سبک های مختلف خوشنویسی چینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی چینی]] محصول 5000 سال [[فرهنگ چینی|فرهنگ چین]] است. در طول تاریخ، تعداد خیلی زیادی از [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]] پدید آمده اند. وانگ شیجی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn1|(Wang Xuzhou]]) (379-321 میلادی) و پسرش وانگ شیانجی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn2|(Wang Xianzhi]]) (386-344 میلادی) متعلق به [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|دوران سلسله ی جین شرقی]](420-317 میلادی) در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] سبک زیبا و جریان پایداری را پدید آوردند که در نسل های بعدی نیز خیلی مورد پسند بود. اویانگ شون [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn3|(Ouyang Xun]])(641-557 میلادی)، چوسوی لیانگ [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn4|(Chu Suiliang]]) (658-596 میلادی)، یان جِن چینگ [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn5|(Yan Zhenqing]]) (784-708 میلادی) و لیو گونگ چوان [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn6|(Liu Gongquan]]) (865-778 میلادی) دوران [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]](907-618 میلادی) هرکدام سبک خاص نوشتاری را پدید آوردند که از سوی نسل های بعدی مورد استقبال و تقلید واقع شد. جانگ شو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn7|(Zhang Xu]]) و خووَی سو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn8|(Huai Su]]) (785-725 میلادی) هم متعلق به دوران [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]]، [[هنر خوشنویسی چینی|سبک خوشنویسی]] خط شکسته ی زیبایی را ابداع کردند. | [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی چینی]] محصول 5000 سال [[فرهنگ چینی|فرهنگ چین]] است. در طول تاریخ، تعداد خیلی زیادی از [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]] پدید آمده اند. وانگ شیجی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn1|(Wang Xuzhou]]) (379-321 میلادی) و پسرش وانگ شیانجی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn2|(Wang Xianzhi]]) (386-344 میلادی) متعلق به [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|دوران سلسله ی جین شرقی]](420-317 میلادی) در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] سبک زیبا و جریان پایداری را پدید آوردند که در نسل های بعدی نیز خیلی مورد پسند بود. اویانگ شون [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn3|(Ouyang Xun]])(641-557 میلادی)، چوسوی لیانگ [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn4|(Chu Suiliang]]) (658-596 میلادی)، یان جِن چینگ [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn5|(Yan Zhenqing]]) (784-708 میلادی) و لیو گونگ چوان [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn6|(Liu Gongquan]]) (865-778 میلادی) دوران [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]](907-618 میلادی) هرکدام سبک خاص نوشتاری را پدید آوردند که از سوی نسل های بعدی مورد استقبال و تقلید واقع شد. جانگ شو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn7|(Zhang Xu]]) و خووَی سو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn8|(Huai Su]]) (785-725 میلادی) هم متعلق به دوران [[سلسله تانگ|سلسله ی تانگ]]، [[هنر خوشنویسی چینی|سبک خوشنویسی]] خط شکسته ی زیبایی را ابداع کردند. | ||
