آبخازیا
آبخازیا به دو قسمت آبخازیای کوهستانی و ساحلی تقسیم میشود. آبخازیای کوهستان که قفقاز غربی را شامل میشود، تقریباً از چهار رشته کوه بلند تشکیل میشود. آبخازی، بزیب، کاگرا و کودوری. متوسط ارتفاع قلههای آنها به 3500 متر میرسد. در این منطقه کارستهای متعددی وجود داردکه به آنها کارستهای آبخازی میگویند. غارهای کارستی و غارهای مغاکی قابل توجهی نیز در حومه تسه بلدا در ساحل رود آمتکل وجود دارد. آبخازیا ساحلی نوار کم عرض ساحلی، تپهها و دامنههای شمال غربی قفقاز آبخازیا را در برمیگیرد. اینجا مرز شمال غربی گرجستان جنب مداری است. در این قسمت، زمستان به ندرت وجود دارد و تابستانهای آن داغ و طولانی است[۱].
در آبخازیا تعدادی دریاچه نیز وجود دارد که شامل دریاچههای مردابی باستانی (دریاچههای «ببه سیری» بزرگ و کوچک) در قسمتهای هموار و دریاچههای جوان است (دریاچه ریتسا و آمتکل) که در نقاط مرتفع واقع شدهاند. قسمت دریاچه آمتکل به 100 سال میرسد. دریاچه 2300 متر طول و 45 متر عرض در پهنترین قسمت دارد و عمق آن حدود 100 متر است. چشم اندازهای زیبای پیرامون این دریاچه، همه ساله تعداد زیادی گردشگر و کوهنورد را به خود جلب میکند. ریتسا نیز زیباترین دریاچه قفقاز است. همه ساله گردشگران از بهار تا پایان پاییز به طرف این دریاچه کشیده میشوند. سطح دریاچه حدود 15 کیلومتر مربع مساحت دارد و طول آن حداکثر 6 کیلومتر و عرض آن در پهنترین نقطه یک کیلومتر و عمیقترین نقطه آن 101 متر است. 516/ 8660 کیلومتر مربع و جمعیت آن در سال 1993 برابر 6 / مساحت آبخازیا 2 273 هزار نفر / 47 درصد) در شهرها و 4 / 243 هزارنفر (1 / هزار نفر بوده است که 2 52/9 درصد) در روستاها زندگی میکردند.) جمعیت ساکن در آبخازیا از اقوام متعددی از جمله گرجی، آبخازی، روس، ارمنی، یونان ی، اکراینی، و غیره تشکیل شده است. متراکمترین نواحی جمعیتی آبخازیا، دشتهای ساحلی و تپههای کوهپایهای است. نسبت تراکم از جنوب به شمال و از نواحی ساحلی به کوهستانی کاهش مییابد. حدود 80 درصد از جمعیت آبخازیا در ارتفاع بیش از 200 متری از سطح دریا که متوسط تراکم آن حدود 170 نفر در کیلومتر مربع است، زندگی میکنند.
آبخازیا یکی از مراکز مهم صنایع سوخت است. معدن ذغال سنگ بزرگی در اوایل سالهای 1850 در دره رود «گالیدزگا» کشف شد. در سال 1970 تولید ذغال سنگ این معدن به حدود یک میلیون تن رسید که بیش از 5 برابر حجم تولید سا ل 1940 بود. تأسیس کارخانه ذوب آهن و فولاد «روستاوی» سبب افزایش قابل توجه نقش ذغال سنگ تقوارچلی شد. تأمین ذغال کک مورد نیاز ذوب آهن گرجستان، سبب ساخت این کارخانه در تقوارچلی شد. نیروگاه حرارتی تقوارچلی که سهم بزرگی در تأمین نیروی الکتریسیته گرجستان دارد، در این شهر فعالیت دارد. جمهوری خودمختار آبخازیا فعلاً در خارج از کنترل دولت مرکزی گرجستان است و روسیه پس از جنگ آگوست 2008 استقلال این جمهوری را به رسمیت شناخت. اقتصاد این منطقه که به علت موقعیت بندری آن در دریای سیاه و نزدیکی به روسیه، میبایست رونق میداشت، به علت درگیریهای مسلحانه و محاصره تجاری کشورهای مستقل مشترک المنافع ویران گردیده است[۲].
نیز نگاه کنید به
شهرهای مهم گرجستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی گرجستان
کتابشناسی
- ↑ امیراحمدیان، بهرام (1377). جغرافیای گرجستان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بینالمللی الهدی، ص45.
- ↑ بنیاد مطالعات قفقاز (۱۳۹۲). جامعه و فرهنگ گرجستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص25-26.