نیروهای مسلح گرجستان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « === سیستم دفاعی === دارا بودن ارتش ملی از جمله اهدافی بود، که کلیه جمهوری های سابق پس ازفروپاشی شوروی درصدد تحقق آن بوده اند. درهمین ارتباط مقامات حاکم بر جمهوری گرجستان پس از کسب استقلال، ایجاد یک نیروی نظامی مستقل را به عنوان یکی از ارکان هویت...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
=== سیستم دفاعی === | === سیستم دفاعی === | ||
دارا بودن ارتش ملی از جمله اهدافی بود، که کلیه جمهوری های سابق پس ازفروپاشی شوروی درصدد تحقق آن بوده اند. درهمین ارتباط مقامات حاکم بر جمهوری گرجستان پس از کسب استقلال، ایجاد یک نیروی نظامی مستقل را به عنوان یکی از ارکان هویت ملی مورد پیگیری قرار داده اند. در این خصوص طی دوره حکومت گامساخوردیا گروههای مسلح متشکل از داوطلبین مردمی تشکیل گردید ولی به دلیل وقوع جنگ داخلی و درگیری های مسلحانه گروه های یاد شده امکان تشکیل ارتش ملی پدید نیامد. ارتش گرجستان شامل نیروی هوایی، زمینی، نیروهای ویژه و گارد ملی است. همه این ها به عنوان نیروهای نظامی گرجستان شناخته می شوند. ماموریت و عملیات نیروهای گرجستان بر اساس قانون اساسی گرجستان می باشد. قانون اساسی گرجستان در مورد استراتژی نظامی ملی و دفاعی بر اساس موافقت نامه های بین المللی می باشد که گرجستان امضاء نموده است. از زمان به قدرت رسیدن ساکاشویلی در سال 2004 بودجه و تعداد نیروهای نظامی کشور افزایش یافته است. تعداد ارتش کنونی گرجستان 45000 نفر می باشد که 12000 نفر تحت فنون پیشرفته به وسیله مربیان نظامی آمریکا تعلیم دید هاند. برخی از همین نیروهای نظامی در عراق به عنوان ائتلاف بین المللی مستقر شده اند. در مه 2005 گردان سیزده پیاده نظام جهت خدمت در خارج از گرجستان آماده شدند. این گردان در عراق مسئول حفاظت از دو منطقه سبز و پارلمان عراق می باشد. | دارا بودن ارتش ملی از جمله اهدافی بود، که کلیه جمهوری های سابق پس ازفروپاشی شوروی درصدد تحقق آن بوده اند. درهمین ارتباط مقامات حاکم بر جمهوری [[گرجستان]] پس از کسب استقلال، ایجاد یک نیروی نظامی مستقل را به عنوان یکی از ارکان هویت ملی مورد پیگیری قرار داده اند. در این خصوص طی دوره حکومت گامساخوردیا گروههای مسلح متشکل از داوطلبین مردمی تشکیل گردید ولی به دلیل وقوع جنگ داخلی و درگیری های مسلحانه گروه های یاد شده امکان تشکیل ارتش ملی پدید نیامد. ارتش گرجستان شامل نیروی هوایی، زمینی، نیروهای ویژه و گارد ملی است. همه این ها به عنوان نیروهای نظامی گرجستان شناخته می شوند. ماموریت و عملیات نیروهای گرجستان بر اساس [[قانون اساسی گرجستان]] می باشد. قانون اساسی گرجستان در مورد استراتژی نظامی ملی و دفاعی بر اساس موافقت نامه های بین المللی می باشد که گرجستان امضاء نموده است. از زمان به قدرت رسیدن ساکاشویلی در سال 2004 بودجه و تعداد نیروهای نظامی کشور افزایش یافته است. تعداد ارتش کنونی گرجستان 45000 نفر می باشد که 12000 نفر تحت فنون پیشرفته به وسیله مربیان نظامی [[آمریکا]] تعلیم دید هاند. برخی از همین نیروهای نظامی در عراق به عنوان ائتلاف بین المللی مستقر شده اند. در مه 2005 گردان سیزده پیاده نظام جهت خدمت در خارج از گرجستان آماده شدند. این گردان در عراق مسئول حفاظت از دو منطقه سبز و پارلمان عراق می باشد. | ||
