ارتفاعات مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
سرزمین [[مصر]] در شمار سرزمین‌های بیابانی و کم ارتفاع است و ارتفاعات اندک آن، بیشتر در نواحی شرقی و جنوب غربی آن قرار دارد. | سرزمین [[مصر]] در شمار سرزمین‌های بیابانی و کم ارتفاع است و ارتفاعات اندک آن، بیشتر در نواحی شرقی و جنوب غربی آن قرار دارد. | ||
مرتفع‌ترین بلندی در [[مصر]]، قله کاترینا با ارتفاع 2637 در میان رشته کوه‌های سرخ رنگ اطراف دریای سرخ و پس از آن ارتفاعات کوه طور با بلندی 2280 متر و در همان منطقه قرار دارد.<ref name=":0">بازیابی شده در 2014 از https://www.sis.gov.eg | مرتفع‌ترین بلندی در [[مصر]]، قله کاترینا با ارتفاع 2637 در میان رشته کوه‌های سرخ رنگ اطراف دریای سرخ و پس از آن ارتفاعات کوه طور با بلندی 2280 متر و در همان منطقه قرار دارد.<ref name=":0">بازیابی شده در 2014 از https://www.sis.gov.eg.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص16. | |||
== نویسنده مقاله == | |||
سید محمد صدر هاشمی | |||
[[رده:ویژگی ها وموقعیت جغرافیایی]] | |||
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۳
ارتفاعات مصر. برگرفته از سایت researchgate، قابل بازیابی از https://www.researchgate.net/figure/a-Surface-topography-of-Egypt-heights-above-sea-level-in-meters-from-ETOPO-1-Blue_fig1_341307310
سرزمین مصر در شمار سرزمین‌های بیابانی و کم ارتفاع است و ارتفاعات اندک آن، بیشتر در نواحی شرقی و جنوب غربی آن قرار دارد.
مرتفع‌ترین بلندی در مصر، قله کاترینا با ارتفاع 2637 در میان رشته کوه‌های سرخ رنگ اطراف دریای سرخ و پس از آن ارتفاعات کوه طور با بلندی 2280 متر و در همان منطقه قرار دارد.[۱]
نیز نگاه کنید به
جغرافیای طبیعی مصر؛ ارتفاعات روسیه؛ ارتفاعات افغانستان؛ سلسله کوه های چین؛ ارتفاعات تونس؛ ارتفاعات کوبا؛ ارتفاعات و ناهمواری های ژاپن؛ ارتفاعات کانادا
کتابشناسی
- ↑ بازیابی شده در 2014 از https://www.sis.gov.eg.
منبع اصلی
صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص16.
نویسنده مقاله
سید محمد صدر هاشمی