مراکز و انجمن های ادبی در بنگلادش: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:ساختارها و نهادهای حاکمیتی و غیر حاکمیتی مرتبط با خط، زبان و ادبیات]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۴
مراکز و انجمن های ادبی در کشور بنگلادش شامل فرهنگستان کودکان بنگلادش، موسسة نذرال در بنگلادش، بنگلا آکادمی، کانون شعر در بنگلادش و سازمان کوچی کانچار میلا است که در ذیل شرح داده شده است:
فرهنگستان کودکان بنگلادش
نیمی از جمعیت کشور بنگلادش را کودکان تشکیل می دهند و در واقع سکانداران آینده کشور می باشند. به همین منظور و برای تجلی استعدادها و توانایی های نهفته درکودکان بنگالی، فرهنگستانی با نام «شیشو آکادمی»(آکادمی Shishu ) ویژه کودکان بنگالی در سال 1976 تأسیس شد. هدف از تاسیس آن گردهم آوردن کودکان بنگالی از تمامی نقاط بنگلادش در شهر داکا و از طریق مدارسی که در آن ها تحصیل می کنند، می باشد تا به یک شیوه تربیت شوند.
در این فرهنگستان آموزش هایی در خصوص هنرهای زیبا و هنرهای نمایشی ارائه می شود. ایــن کودکان اغلب با توجه به سن و موضوعی که به آن علاقه دارند، به گروه های مختلف تقسیم می شوند. هر از گاهی نیز مسابقاتی بین گروه های مختلف برگزار می شود و به بهترین اجرا کنندگان جوایز ارزنده ای اعطا می شود. حتی در برخی مواقع برای ارائه آثار خود به کشورهای خارجی می روند. از این رو بنابر اهمیت موضوع، دولت بنگلادش اقدام به تأسیس موسسات فرهنگی با شعبات بیشتر در گروه های کوچک تر در کشور نموده است، به طوری که کودکان مناطق محلی نیز قادر به استفاده از این امکانات ادبی، فرهنگی، هنری می باشند. تاکنون 64 شعبه از این گونه موسسات فرهنگی در سراسر کشور تأسیس شده اند.
موسسه نذرال
قاضی نذر الاسلام شاعر ملی بنگلادش است. سهم مشارکت این بخش در زمینه های ادبی بنگلادش نامحدود است. صنعت شعر، رمان، نمایشنامه، داستان، نشر، مقاله، موسیقی و آواز، همگی جزو منابع ادبی بنگلادش می باشندکه از نوشته های نذرال بهره می برند و به غنای خاصی رسیده اند. در زمان حیات او هیچ گونه اقدام جدی برای جمعاوری و انتشار آثار وی صورت نگرفت. اما بعدها جمع اوری همه نوشته های او ضروری تشخیص داده شد و تحقیقاتی بر روی آثار او انجام گرفت. به دلیل اهمیت موضوع و تأثیر مثبت شخصیت ادبی و فرهنگی او در ادبیات کشور، مؤسسه نذرال(Nazrul) در تاریخ 12 ژوئن 1974 تأسیس شد. اداره کارهای این موسسه به هیئت مدیره 7 نفره تفویض شده است. این هیئت بر انجام کارهای زیر نظارت کامل دارد:
1.گسترش مطالعه آثار نذرال؛
2. جمعاوری سرودهای این شاعر ملی و دیگر آثار نذرالاسلام چه در داخل و چه در خارج کشور؛
3. فراهم نمودن تحقیق بر روی آثار وی در زمینه ادبیات و نشر آن؛
4. برپایی کنفرانس ها ، سخنرانی ها ، مناظره ها در خصوص بررسی آثار ادبی شاعر؛
5. تأسیس کتابخانه ها، مراکز ضبط نوار، یادداشت ها و دیگر آثار به یاد ماندنی نذرال در زمینه ادبیات؛
6. تهیه نت موسیقی برای ترویج نوع خاص نت نویسی نذرال و عرضه آن با استاندارد قابل قبولی بر روی نوارها، فیلم های ویدئویی و کتاب های چاپی؛
7. فراهم نمودن زمینه های آموزش در موسسه و نقد و بررسی آثار شاعر؛
8. اعطای جوایز به نویسندگانی که ازنظر مؤسسه، سهم عمده ای در تحقیق برروی آثار نذرال داشته یا دارند.
