جایگاه رسانه در تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۸

به طور کلی رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی نظیر رادیو، تلویزیون، خبرگزاری‌ها و مطبوعات در تاجیکستان یا متعلق به دولت و یا کاملاً تحت نظارت و کنترل آن است. در تاجیکستان رادیو و تلویزیون در انحصار و کنترل دولت است. از فوریه 1994 این کنترل با صدور مصوب‌های شدیدتر شده‌است. بنابراین مصوبه کمیته رادیو و تلویزیون زیر نظر مستقیم رئیس دولت و رئیس شورای عالی تاجیکستان قرار می‌گیرد و یکی از وظایف آن خنثی کردن امواج رادیو‌های خارجی است که توسط دولت‌های غربی و یا گروه‌های مخالف دولت تاجیکستان پخش می‌شود^[۱]. علاوه بر شبکه رادیو و تلویزیون دولتی که عرصه رسانه‌ای این کشور را در احاطه دارد، بیش از ۳۰ شبکه تلویزیونی سراسری و منطقه‌ای و تعداد معدودی رادیوی خصوصی در تاجیکستان مشغول فعالیت هستند که تولید اصلی آن‌ها برنامه‌های تفریحی است. نخستین شبکه رادیوی مستقل شهر دوشنبه در سپتامبر سال ۲۰۰۲، پس از چهار سال انتظار برای کسب مجوز، آغاز به کار کرد. بیش از ۲۰۰ نشریه مجوز رسمی دارند. بعضی از آنان دولتی و شماری دیگر وابسته به احزاب و گروه‌‌های سیاسی هستند. به گزارش سازمان‌های مدافع حقوق رسانه‌ها، آزادی مطبوعات در تاجیکستان، با وجود تأکید برآن در قانون اساسی کشور، رعایت نمی‌شود. به گفته گزارشگران بدون مرز، سازمان بین المللی دفاع از خبرنگاران، حکومت تاجیکستان خبرنگاران مستقل را تحت فشار قرار می‌دهد. اکثر چاپخانه‌های کشور و سیاست رسانه‌های دولتی به شدت کنترل می‌شود. طبق ارزیابی یکی از وزرای دولت تاجیکستان در سال 2007 حدود یک میلیون نفر در این کشور به شبکه اینترنت دسترسی دارند^[۲].

کتابشناسی

↑ تاجیکستان (1387). تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه، ص 61-64.
↑ زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 368-369.

[1] تاجیکستان (1387). تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه، ص 61-64.

[2] زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 368-369.

[۱]

[۲]

