مراکز و انجمن های ادبی در بنگلادش
مراکز و انجمن های ادبی در کشور بنگلادش شامل فرهنگستان کودکان بنگلادش، موسسة نذرال در بنگلادش، بنگلا آکادمی، کانون شعر در بنگلادش و سازمان کوچی کانچار میلا است که در ذیل شرح داده شده است:
فرهنگستان کودکان بنگلادش
نیمی از جمعیت کشور بنگلادش را کودکان تشکیل میدهند و در واقع سکانداران آینده کشور میباشند. به همین منظور و برای تجلی استعدادها و تواناییهای نهفته در کودکان بنگالی، فرهنگستانی با نام «شیشو آکادمی» (آکادمی Shishu) ویژه کودکان بنگالی در سال 1976 تأسیس شد. هدف از تاسیس آن گردهم آوردن کودکان بنگالی از تمامی نقاط بنگلادش در شهر داکا و از طریق مدارسی که در آنها تحصیل میکنند، میباشد تا به یک شیوه تربیت شوند.
در این فرهنگستان آموزشهایی در خصوص هنرهای زیبا و هنرهای نمایشی ارائه میشود. ایــن کودکان اغلب با توجه به سن و موضوعی که به آن علاقه دارند، به گروههای مختلف تقسیم میشوند. هرازگاهی نیز مسابقاتی بین گروههای مختلف برگزار میشود و به بهترین اجراکنندگان جوایز ارزندهای اعطا میشود. حتی در برخی مواقع برای ارائه آثار خود به کشورهای خارجی میروند. از این رو بنابر اهمیت موضوع، دولت بنگلادش اقدام به تأسیس موسسات فرهنگی با شعبات بیشتر در گروههای کوچکتر در کشور نموده است، به طوری که کودکان مناطق محلی نیز قادر به استفاده از این امکانات ادبی، فرهنگی، هنری میباشند. تاکنون 64 شعبه از این گونه موسسات فرهنگی در سراسر کشور تأسیس شدهاند.
موسسه نذرال
قاضی نذر الاسلام شاعر ملی بنگلادش است. سهم مشارکت این بخش در زمینههای ادبی بنگلادش نامحدود است. صنعت شعر، رمان، نمایشنامه، داستان، نشر، مقاله، موسیقی و آواز، همگی جزو منابع ادبی بنگلادش میباشند که از نوشتههای نذرال بهره میبرند و به غنای خاصی رسیدهاند. در زمان حیات او هیچگونه اقدام جدی برای جمعآوری و انتشار آثار وی صورت نگرفت. اما بعدها جمعآوری همه نوشتههای او ضروری تشخیص داده شد و تحقیقاتی بر روی آثار او انجام گرفت. به دلیل اهمیت موضوع و تأثیر مثبت شخصیت ادبی و فرهنگی او در ادبیات کشور، مؤسسه نذرال (Nazrul)در تاریخ 12 ژوئن 1974 تأسیس شد. اداره کارهای این موسسه به هیئت مدیره 7 نفره تفویض شده است. این هیئت بر انجام کارهای زیر نظارت کامل دارد:
- گسترش مطالعه آثار نذرال؛
- جمعآوری سرودهای این شاعر ملی و دیگر آثار نذرالاسلام چه در داخل و چه در خارج کشور؛
- فراهم نمودن تحقیق بر روی آثار وی در زمینه ادبیات و نشر آن؛
- برپایی کنفرانسها ، سخنرانیها ، مناظرهها در خصوص بررسی آثار ادبی شاعر؛
- تأسیس کتابخانهها، مراکز ضبط نوار، یادداشتها و دیگر آثار به یاد ماندنی نذرال در زمینه ادبیات؛
- تهیه نت موسیقی برای ترویج نوع خاص نت نویسی نذرال و عرضه آن با استاندارد قابل قبولی بر روی نوارها، فیلمهای ویدئویی و کتابهای چاپی؛
- فراهم نمودن زمینههای آموزش در موسسه و نقد و بررسی آثار شاعر؛
- اعطای جوایز به نویسندگانی که ازنظر مؤسسه، سهم عمدهای در تحقیق برروی آثار نذرال داشته یا دارند.
