رودهای سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «شانزده رودخانه مهم سریلانکا با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه میگیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و دشتهای پایین دست سرازیر شده، گاهی در سراشیبهای تند و عمیق آبشارهای دیدنی و زیبایی را به و...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شانزده رودخانه مهم سریلانکا با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه میگیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و دشتهای پایین دست سرازیر شده، گاهی در سراشیبهای تند و عمیق آبشارهای دیدنی و زیبایی را به وجود میآورند، دشتها و مزارع پایینتر را سیراب کرده و سرانجام به دریا و اقیانوس میپیوندند. طولانیترین رودخانه کشور مهاولی[10] است که سیصد و سی و دو (332)کیلومتر طول دارد. این رود در یک مسیر طولانی از ارتفاعات مرکزی به سوی شمال شرق جریان پیدا کرده و در نزدیکی بندر | شانزده رودخانه مهم [[سریلانکا]] با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه میگیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و دشتهای پایین دست سرازیر شده، گاهی در سراشیبهای تند و عمیق آبشارهای دیدنی و زیبایی را به وجود میآورند، دشتها و مزارع پایینتر را سیراب کرده و سرانجام به دریا و اقیانوس میپیوندند. طولانیترین رودخانه کشور مهاولی[10] است که سیصد و سی و دو (332)کیلومتر طول دارد. این رود در یک مسیر طولانی از ارتفاعات مرکزی به سوی شمال شرق جریان پیدا کرده و در نزدیکی بندر ترینکو[[مالی]] به خلیج بنگال میریزد. پس از مهاولی، اراوی ارو[11] با دویست و بیست (220) کیلومتر طول، دومین رودخانهای است که در مسیرش به سوی شمال و خلیج منّار سرزمینهای زیادی را پشت سر میگذارد (Encyclopedia, 1995, ص. 550). | ||
سریلانکا هیچ دریاچه طبیعی ندارد. سدهای ساخته شده روی رودخانه مهاولی و سایر رودخانهها مخازن بزرگ آبی را در این جزیره درست کردهاند. جدای از این سدها، آبگیرهایی در مناطق مرکزی و خشک نیز هستند که در فصول بارندگی از آب سرشار میشوند. پیشینه احداث بعضی از این آبگیرها به بیش از دو هزار سال قبل بر میگردد (Vidyamal, 2009). | سریلانکا هیچ دریاچه طبیعی ندارد. سدهای ساخته شده روی رودخانه مهاولی و سایر رودخانهها مخازن بزرگ آبی را در این جزیره درست کردهاند. جدای از این سدها، آبگیرهایی در مناطق مرکزی و خشک نیز هستند که در فصول بارندگی از آب سرشار میشوند. پیشینه احداث بعضی از این آبگیرها به بیش از دو هزار سال قبل بر میگردد (Vidyamal, 2009). | ||
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۳
شانزده رودخانه مهم سریلانکا با بیش از نود و شش کیلومتر طول از ارتفاعات و مناطق کوهستانی مرکزی سرچشمه میگیرند و از آن جا به صورت مارپیچ به سوی مناطق و دشتهای پایین دست سرازیر شده، گاهی در سراشیبهای تند و عمیق آبشارهای دیدنی و زیبایی را به وجود میآورند، دشتها و مزارع پایینتر را سیراب کرده و سرانجام به دریا و اقیانوس میپیوندند. طولانیترین رودخانه کشور مهاولی[10] است که سیصد و سی و دو (332)کیلومتر طول دارد. این رود در یک مسیر طولانی از ارتفاعات مرکزی به سوی شمال شرق جریان پیدا کرده و در نزدیکی بندر ترینکومالی به خلیج بنگال میریزد. پس از مهاولی، اراوی ارو[11] با دویست و بیست (220) کیلومتر طول، دومین رودخانهای است که در مسیرش به سوی شمال و خلیج منّار سرزمینهای زیادی را پشت سر میگذارد (Encyclopedia, 1995, ص. 550).
سریلانکا هیچ دریاچه طبیعی ندارد. سدهای ساخته شده روی رودخانه مهاولی و سایر رودخانهها مخازن بزرگ آبی را در این جزیره درست کردهاند. جدای از این سدها، آبگیرهایی در مناطق مرکزی و خشک نیز هستند که در فصول بارندگی از آب سرشار میشوند. پیشینه احداث بعضی از این آبگیرها به بیش از دو هزار سال قبل بر میگردد (Vidyamal, 2009).