بنگلا آکادمی
آکادمی هنر و ادبیات ملی بنگلادش، انستیتویی است که در توسعه زبان وادبیات و فرهنگ در این سرزمین فعالیت دارد.«بنگلا» زبان ملی و رسمی کشور بنگلادش است. زبان بنگالی تاریخی بیش از یک هزار سال را پشت سر دارد و از ادبیات سنتی و کهن برخوردار می باشد. از نظر زبان شناسی، این زبان از گروه زبان های هند واروپایی است.
«بنگلا آکادمی» در سوم دسامبر 1955، تحت حکومت جبهه متحد، که در سال 1954 به پیروزی رسیده بود، تأسیس شد و رسما توسط ابوحسین سرکار سروزیر بنگال شرقی گشایش یافت. دولت ایالتی اقدام به تأسیس کمیته ای مقدماتی در 26 نوامبر 1955 کرد که پس از افتتاح آن، فردی به نام محمود برکت ا... را مامور ویژه و مدیر اجرایی آکادمی کرد.
بعد از بازنشسته شدن وی در 1956، دکتر محمود انعام الحق اولین مدیر این آکادمی شد. در پی آن، طبق اساسنامه آکادمی بنگلا مصوب پارلمان این کشور، در تاریخ سوم آوریل 1957، این مؤسسه از هویت مستقلی برخوردار شد. سپس از تاریخ دهم آگوست 1957، اساسنامه فوق به مرحله اجرا گذاشته شد و بعد از آن کمیته مقدماتی به «شورای آکادمی» تغییر نام یافت. اولین شورا در مارچ 1958 تشکیل شد و در دهم آگوست 1958 فعالیت خود را آغاز کرد. شورای اداری دارای 19 عضو است که چهار نفر از اعضای قدیمی (شواری قبلی)، 7 نفراز سوی دولت و 8 نفر دیگر از سوی افراد خارج از اعضای شورا انتخاب می شوند. این شورا در زمینه های تحقیق و پژوهش، ترجمه، تنظیم، چاپ، فروش و کتابداری فعالیت دارد.
این شورا دارای دو بخش اصلی و فرعی است که بخش اصلی آن شامل بخش های: زبان، ادبیات، فرهنگ و مطبوعات، منابع، تأسیس، طرح و برنامه آموزش و کتابخانه می باشد و بخش فرعی آن شامل بخش های: توسعه، فروش و بازار یابی، هماهنگی و روابط عمومی، حسابداری و بودجه، و شورا می باشد[۱].
کانون شعر
در کشور هند «بنیاد شعر» با نام «چتر ادبیات» معروف است. این بنیاد در سال 2002 اقدام به تأسیس شعبه ای در بنگلادش با عنوان «کانون شعر» کرد. این کانون زیرنظر و حمایت دفتر یونسکو [۲]در بنگلادش فعالیت می کند. کانون فوق دو عنوان نشریه به نام های «شعرامروز» و «دریای ادبیات» چاپ می کند و در بیش از 50 کشور دنیا توزیع می شود[۳]
سازمان کوچی کانچار میلا
سازمان کوچی کانچار میلا(Kochi Kanchar mela) (حلقه پرنده های کوچک)، سازمانی غیر سیاسی و غیر دولتی است که با گرایش به اصول فرهنگی اجتماعی فعالیت می کند. این سازمان در رابطه با کودکان در زمینه های هنری، فرهنگی و ورزشی در سطح گسترده ای فعالیت دارد. از اهداف عمده این سازمان، آموزش و تربیت کودکان و رشد فرهنگی، ادبی آنان برای آینده ای روشن، صیانت از کودکان و نوجوانان در برابر تهاجم فرهنگی بیگانه از طریق مرتبط ساختن با فرهنگ و ارزش های خودی است. از برنامه های ویژه این سازمان، برگزاری مسابقات ادبی و هنری مانند شعر خوانی، قصه گویی، سرود، سخنرانی و ... می باشد[۴].
نیز نگاه کنید به
مراکز و انجمنهای ادبی ژاپن؛ مراکز و انجمن های ادبی سنگال؛ مراکز و انجمن های ادبی قطر؛ مراکز و انجمن های ادبی در سریلانکا؛ مراکز و انجمنهای ادبی کوبا
کتابشناسی
- ↑ ,Rashid, M. (1993). Bangla Academy ,Dhaka
- ↑ برگرفته از https://www.unesco.org
- ↑ The Daily Observer , 1 March 2002 , Dhaka, Bangladesh
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)