ویژگی های جمعیتی بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۵: خط ۱۵:
[[ویژگی های جمعیتی اتیوپی]]، [[ویژگی‌های جمعیتی اردن]] ، [[ویژگی های جمعیتی اسپانیا]] ،[[ویژگی های جمعیتی افغانستان|ویژگی‌های جمعیتی افغانستان]]، [[ویژگی های جمعیتی امارات متحده عربی]]، [[ویژگی‌های جمعیتی اوکراین]]، [[ویژگی های جمعیتی آرژانتین]]، ، [[ویژگی‌های جمعیتی تاجیکستان]]، [[ویژگی های جمعیتی تایلند|ویژگی‌های جمعیتی تایلند]]، [[ویژگی های جمعیتی تونس|ویژگی‌های جمعیتی تونس]]، [[ویژگی های جمعیتی چین|ویژگی‌های جمعیتی چین]]، [[ویژگی های جمعیتی روسیه|ویژگی‌های جمعیتی روسیه]]، [[ویژگی های جمعیتی زیمبابوه|ویژگی‌های جمعیتی زیمبابوه]]، [[ویژگی های جمعیتی ژاپن|ویژگی‌های جمعیتی ژاپن]]، [[ویژگی های جمعیتی ساحل عاج|ویژگی‌های جمعیتی ساحل عاج]]، [[ویژگی‌های جمعیتی سریلانکا]]، [[ویژگی های جمعیتی سنگال|ویژگی‌های جمعیتی سنگال]]، [[ویژگی های جمعیتی سودان|ویژگی‌های جمعیتی سودان]]، [[ویژگی‌های جمعیتی سوریه]]، [[ویژگی های جمعیتی سیرالئون|ویژگی‌های جمعیتی سیرالئون]]، [[ویژگی های جمعیتی فرانسه|ویژگی‌های جمعیتی فرانسه]]، [[ویژگی های جمعیتی قزاقستان|ویژگی‌های جمعیتی قزاقستان]]، [[ویژگی های جمعیتی قطر|ویژگی‌های جمعیتی قطر]]، [[ویژگی های جمعیتی کانادا|ویژگی‌های جمعیتی کانادا]]، [[ویژگی های جمعیتی کوبا|ویژگی‌های جمعیتی کوبا]]، [[ویژگی‌های جمعیتی گرجستان]]، [[ویژگی های جمعیتی لبنان|ویژگی‌های جمعیتی لبنان]]، [[ویژگی های جمعیتی مالی|ویژگی‌های جمعیتی مالی]]، [[ویژگی های جمعیتی مصر|ویژگی‌های جمعیتی مصر]].
[[ویژگی های جمعیتی اتیوپی]]، [[ویژگی‌های جمعیتی اردن]] ، [[ویژگی های جمعیتی اسپانیا]] ،[[ویژگی های جمعیتی افغانستان|ویژگی‌های جمعیتی افغانستان]]، [[ویژگی های جمعیتی امارات متحده عربی]]، [[ویژگی‌های جمعیتی اوکراین]]، [[ویژگی های جمعیتی آرژانتین]]، ، [[ویژگی‌های جمعیتی تاجیکستان]]، [[ویژگی های جمعیتی تایلند|ویژگی‌های جمعیتی تایلند]]، [[ویژگی های جمعیتی تونس|ویژگی‌های جمعیتی تونس]]، [[ویژگی های جمعیتی چین|ویژگی‌های جمعیتی چین]]، [[ویژگی های جمعیتی روسیه|ویژگی‌های جمعیتی روسیه]]، [[ویژگی های جمعیتی زیمبابوه|ویژگی‌های جمعیتی زیمبابوه]]، [[ویژگی های جمعیتی ژاپن|ویژگی‌های جمعیتی ژاپن]]، [[ویژگی های جمعیتی ساحل عاج|ویژگی‌های جمعیتی ساحل عاج]]، [[ویژگی‌های جمعیتی سریلانکا]]، [[ویژگی های جمعیتی سنگال|ویژگی‌های جمعیتی سنگال]]، [[ویژگی های جمعیتی سودان|ویژگی‌های جمعیتی سودان]]، [[ویژگی‌های جمعیتی سوریه]]، [[ویژگی های جمعیتی سیرالئون|ویژگی‌های جمعیتی سیرالئون]]، [[ویژگی های جمعیتی فرانسه|ویژگی‌های جمعیتی فرانسه]]، [[ویژگی های جمعیتی قزاقستان|ویژگی‌های جمعیتی قزاقستان]]، [[ویژگی های جمعیتی قطر|ویژگی‌های جمعیتی قطر]]، [[ویژگی های جمعیتی کانادا|ویژگی‌های جمعیتی کانادا]]، [[ویژگی های جمعیتی کوبا|ویژگی‌های جمعیتی کوبا]]، [[ویژگی‌های جمعیتی گرجستان]]، [[ویژگی های جمعیتی لبنان|ویژگی‌های جمعیتی لبنان]]، [[ویژگی های جمعیتی مالی|ویژگی‌های جمعیتی مالی]]، [[ویژگی های جمعیتی مصر|ویژگی‌های جمعیتی مصر]].
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==
<references />نویسنده: نرگس شکوری
<references />
[[ رده:ویژگی های جمعیتی ]]
 
