https://www.unesco.org/culture
- ↑ برگرفته از https://www.unesco.org/culture
- ↑ برگرفته از https://www.unesco.org/culture
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 126-127.