بنگلا آکادمی
آکادمی هنر و ادبیات ملی بنگلادش، انستیتویی است که در توسعه زبان و ادبیات و فرهنگ در این سرزمین فعالیت دارد. «بنگلا» زبان ملی و رسمی کشور بنگلادش است. زبان بنگالی تاریخی بیش از یک هزار سال را پشت سر دارد و از ادبیات سنتی و کهن برخوردار میباشد. از نظر زبان شناسی، این زبان از گروه زبانهای هند و اروپایی است.
«بنگلا آکادمی» در سوم دسامبر 1955، تحت حکومت جبهه متحد، که در سال 1954 به پیروزی رسیده بود، تأسیس شد و رسما توسط ابوحسین سرکار سروزیر بنگال شرقی گشایش یافت. دولت ایالتی اقدام به تأسیس کمیتهای مقدماتی در 26 نوامبر 1955 کرد که پس از افتتاح آن، فردی به نام محمود برکت ا...را مامور ویژه و مدیر اجرایی آکادمی کرد.
بعد از بازنشسته شدن وی در 1956، دکتر محمود انعام الحق اولین مدیر این آکادمی شد. در پی آن، طبق اساسنامه آکادمی بنگلادش مصوب پارلمان این کشور، در تاریخ سوم آوریل 1957، این مؤسسه از هویت مستقلی برخوردار شد. سپس از تاریخ دهم آگوست 1957، اساسنامه فوق به مرحله اجرا گذاشته شد و بعد از آن کمیته مقدماتی به «شورای آکادمی» تغییر نام یافت. اولین شورا در مارچ 1958 تشکیل شد و در دهم آگوست 1958 فعالیت خود را آغاز کرد. شورای اداری دارای 19 عضو است که چهار نفر از اعضای قدیمی (شواری قبلی)، 7 نفراز سوی دولت و 8 نفر دیگر از سوی افراد خارج از اعضای شورا انتخاب میشوند. این شورا در زمینههای تحقیق و پژوهش، ترجمه، تنظیم، چاپ، فروش و کتابداری فعالیت دارد.این شورا دارای دو بخش اصلی و فرعی است که بخش اصلی آن شامل بخشهای: زبان، ادبیات، فرهنگ و مطبوعات، منابع، تأسیس، طرح و برنامه آموزش و کتابخانه میباشد و بخش فرعی آن شامل بخشهای: توسعه، فروش و بازاریابی، هماهنگی و روابط عمومی، حسابداری و بودجه، و شورا میباشد[۱].
کانون شعر
در کشور هند «بنیاد شعر» با نام «چتر ادبیات» معروف است. این بنیاد در سال 2002 اقدام به تأسیس شعبهای در بنگلادش با عنوان «کانون شعر» کرد. این کانون زیرنظر و حمایت دفتر یونسکو[۲] در بنگلادش فعالیت میکند. کانون فوق دو عنوان نشریه به نامهای «شعرامروز» و «دریای ادبیات» چاپ میکند و در بیش از 50 کشور دنیا توزیع میشود[۳].
سازمان کوچی کانچار میلا
سازمان کوچی کانچار میلا(Kochi Kanchar mela) یا حلقه پرندههای کوچک، سازمانی غیر سیاسی و غیر دولتی است که با گرایش به اصول فرهنگی اجتماعی فعالیت میکند. این سازمان در رابطه با کودکان در زمینههای هنری، فرهنگی و ورزشی در سطح گستردهای فعالیت دارد. از اهداف عمده این سازمان، آموزش و تربیت کودکان و رشد فرهنگی، ادبی آنان برای آیندهای روشن، صیانت از کودکان و نوجوانان در برابر تهاجم فرهنگی بیگانه از طریق مرتبط ساختن با فرهنگ و ارزشهای خودی است. از برنامههای ویژه این سازمان، برگزاری مسابقات ادبی و هنری مانند شعر خوانی، قصه گویی، سرود، سخنرانی و ... میباشد.
نیز نگاه کنید به
مراکز و انجمنهای ادبی ژاپن؛ مراکز و انجمن های ادبی سنگال؛ مراکز و انجمن های ادبی قطر؛ مراکز و انجمن های ادبی در سریلانکا؛ مراکز و انجمنهای ادبی کوبا
کتابشناسی
- ↑ ,Rashid, M. (1993). Bangla Academy ,Dhaka
- ↑ برگرفته از https://www.unesco.org
- ↑ The Daily Observer , 1 March 2002 , Dhaka, Bangladesh
منبع اصلی
توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).
نویسندگان مقاله
محمد مهدی توسلی و عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی