حزب سوسيال دمكرات اوكراين

از دانشنامه ملل

این حزب از جمله احزاب سياسی اوکراين است که فعاليت آن پس از انتخاب مجدد کوچما دو چندان گرديد. رهبران اين حزب اعم از مدودچوک و لئونيد کرافچوک سهم بسزائی را در تشکيل اکثريت پارلمانی اوکراين در دهه گذشته داشتند. اين حزب از لحاظ جهان بينی طرفدار نظريه اروپائی توسعه اقتصاد برای تامين رفاه عمومی‌جامعه می‌باشد. منابع اطلاعاتی اين حزب يکی از قدرتمندترين منابع اطلاعاتی در اوکراين محسوب میگردد بطوریکه فعاليت کانال سراسری اينتر و نشريات کيفسکیواداماستی، بيزنس و چند مرکز راديوئیاف .ام به صورت مستقيم يا غير مستقيم از سوی اعضای اين حزب کنترل می‌شود.

محبوبيت سوسيال دموکرات‌ها بعنوان يک ايدئولوژی به واسطه دستاوردهای اقتصاد و اجتماعی بزرگ کشورهای اروپائی تحکيم میشود. در بسیاری از کشورهای اروپای غربی و شمالی دولت‌ها تحت فرمان سوسيال دموکرات‌ها اداره می‌شود و آنان کشورهای خود را در قاره اروپا به ثروتمندترين کشورها در اين قاره تبديل نموده اند. از ديدگاه اين حزب  تنها ايده سوسيال دموکرات میتواند جوابگوی خواسته‌های ايدئولوژيکی جامعه اوکراين باشد که اين خواسته‌ها قبلا در قالب ايده چپی توسعه می‌يافت. پژوهش‌های جامعه شناسی نشان می‌دهند با اين وجود که مردم کشور معتقد نيستند حکومت فعلی کشور بهتر از حکومت در زمان شوروی می‌باشد ولی از سوی ديگر معتقدند که بازگشت به زمان شوروی غير ممکن است. به همين دليل مردم کشور خواستار دخالت دولت در امر اقتصاد آن هم بصورت سنجيده میباشند يعنی اولويت‌های اجتماعی کشور درست همان ايدئولوژی اين حزب بوده است.

برتری حزب سوسيال دموکرات متحد عبارت است از ايجاد اقتصاد موثر، تامين کار برای عموم مردم و از بين بردن فقر و ايجاد سيستم توسعه يافته و حمايت اجتماعی می‌باشد. اساس مدل اجتماعی سوسيال دموکرات اوکراين عبارت است از تلفيقی از اقتصاد سرمايه داری خصوصی با سيستم توزيع مجدد توليدات با هدف رفع تمامی‌تبعيض‌های اجتماعی میباشد . البته لازم به ذکراست که تنها اين امور در دولت نيرومند ممکن است[۱].

نیز نگاه کنید به

نظام حزبی اوکراین؛ حزب مناطق اوکراین؛ باتکیفشینا؛ حزب کمونیست اوکراین؛ حزب اوکراین ما؛ حزب سوسیالیست اوکراین؛ حزب سوسیالیست مترقی اوکراین؛حزب اودار اوکراین؛ حزب سبز اوکراين؛ حزب جنبش مردم اوکراین؛ حزب میهن اوکراین

کتابشناسی

  1. موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اوکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)