عصر نوسنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۷

جنگجگویان چینی در عصر نوسنگی. قابل بازیابی از https://www.advantour.com/china/history.htm

عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد.

شروع کشاورزی

با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، دردره‌ی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه‌ی این گونه روستاها در بانپوشیان(Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کناره‌های آن آب رودخانه را زرد می کند^[۱].

تصویر ظرف پخت و پز در عصر نوسنگی چین. قابل بازیابی از https://www.scmp.com/news/people-culture/trending-china/article/3249617/strange-7700-year-old-china-bottle-find-offers-insights-transition-between-ancient-cultures

7000 سال پیش از میلاد

در 7000 سال پیش از میلاد، چینی ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه ی رشد فرهنگ جیاخو(Jiahu) را فراهم کردند. در منطقه ی دامایدی (Damaidi)در نینگ شیا، 3173 صخره ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که دربردارنده‌ی 8453 کاراکتر یا واژه‌ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه‌های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه‌ای هستند که ثابت شده نوشته‌ی چینی هستند.

2500 سال پیش از میلاد

بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو(Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان(Longshan)جایگزین شد^[۲].

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ پیش از تاریخ چین؛ دوران قدیم؛ مزارع و زمین های قابل کشت در چین؛ کشاورزی افغانستان

کتابشناسی

↑ سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.
↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.109-110.

[1] سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.

[2] سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.109-110.

[۱]

[۲]

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۷ (نمایش مبدأ) Rashid (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری → تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر		نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۷ (نمایش مبدأ) Rashid (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری
خط ۱:		خط ۱:
	[[پرونده:تاریخ باستان.jpg\|بندانگشتی\|جنگجگویان چینی در عصر نوسنگی. قابل بازیابی از https://www.advantour.com/china/history.htm]][[عصر نوسنگی]] در [[چین]] را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در [[چین]] که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد.		[[پرونده:تاریخ باستان.jpg\|بندانگشتی\|جنگجگویان چینی در عصر نوسنگی. قابل بازیابی از https://www.advantour.com/china/history.htm]]عصر نوسنگی در [[چین]] را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در [[چین]] که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد.

	=== شروع [[مزارع و زمین های قابل کشت در چین\|کشاورزی]] ===		=== شروع [[مزارع و زمین های قابل کشت در چین\|کشاورزی]] ===