در نوامبر سال 2006 کل سربازان گرجی یازده هزار و سیصدو بیست نفر بودند که هفت هزار و چهل و دو نفر زمینی، 1350 نفر دریایی، 1350 نفر هوایی و 1578 نفر در گارد ملی خدمت می کردند. 1,700 نفر هم شبه نظامی بودند. جمهوری های آبخازیا 1500 نفر نیروی، و اوستیای جنوبی دارای ارتش جداگانه ای می باشند. در سال 1999 حافظ صلح که شامل 500 نفر روس، گرجی و نیروی پیاده نظام اوستیا برای حفظ آتش بس در اوستیای جنوبی مستقر شدند. پس از جنگ اوستیا در آگوست نیروهای حافظ صلح روسیه در این مناطق بیشتر شد و در حال حاضر نیز همچنان در آنجا مستقر می باشند.در خصوص کم کهای نظامی کشورهای مختلف در بخش روابط خارجی این کشور در ادامه اشاره شده است. | در نوامبر سال 2006 کل سربازان گرجی یازده هزار و سیصدو بیست نفر بودند که هفت هزار و چهل و دو نفر زمینی، 1350 نفر دریایی، 1350 نفر هوایی و 1578 نفر در گارد ملی خدمت می کردند. 1,700 نفر هم شبه نظامی بودند. جمهوری های [[آبخازیا]] 1500 نفر نیروی، و [[اوستیای جنوبی]] دارای ارتش جداگانه ای می باشند. در سال 1999 حافظ صلح که شامل 500 نفر روس، گرجی و نیروی پیاده نظام اوستیا برای حفظ آتش بس در اوستیای جنوبی مستقر شدند. پس از جنگ اوستیا در آگوست نیروهای حافظ صلح [[روسیه]] در این مناطق بیشتر شد و در حال حاضر نیز همچنان در آنجا مستقر می باشند.در خصوص کم کهای نظامی کشورهای مختلف در بخش روابط خارجی این کشور در ادامه اشاره شده است. | ||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۹
سیستم دفاعی
دارا بودن ارتش ملی از جمله اهدافی بود، که کلیه جمهوری های سابق پس ازفروپاشی شوروی درصدد تحقق آن بوده اند. درهمین ارتباط مقامات حاکم بر جمهوری گرجستان پس از کسب استقلال، ایجاد یک نیروی نظامی مستقل را به عنوان یکی از ارکان هویت ملی مورد پیگیری قرار داده اند. در این خصوص طی دوره حکومت گامساخوردیا گروههای مسلح متشکل از داوطلبین مردمی تشکیل گردید ولی به دلیل وقوع جنگ داخلی و درگیری های مسلحانه گروه های یاد شده امکان تشکیل ارتش ملی پدید نیامد. ارتش گرجستان شامل نیروی هوایی، زمینی، نیروهای ویژه و گارد ملی است. همه این ها به عنوان نیروهای نظامی گرجستان شناخته می شوند. ماموریت و عملیات نیروهای گرجستان بر اساس قانون اساسی گرجستان می باشد. قانون اساسی گرجستان در مورد استراتژی نظامی ملی و دفاعی بر اساس موافقت نامه های بین المللی می باشد که گرجستان امضاء نموده است. از زمان به قدرت رسیدن ساکاشویلی در سال 2004 بودجه و تعداد نیروهای نظامی کشور افزایش یافته است. تعداد ارتش کنونی گرجستان 45000 نفر می باشد که 12000 نفر تحت فنون پیشرفته به وسیله مربیان نظامی آمریکا تعلیم دید هاند. برخی از همین نیروهای نظامی در عراق به عنوان ائتلاف بین المللی مستقر شده اند. در مه 2005 گردان سیزده پیاده نظام جهت خدمت در خارج از گرجستان آماده شدند. این گردان در عراق مسئول حفاظت از دو منطقه سبز و پارلمان عراق می باشد.
در نوامبر سال 2006 کل سربازان گرجی یازده هزار و سیصدو بیست نفر بودند که هفت هزار و چهل و دو نفر زمینی، 1350 نفر دریایی، 1350 نفر هوایی و 1578 نفر در گارد ملی خدمت می کردند. 1,700 نفر هم شبه نظامی بودند. جمهوری های آبخازیا 1500 نفر نیروی، و اوستیای جنوبی دارای ارتش جداگانه ای می باشند. در سال 1999 حافظ صلح که شامل 500 نفر روس، گرجی و نیروی پیاده نظام اوستیا برای حفظ آتش بس در اوستیای جنوبی مستقر شدند. پس از جنگ اوستیا در آگوست نیروهای حافظ صلح روسیه در این مناطق بیشتر شد و در حال حاضر نیز همچنان در آنجا مستقر می باشند.در خصوص کم کهای نظامی کشورهای مختلف در بخش روابط خارجی این کشور در ادامه اشاره شده است.