[[سوشی]] [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn9|(Su Shi]]) (1101-1037 میلادی)، خوانگ تینگ جیان [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn10|(Huang Tingjian]])(1105-1045 میلادی) و میفِی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn11|(Mi Fei]])(1107-1051 میلادی) [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|عصر سلسله ی سونگ]]( 1279-960 میلادی) همگی به خاطر خط شکسته و پیوسته نویسی شهرت داشتند. در [[سلسله چینگ|دوران چینگ]](1911-1644 میلادی)، [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]] به دو مکتب تقسیم شدند: [[هنر خوشنویسی چینی|مکتب خوشنویسی]] حکاکی روی سنگ و [[فرهنگ كتابت در چین|مکتب خوشنویسی کتابت روی کاغذ]]. یو یوورِن(1964-1879 میلادی) هر دو مکتب را یکی کرد تا مکتب جدیدی درست کند. تمام این [[خوشنویسان مشهور چین باستان|هنرمندان خوشنویس]] هر کدام سبک خاص خود را داشتند: سبک«زیبایی با طراوت طبیعی» وانگ شیجی، سبک «زیبایی زمخت و خشن» یان جِن چینگ، سبک«زیبایی تازه و روشن» میفِی و خوانگ تینگجیان، سبک «زیبایی همراه باطراوت و ظریف»جانگ شو و خووَیسو و سبک «زیبایی مرموز و ناهنجار» سوشی و جِنگ بانچیائو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn12|(Zheng Banqiao]]) (1765-1693 میلادی). [[تاریخ و تمدن چین|تاریخ درخشان خوشنویسی]] و دستاورد نسل هایی از این [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]]، بخش مهمی از تاریخ [[فرهنگ چینی|فرهنگ چین]] را شکل می دهند. | [[سوشی]] [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn9|(Su Shi]]) (1101-1037 میلادی)، خوانگ تینگ جیان [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn10|(Huang Tingjian]])(1105-1045 میلادی) و میفِی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn11|(Mi Fei]])(1107-1051 میلادی) [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|عصر سلسله ی سونگ]]( 1279-960 میلادی) همگی به خاطر خط شکسته و پیوسته نویسی شهرت داشتند. در [[سلسله چینگ|دوران چینگ]](1911-1644 میلادی)، [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]] به دو مکتب تقسیم شدند: [[هنر خوشنویسی چینی|مکتب خوشنویسی]] حکاکی روی سنگ و [[فرهنگ كتابت در چین|مکتب خوشنویسی کتابت روی کاغذ]]. یو یوورِن(1964-1879 میلادی) هر دو مکتب را یکی کرد تا مکتب جدیدی درست کند. تمام این [[خوشنویسان مشهور چین باستان|هنرمندان خوشنویس]] هر کدام سبک خاص خود را داشتند: سبک«زیبایی با طراوت طبیعی» وانگ شیجی، سبک «زیبایی زمخت و خشن» یان جِن چینگ، سبک«زیبایی تازه و روشن» میفِی و خوانگ تینگجیان، سبک «زیبایی همراه باطراوت و ظریف»جانگ شو و خووَیسو و سبک «زیبایی مرموز و ناهنجار» [[سوشی، خوشنویس چینی|سوشی]] و جِنگ بانچیائو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn12|(Zheng Banqiao]]) (1765-1693 میلادی). [[تاریخ و تمدن چین|تاریخ درخشان خوشنویسی]] و دستاورد نسل هایی از این [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]]، بخش مهمی از تاریخ [[فرهنگ چینی|فرهنگ چین]] را شکل می دهند. | ||
دوجنبه از [[هنر خوشنویسی چینی]] آن را از سایر [[هنر خوشنویسی چینی|هنرهای خوشنویسی]] متمایز می کند: طبیعت کاراکتر چینی و استفاده از قلم مو. ساختار کاراکترهای چینی، که هر کدام فضای مربعی را اشغال می کنند، و مفاهیم ضمنی غنی آنها این کاراکترها را به وسیله ی ایده آلی برای [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] تبدیل کرده است. روانی و قابلیت انعطاف و ارتجاعی قلم مو از آنها ابزار مناسبی برای ایجاد سبک های قابل تغییر [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] درست کرده است. [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] انواع