نابرابری های اجتماعی در اتیوپی

یکی از شاخصه‌های مهم اجتماعی موجود در کشور اتیوپی نابرابری‌های آشکار اجتماعی است که جامعه را به دو بخش اقلیت بسیار کوچک ثروتمند و اکثریت عظیم فقیر و مسکین تقسیم کرده‌است. در واقع جامعه اتیوپی نیز نظیر بسیاری از کشورهای منطقه زیر صحرای بزرگ به دلیل مشکلات عظیم اقتصادی و فقر حاکم بر جامعه؛ فاقد طبقه متوسط است و بیش از 98 درصد جامعه در مقابل اقلیت بسیار کوچکی از ثروتمندانی قرار دارند که عمدتا ثروت خود را از طریق مناصب عالی دولتی و ارتباط با طبقه حاکمه و رانت خواری از امکانات موجود به دست آورده‌اند. این امر و رویارویی این دو گروه که مظاهر بارز نابرابری اجتماعی را در سطح جامعه کاملا نمایان می‌سازد یکی از معضلات عظیم اجتماعی این کشور است و علیرغم وعده‌های دولتمردان طی چند دهه گذشته تاکنون اقدامی‌در خصوص کاهش تدریجی این نابرابری و ایجاد جامعه‌ای متوسط صورت نگرفته‌است.

لازم بذکر است طبقه ثروتمند جامعه اتیوپی را وزراء و معاونان آنها، نمایندگان مجلس، ژنرال‌های ارتش، مدیران عالی موسسات دولتی و خصوصی و بازرگانان دست اندرکار صادرات و واردات تشکیل می‌دهند. خیل عظیم طبقه فقیر نیز دربرگیرنده کشاورزان، کارگران شهری، خرده فروشان و دام پروران می‌باشند. در این بین کارمندان بخش‌های دولتی و خصوصی و ارتشیان نیز طبقه فقیر متمایل به متوسط را تشکیل می‌دهند.

نابرابری‌های اجتماعی یکی از اعتراضات دائمی مردم علیه طبقه حاکمه بوده و گروه‌های مختلف اجتماعی و احزاب سیاسی مخالف دولت همواره از این بابت رهبران کشور را مورد انتقاد قرار داده‌اند. با این حال بدلیل انبوه مشکلات اقتصادی دولت بعید به نظر می‌رسد در آینده اقداماتی اساسی در خصوص رفع این معضل عظیم اجتماعی صورت پذیرد.

نیز نگاه کنید به

نابرابری های اقتصادی و اجتماعی اسپانیا؛ نابرابری های اجتماعی و تحرك اجتماعی اوکراین؛ نابرابری های اجتماعی در مالی؛ طبقات، قشرها و نابرابری های اجتماعی اردن

نویسندگان مقاله

امیربهرام عرب احمدی و مهرداد کریمی