قبیله لیمبا: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
قبیله | قبیله لمبا (Lemba) از قبایل کوچک جنوب آفریقا و زیر مجموعه بانتو میباشد. امروزه بیشتر مردم این قبیله در [[زيمبابوه|زیمبابوه]]، مالاوی و آفریقای جنوبی ساکن بوده اقلیت کوچکی را در این کشورها تشکیل داده نوعاً به کشاورزی اشتغال دارند. لمباها شاخه جدا شده و استقلال یافته از [[قبیله وندا]] میباشند. بعضی از نویسندگان معتقدند که این قوم در زمان امپراتوری "[[زيمبابوه|زیمبابوه]] بزرگ" همراه [[قبیله وندا|ونداها]] در نزدیکی قلمرو امپراتوری ساکن بودند. مردم آن وظیفه حمل طبل مقدس [[قبیله وندا|ونداها]] را که از قدرت جادویی برخوردار بوده، بر عهده داشتند. | ||
[[قبيله لمبا|لمباهای]] ساکن [[زيمبابوه|زیمبابوه]] بیشتر در دهکدههای کوچکی در منطقه جنوب غربی کشور ساکن بوده بر خلاف لمباهای آفریقای جنوبی از شرایط فرهنگی و اجتماعی مناسبی برخوردار نیستند<ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [https://wikimelal.ir/%D8%B2%D9%8A%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%88%D9%87 زیمبابوه]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]. ص. 48.</ref><ref name=":0">عرب احمدی، امیربهرام (1382). [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]] سرزمین رازهای جاودان. تهران: توسعه دانش و پژوهش ایران. ص. 25.</ref>. | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۹
قبیله لمبا (Lemba) از قبایل کوچک جنوب آفریقا و زیر مجموعه بانتو میباشد. امروزه بیشتر مردم این قبیله در زیمبابوه، مالاوی و آفریقای جنوبی ساکن بوده اقلیت کوچکی را در این کشورها تشکیل داده نوعاً به کشاورزی اشتغال دارند. لمباها شاخه جدا شده و استقلال یافته از قبیله وندا میباشند. بعضی از نویسندگان معتقدند که این قوم در زمان امپراتوری "زیمبابوه بزرگ" همراه ونداها در نزدیکی قلمرو امپراتوری ساکن بودند. مردم آن وظیفه حمل طبل مقدس ونداها را که از قدرت جادویی برخوردار بوده، بر عهده داشتند.
لمباهای ساکن زیمبابوه بیشتر در دهکدههای کوچکی در منطقه جنوب غربی کشور ساکن بوده بر خلاف لمباهای آفریقای جنوبی از شرایط فرهنگی و اجتماعی مناسبی برخوردار نیستند[۱][۲].
کتابشناسی
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. ص. 48.
- ↑ عرب احمدی، امیربهرام (1382). زیمبابوه سرزمین رازهای جاودان. تهران: توسعه دانش و پژوهش ایران. ص. 25.