== نویسنده مقاله ==
نرگس شکوری
[[ رده:ویژگی های جمعیتی | رده:ویژگی های جمعیتی ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۸

  • ترکیب قومی و زبانی

جمعیت بنگلادش عمدتاً تک قومیتی است، با اکثریت مطلق مردم این کشور که بنگالی هستند. حدود ۹۸ درصد جمعیت بنگلادش را بنگالی‌ها تشکیل می‌دهند،[۱] درحالی‌که اقلیت‌های قومی مانند چاکرا، سانتال، و مروهای بومی، در مناطق خاصی از کشور به‌ویژه در نواحی کوهستانی جنوب شرقی زندگی می‌کنند.[۲] ترکیب زبانی این کشور نیز تا حد زیادی منعکس‌کننده ترکیب قومی آن است، به‌طوری‌که زبان بنگالی به‌عنوان زبان رسمی و رایج در سراسر کشور استفاده می‌شود.[۳]

در مناطق شمالی و جنوب شرقی، اقلیت‌های زبانی و قومی به دلیل سیاست‌های اسکان و مهاجرت داخلی با چالش‌هایی روبرو هستند.[۴] این گروه‌ها از دهه‌ها قبل خواستار حقوق زبانی و فرهنگی بیشتری بوده‌اند. همچنین، از نظر توزیع جغرافیایی، اکثریت جمعیت اقلیت‌ها در مناطق روستایی و دورافتاده کشور متمرکز هستند که مشکلات خاصی در دسترسی به خدمات دولتی و آموزشی دارند.[۵]

  • الگوهای مهاجرت

مهاجرت داخلی در بنگلادش نقش مهمی در تغییرات جمعیتی ایفا کرده است. [۶]به‌ویژه مهاجرت‌های گسترده از مناطق روستایی به شهرهای بزرگ، مانند داکا و چیتاگونگ، باعث افزایش چشمگیر تراکم جمعیت شهری شده است. این مهاجرت‌ها عمدتاً به دلیل فرصت‌های شغلی بهتر و شرایط زندگی مناسب‌تر در شهرها صورت می‌گیرد.[۷]

از نظر مهاجرت بین‌المللی، بنگلادش یکی از کشورهایی است که نیروی کار زیادی را به کشورهای خلیج‌فارس و آسیای جنوب شرقی صادر می‌کند.[۸] درآمدهای ارسالی این مهاجران به بنگلادش یکی از مهم‌ترین منابع ارز خارجی برای این کشور محسوب می‌شود. درعین‌حال، مهاجرت به کشورهای خلیج‌فارس به‌عنوان بخشی از استراتژی دولت برای کاهش فشار بر بازار کار داخلی نیز دیده می‌شود.[۹]

  • سطح تحصیلات و سواد

در سال ۲۰۲۴، سطح سواد در بنگلادش به ۷۷ درصد رسیده است که این رقم در مقایسه با سال‌های قبل افزایش چشمگیری داشته است.[۱۰] بااین‌حال، هنوز هم تفاوت‌های قابل‌توجهی بین سطح تحصیلات مردان و زنان، به‌ویژه در مناطق روستایی، وجود دارد. درحالی‌که شهرها از نظر دسترسی به آموزش و امکانات تحصیلی در وضعیت بهتری قرار دارند، بسیاری از مناطق روستایی همچنان با چالش‌هایی از جمله کمبود معلمان و امکانات آموزشی مواجه هستند.[۱۱]

