جاذبه‌ها و ديدنی‌های طبيعی سودان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[جاذبه‌های طبيعی کانادا]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی ژاپن]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی کوبا]]؛ [[جاذبه های طبیعی مصر]]؛ [[جاذبه های طبیعی تونس]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی سنگال]]؛ [[جاذبه‌های طبیعی و تاریخی هاوانا]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی اردن]]؛ [[جاذبه‌ها و دیدنی‌های طبیعی آرژانتین]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی اسپانیا]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی زیمبابوه | [[جاذبه‌های طبيعی کانادا]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی ژاپن]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی کوبا]]؛ [[جاذبه های طبیعی مصر]]؛ [[جاذبه های طبیعی تونس]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی سنگال]]؛ [[جاذبه‌های طبیعی و تاریخی هاوانا]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی اردن]]؛ [[جاذبه‌ها و دیدنی‌های طبیعی آرژانتین]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی اسپانیا]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی زیمبابوه]]؛ [[جاذبه ها و دیدنی های طبیعی فرانسه]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۳
برخی از مهم‌ترین جاذبه‌ها و دیدنی‌های طبیعی در سودان عبارت‌اند از:
1- سواحل سرسبز و زیبای رود نیل
2- جنگل‌های انبوهی که نماهای بسیار زیبایی از پوشش گیاهی و جانوری سودان در آنها قابل مشاهده است.
3- سدهای مختلفی که در مسیر رود نیل ساخته شده‌اند و دریاچه‌ها و مناظر طبیعی اطراف این سدها مانند «سدّ جبل اولیاء». «سدّ جبل اولیاء»، واقع در 42 کلیومتری شهر خارطوم (پایتخت سودان) و مناظر طبیعی اطراف آن، مراکز تفریحی مهمی برای عموم مردم و گردشگران به‌شمار می‌رود[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
جاذبه‌های طبيعی کانادا؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی ژاپن؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی کوبا؛ جاذبه های طبیعی مصر؛ جاذبه های طبیعی تونس؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی سنگال؛ جاذبه‌های طبیعی و تاریخی هاوانا؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی اردن؛ جاذبه‌ها و دیدنی‌های طبیعی آرژانتین؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی اسپانیا؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی زیمبابوه؛ جاذبه ها و دیدنی های طبیعی فرانسه
کتابشناسی
- ↑ مشاهدات عینی مصطفی امیدی؛ مولف کتاب
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.21.