حزب اوکراین ما: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اجلاسیه تشکیل | اجلاسیه تشکیل حزب اوکراین ما در 5 مارس 2005 برگزار شد. این اجلاسیه با حضور اکثریت مقامات دولتی برگزار شد. پایه اصلی این حزب جریانات اواخر حکومت لئونید کوچما بود که بسیاری از شرکت کنندگان در انقلاب نارنجی را در این حزب گرد هم آورد. در اجلاسیه اول این حزب که تعداد زیادی از مقامات در آن شرکت کردند، رومان بسمرتنی معاون نخست وزیر به عنوان رئیس شورای حزب برگزیده شد. | ||
پتر پاراشنکو رئیس شورای امنیت و دفاع ملی [[اوکراین]] به عنوان نایب رئیس انتخاب شد. بسیاری از ورزا، استانداران، شهردار [[کی‌یف(کیِف)|کی یف]] به این حزب وارد شدند. ویکتور یوشنکو در همان جلسه به عنوان رئیس افتخاری برگزیده شد، ولی بمرور تلاش نمود از فعالیت‌های حزب کناره جوید. این حزب در مناطق غربی کشور بخصوص در استان‌های ترنوپیل، ایوان فرانکوسک، لووف دارای محبوبیت بیش‌تری است. درزمینه خط مشی خارجی، اولویت اول این حزب که در طول دوره ریاست جمهوری ویکتور یوشنکو بر آن تاکید می‌شد، همگرایی اروپایی، اورآتلانیک بوده است<ref>موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ [[اوکراین]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>. | پتر پاراشنکو رئیس شورای امنیت و دفاع ملی [[اوکراین]] به عنوان نایب رئیس انتخاب شد. بسیاری از ورزا، استانداران، شهردار [[کی‌یف(کیِف)|کی یف]] به این حزب وارد شدند. ویکتور یوشنکو در همان جلسه به عنوان رئیس افتخاری برگزیده شد، ولی بمرور تلاش نمود از فعالیت‌های حزب کناره جوید. این حزب در مناطق غربی کشور بخصوص در استان‌های ترنوپیل، ایوان فرانکوسک، لووف دارای محبوبیت بیش‌تری است. درزمینه خط مشی خارجی، اولویت اول این حزب که در طول دوره ریاست جمهوری ویکتور یوشنکو بر آن تاکید می‌شد، همگرایی اروپایی، اورآتلانیک بوده است<ref>موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ [[اوکراین]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>. | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۵
اجلاسیه تشکیل حزب اوکراین ما در 5 مارس 2005 برگزار شد. این اجلاسیه با حضور اکثریت مقامات دولتی برگزار شد. پایه اصلی این حزب جریانات اواخر حکومت لئونید کوچما بود که بسیاری از شرکت کنندگان در انقلاب نارنجی را در این حزب گرد هم آورد. در اجلاسیه اول این حزب که تعداد زیادی از مقامات در آن شرکت کردند، رومان بسمرتنی معاون نخست وزیر به عنوان رئیس شورای حزب برگزیده شد.
پتر پاراشنکو رئیس شورای امنیت و دفاع ملی اوکراین به عنوان نایب رئیس انتخاب شد. بسیاری از ورزا، استانداران، شهردار کی یف به این حزب وارد شدند. ویکتور یوشنکو در همان جلسه به عنوان رئیس افتخاری برگزیده شد، ولی بمرور تلاش نمود از فعالیت‌های حزب کناره جوید. این حزب در مناطق غربی کشور بخصوص در استان‌های ترنوپیل، ایوان فرانکوسک، لووف دارای محبوبیت بیش‌تری است. درزمینه خط مشی خارجی، اولویت اول این حزب که در طول دوره ریاست جمهوری ویکتور یوشنکو بر آن تاکید می‌شد، همگرایی اروپایی، اورآتلانیک بوده است[۱].
نیز نگاه کنید به
نظام حزبی اوکراین؛ حزب مناطق اوکراین؛ باتکیفشینا؛ حزب کمونیست اوکراین؛ حزب سوسیالیست اوکراین؛ حزب سوسیالیست مترقی اوکراین؛حزب اودار اوکراین؛ حزب سبز اوكراين؛ حزب سوسيال دمكرات اوكراين؛ حزب جنبش مردم اوکراین؛ حزب میهن اوکراین
کتابشناسی
- ↑ موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اوکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)