رشد بخش تحصیلات عالی در بنگلادش نیز از دیگر تحولات قابل‌توجه در سال‌های اخیر است.[۱۲] دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی بیشتری در سراسر کشور تأسیس شده‌اند که باعث افزایش دسترسی به آموزش برای جوانان شده است.[۱۳]

نیز نگاه کنید به

ویژگی های جمعیتی اتیوپی، ویژگی‌های جمعیتی اردن ، ویژگی های جمعیتی اسپانیا ،ویژگی‌های جمعیتی افغانستان، ویژگی های جمعیتی امارات متحده عربی، ویژگی‌های جمعیتی اوکراین، ویژگی های جمعیتی آرژانتین، ، ویژگی‌های جمعیتی تاجیکستان، ویژگی‌های جمعیتی تایلند، ویژگی‌های جمعیتی تونس، ویژگی‌های جمعیتی چین، ویژگی‌های جمعیتی روسیه، ویژگی‌های جمعیتی زیمبابوه، ویژگی‌های جمعیتی ژاپن، ویژگی‌های جمعیتی ساحل عاج، ویژگی‌های جمعیتی سریلانکا، ویژگی‌های جمعیتی سنگال، ویژگی‌های جمعیتی سودان، ویژگی‌های جمعیتی سوریه، ویژگی‌های جمعیتی سیرالئون، ویژگی‌های جمعیتی فرانسه، ویژگی‌های جمعیتی قزاقستان، ویژگی‌های جمعیتی قطر، ویژگی‌های جمعیتی کانادا، ویژگی‌های جمعیتی کوبا، ویژگی‌های جمعیتی گرجستان، ویژگی‌های جمعیتی لبنان، ویژگی‌های جمعیتی مالی، ویژگی‌های جمعیتی مصر.

کتابشناسی

  1. ↑ Bangladesh population (2024) - Worldometer. (n.d.). [۱]
  2. ↑ Pariona, A. (2024, July 18). Ethnic groups in Bangladesh. WorldAtlas
  3. ↑ Bangladesh - IWGIA - International Work Group for Indigenous Affairs. (n.d.).[۲]
  4. ↑ Zaman, Md. S. U., Akhter, S., Eco-Social Development Organization(ESDO), & Eco College, Thakurgaon, Bangladesh. (n.d.). Ethnicity, Social Exclusion & Plain Land Ethnic Minorities of Bangladesh: An Analysis through Social Work Values [Journal-article][۳]
  5. ↑ Alam, M. Z. (2022). Ethnic inequalities in access to WASH in Bangladesh. The Lancet Global Health, 10(8), e1086–e1087.[۴]
  6. ↑ Internal migration and urbanization | KNOMAD. (n.d.). Www.knomad.org. ‌
  7. ↑ Sohad, M. K. N., Celi, G., & Sica, E. (2023). Factors determining migration intentions in Bangladesh: from land to factory. Journal of Economic Studies.[۵]
  8. ↑ Administrator, W. (2024, May 28). Beyond dichotomies: Bangladesh’s complex migration landscape. Mixed Migration Centre/
  9. ↑ Karim, R., Pk, M. a. B., Dey, P., Akbar, M. A., & Osman, M. S. (2024). A study about the prediction of population growth and demographic transition in Bangladesh. Journal of Umm Al-Qura University for Applied Sciences.[۶]
  10. ↑ 7+ functional literacy rate increases to 77.9pc: BBS | News. (2024). BSS.[۷] ‌
  11. ↑ Rahman, M. M. (2019). Linguistic diversity and social justice in (Bangla)desh: a socio-historical and language ideological perspective. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 41(4), 1–16. ‌
  12. ↑ Md Jahangir Alam, Ogawa, K., & Abu. (2024). Quality assurance of science and technology universities in Bangladesh: a catalyst for sustainable employment during the 4IR. Journal of Science and Technology Policy Management. ‌
  13. ↑ Bangladesh - Education. (2019). In Encyclopædia Britannica. [۸] ‌

نویسنده مقاله

نرگس شکوری

برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=ویژگی_های_جمعیتی_بنگلادش&oldid=64957»