نسخهٔ ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۹ (نمایش مبدأ) 127.0.0.1 (بحث) جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) → تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۸ (نمایش مبدأ) Fatemi (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری تفاوت با ویرایش جدیدتر ←
خط ۱:		خط ۱:
	~~'''1~~-12. ~~جایگاه~~ و ~~نقش رسانهها~~ و ~~برنامههای فرهنگی رسانهها؛ وضعیت استفاده~~ از ~~رسانهها؛'''~~		به طور کلی رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی نظیر [[رادیو در تاجیکستان\|رادیو]]، [[تلویزیون در تاجیکستان\|تلویزیون]]، [[خبرگزاری ها و سازمان‌های رسانه ای در تاجیکستان\|خبرگزاری‌ها]] و [[مطبوعات در تاجیکستان\|مطبوعات]] در [[تاجیکستان]] یا متعلق به دولت و یا کاملاً تحت نظارت و کنترل آن است. در [[تاجیکستان]] [[رادیو در تاجیکستان\|رادیو]] و [[تلویزیون در تاجیکستان\|تلویزیون]] در انحصار و کنترل دولت است. از فوریه 1994 این کنترل با صدور مصوب‌های شدیدتر شده‌است. بنابراین مصوبه کمیته [[رادیو در تاجیکستان\|رادیو]] و [[تلویزیون در تاجیکستان\|تلویزیون]] زیر نظر مستقیم رئیس دولت و رئیس شورای عالی تاجیکستان قرار می‌گیرد و یکی از وظایف آن خنثی کردن امواج رادیو‌های خارجی است که توسط دولت‌های غربی و یا گروه‌های مخالف دولت تاجیکستان پخش می‌شود<ref>[[تاجیکستان]] (1387). تهران: [https://www.ipis.ir/ دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه]، ص 61-64.</ref>. علاوه بر شبکه [[رادیو در تاجیکستان\|رادیو]] و [[تلویزیون در تاجیکستان\|تلویزیون]] دولتی که عرصه رسانه‌ای این کشور را در احاطه دارد، بیش از ۳۰ شبکه تلویزیونی سراسری و منطقه‌ای و تعداد معدودی رادیوی خصوصی در تاجیکستان مشغول فعالیت هستند که تولید اصلی آن‌ها برنامه‌های تفریحی است. نخستین شبکه رادیوی مستقل [[شهر دوشنبه]] در سپتامبر سال ۲۰۰۲، پس از چهار سال انتظار برای کسب مجوز، آغاز به کار کرد. بیش از ۲۰۰ نشریه مجوز رسمی دارند. بعضی از آنان دولتی و شماری دیگر وابسته به احزاب و گروه‌‌های سیاسی هستند. به گزارش سازمان‌های مدافع حقوق رسانه‌ها، آزادی [[مطبوعات در تاجیکستان]]، با وجود تأکید برآن در [[قانون اساسی تاجیکستان\|قانون اساسی]] کشور، رعایت نمی‌شود. به گفته گزارشگران بدون مرز، سازمان بین المللی دفاع از خبرنگاران، [[سیاست و حکومت تاجیکستان\|حکومت تاجیکستان]] خبرنگاران مستقل را تحت فشار قرار می‌دهد. اکثر چاپخانه‌های کشور و سیاست رسانه‌های دولتی به شدت کنترل می‌شود. طبق ارزیابی یکی از وزرای دولت تاجیکستان در سال 2007 حدود یک میلیون نفر در این کشور به شبکه [[اینترنت در تاجیکستان\|اینترنت]] دسترسی دارند<ref>زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 368-369.</ref>.

	به طور کلی رسانهها و وسایل ارتباط جمعی نظیر رادیو، تلویزیون، خبرگزاریها و مطبوعات در [[تاجیکستان]] یا متعلق به دولت و یا کاملاً تحت نظارت و کنترل آن است. در تاجیکستان رادیو و تلویزیون در انحصار و کنترل دولت است. از فوریه 1994 این کنترل با صدور مصوبهای شدیدتر شده است. بنابراین مصوبه کمیته رادیو و تلویزیون زیر نظر مستقیم رئیس دولت و رئیس شورای عالی تاجیکستان قرار میگیرد و یکی از وظایف آن خنثیکردن امواج رادیوهای خارجی است که توسط دولتها غربی و یا گروههای مخالف دولت تاجیکستان پخش میشود(تاجیکستان، 1387: 64- 61). علاوه بر شبکه رادیو و تلویزیون دولتی که عرصه رسانه ای این کشور را در احاطه دارد، بیش از ۳۰ شبکه تلویزیونی سراسری و منطقه ای و تعداد معدودی رادیوی خصوصی در تاجیکستان مشغول فعالیت هستند که تولید اصلی آنها برنامه های تفریحی است. نخستین شبکه رادیوی مستقل [[شهر دوشنبه]] در سپتامبر سال ۲۰۰۲، پس از چهار سال انتظار برای کسب مجوز، آغاز به کار کرد. بیش از ۲۰۰ نشریه مجوز رسمی دارند. بعضی از آنان دولتی و شماری دیگر وابسته به احزاب و گروههای سیاسی هستند. به گزارش سازمانهای مدافع حقوق رسانه ها، آزادی مطبوعات در تاجیکستان، با وجود تأکید برآن در قانون اساسی کشور، رعایت نمی شود. به گفته گزارشگران بدون مرز، سازمان بین المللی دفاع از خبرنگاران، حکومت تاجیکستان خبرنگاران مستقل را تحت فشار قرار می دهد. اکثر چاپخانه های کشور و سیاست رسانه های دولتی به شدت کنترل می شود. طبق ارزیابی یکی از وزرای دولت تاجیکستان در سال 2007 حدود یک میلیون نفر در این کشور به شبکه اینترنت دسترسی دارند.		== کتابشناسی ==