شهرنشینی و روستانشینی در زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «1» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''''- نسبت و روند تغییرات:''''' حدود 38% از جمعیت [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمباوه]] در مناطق شهری و 62% در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. این نسبت در دهه‌های اخیر به سمت افزایش شهرنشینی متمایل شده است. | |||
'''''- الگوهای شهرنشینی:''''' رشد سریع شهرهای بزرگ مانند هراره و بولاوایو، به همراه توسعه مناطق صنعتی، منجر به افزایش سریع شهرنشینی شده است. | |||
- چالش‌ها: مشکلاتی مانند حاشیه‌نشینی، آلودگی و ترافیک در شهرهای بزرگ افزایش‌یافته است. در مناطق روستایی، چالش‌هایی نظیر کمبود خدمات بهداشتی و آموزشی وجود دارد. | |||
- سیاست‌های دولت: دولت [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمباوه]] برنامه‌هایی برای توسعه زیرساخت‌های شهری و روستایی در دست دارد، به‌ویژه در زمینه بهبود خدمات عمومی و ارتقای کیفیت زندگی در مناطق روستایی. | |||
نویسنده : نرگس شکوری | |||
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۸
- نسبت و روند تغییرات: حدود 38% از جمعیت زیمباوه در مناطق شهری و 62% در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. این نسبت در دهه‌های اخیر به سمت افزایش شهرنشینی متمایل شده است.
- الگوهای شهرنشینی: رشد سریع شهرهای بزرگ مانند هراره و بولاوایو، به همراه توسعه مناطق صنعتی، منجر به افزایش سریع شهرنشینی شده است.
- چالش‌ها: مشکلاتی مانند حاشیه‌نشینی، آلودگی و ترافیک در شهرهای بزرگ افزایش‌یافته است. در مناطق روستایی، چالش‌هایی نظیر کمبود خدمات بهداشتی و آموزشی وجود دارد.
- سیاست‌های دولت: دولت زیمباوه برنامه‌هایی برای توسعه زیرساخت‌های شهری و روستایی در دست دارد، به‌ویژه در زمینه بهبود خدمات عمومی و ارتقای کیفیت زندگی در مناطق روستایی.
نویسنده : نرگس شکوری