و اندازه های مختلف کاراکترها، نیاز به قلم موهای مختلف و متنوعی دارند | دوجنبه از [[هنر خوشنویسی چینی]] آن را از سایر [[هنر خوشنویسی چینی|هنرهای خوشنویسی]] متمایز می کند: طبیعت کاراکتر چینی و استفاده از قلم مو. ساختار کاراکترهای چینی، که هر کدام فضای مربعی را اشغال می کنند، و مفاهیم ضمنی غنی آنها این کاراکترها را به وسیله ی ایده آلی برای [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] تبدیل کرده است. روانی و قابلیت انعطاف و ارتجاعی قلم مو از آنها ابزار مناسبی برای ایجاد سبک های قابل تغییر [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] درست کرده است. [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] انواع و اندازه های مختلف کاراکترها، نیاز به قلم موهای مختلف و متنوعی دارند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>. | ||
نیز نگاه کنید به [[هنر در چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[هنر در چین]] | |||
* [[هنر نقاشی در چین]] | |||
* [[هنر خوشنویسی چینی]] | |||
* [[موسیقی سنتی چین]] | |||
= کتابشناسی = | = کتابشناسی = | ||
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۷
خوشنویسی چینی محصول 5000 سال فرهنگ چین است. در طول تاریخ، تعداد خیلی زیادی از خوشنویسان پدید آمده اند. وانگ شیجی (Wang Xuzhou) (379-321 میلادی) و پسرش وانگ شیانجی (Wang Xianzhi) (386-344 میلادی) متعلق به دوران سلسله ی جین شرقی(420-317 میلادی) در خوشنویسی سبک زیبا و جریان پایداری را پدید آوردند که در نسل های بعدی نیز خیلی مورد پسند بود. اویانگ شون (Ouyang Xun)(641-557 میلادی)، چوسوی لیانگ (Chu Suiliang) (658-596 میلادی)، یان جِن چینگ (Yan Zhenqing) (784-708 میلادی) و لیو گونگ چوان (Liu Gongquan) (865-778 میلادی) دوران سلسله ی تانگ(907-618 میلادی) هرکدام سبک خاص نوشتاری را پدید آوردند که از سوی نسل های بعدی مورد استقبال و تقلید واقع شد. جانگ شو (Zhang Xu) و خووَی سو (Huai Su) (785-725 میلادی) هم متعلق به دوران سلسله ی تانگ، سبک خوشنویسی خط شکسته ی زیبایی را ابداع کردند.
سوشی (Su Shi) (1101-1037 میلادی)، خوانگ تینگ جیان (Huang Tingjian)(1105-1045 میلادی) و میفِی (Mi Fei)(1107-1051 میلادی) عصر سلسله ی سونگ( 1279-960 میلادی) همگی به خاطر خط شکسته و پیوسته نویسی شهرت داشتند. در دوران چینگ(1911-1644 میلادی)، خوشنویسان به دو مکتب تقسیم شدند: مکتب خوشنویسی حکاکی روی سنگ و مکتب خوشنویسی کتابت روی کاغذ. یو یوورِن(1964-1879 میلادی) هر دو مکتب را یکی کرد تا مکتب جدیدی درست کند. تمام این هنرمندان خوشنویس هر کدام سبک خاص خود را داشتند: سبک«زیبایی با طراوت طبیعی» وانگ شیجی، سبک «زیبایی زمخت و خشن» یان جِن چینگ، سبک«زیبایی تازه و روشن» میفِی و خوانگ تینگجیان، سبک «زیبایی همراه باطراوت و ظریف»جانگ شو و خووَیسو و سبک «زیبایی مرموز و ناهنجار» سوشی و جِنگ بانچیائو (Zheng Banqiao) (1765-1693 میلادی). تاریخ درخشان خوشنویسی و دستاورد نسل هایی از این خوشنویسان، بخش مهمی از تاریخ فرهنگ چین را شکل می دهند.
دوجنبه از هنر خوشنویسی چینی آن را از سایر هنرهای خوشنویسی متمایز می کند: طبیعت کاراکتر چینی و استفاده از قلم مو. ساختار کاراکترهای چینی، که هر کدام فضای مربعی را اشغال می کنند، و مفاهیم ضمنی غنی آنها این کاراکترها را به وسیله ی ایده آلی برای خوشنویسی تبدیل کرده است. روانی و قابلیت انعطاف و ارتجاعی قلم مو از آنها ابزار مناسبی برای ایجاد سبک های قابل تغییر خوشنویسی درست کرده است. خوشنویسی انواع و اندازه های مختلف کاراکترها، نیاز به قلم موهای مختلف و متنوعی دارند[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.