ابو محمد عبدالقادر گیلانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:567890232344.jpg|بندانگشتی|عبدالقادر گیلانی، برگرفته از ویکی وحدت، قابل بازیابی از [https://fa.wikivahdat.com/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%AF%D8%B1_%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C https://fa.wikivahdat.com/wiki/]]] | [[پرونده:567890232344.jpg|بندانگشتی|عبدالقادر گیلانی، برگرفته از ویکی وحدت، قابل بازیابی از [https://fa.wikivahdat.com/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%AF%D8%B1_%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C https://fa.wikivahdat.com/wiki/]]] | ||
از ایرانیانی که اولاد و احفاد او در پاکستان از خانواده های بزرگ و مشهور هستند، ابو محمد عبدالقادر گیلانی یا جیلانی است. ابومحمد، در یکم رمضان 471ق/ 22 اسفند 457 ش/ مارس 1078م، در روستای پشتیر یا به قولی نیف، یا نایف، در حوالی صومعه سرا، از توابع استان گیلان، در زمان سلجوقیان ( 1037- 1157 م/ سده پنجم تا ششم هجری قمری ) در خانواده ای مسلمان و متدین زاده شد. پدرش موسی جنگی دوست فرزند عبدالله گیلانی و مادرش فاطمه ام الخیر دختر عارف مشهور سید عبدالله صومعه ای از مشایخ بزرگ گیلان بود. نسب عبدالقادر را از طرف پدری به سادات نسل "حسن بن مثنی" و از جانب مادر به امام جعفر صادق علیه السلام می رسانند<ref>توسلی، محمدمهدی (1403)، "یادداشتهای روزانه".</ref>. | از ایرانیانی که اولاد و احفاد او در پاکستان از خانواده های بزرگ و مشهور هستند، ابو محمد عبدالقادر گیلانی یا جیلانی است. ابومحمد، در یکم رمضان 471ق/ 22 اسفند 457 ش/ مارس 1078م، در روستای پشتیر یا به قولی نیف، یا نایف، در حوالی صومعه سرا، از توابع استان گیلان، در زمان سلجوقیان ( 1037- 1157 م/ سده پنجم تا ششم هجری قمری ) در خانواده ای مسلمان و متدین زاده شد. پدرش موسی جنگی دوست فرزند عبدالله گیلانی و مادرش فاطمه ام الخیر دختر عارف مشهور سید عبدالله صومعه ای از مشایخ بزرگ گیلان بود. نسب عبدالقادر را از طرف پدری به سادات نسل "حسن بن مثنی" و از جانب مادر به امام جعفر صادق علیه السلام می رسانند<ref>توسلی، محمدمهدی (1403)، "یادداشتهای روزانه".</ref>. | ||
[[پرونده:1024 253.jpg|بندانگشتی|مزار عبدالقادر گیلانی، برگرفته از ویکی فقه، قابل بازیابی از [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%85%D8%AD%DB%8C%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%AF%D8%B1_%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C%E2%80%8C https://fa.wikifeqh.ir/]]] | |||
عبدالقادر در سن 19 سالگی از گیلان به بغداد رفت و علوم ادبی و حدیث و فقه چهار فرق اهل سنت را نزد استادان آنجا آموخت و در مجموع از دورس 16 ایستاد حدیث و 5 استاد علم فقه آموخت. وی دو استاد در طریقت داشت و خرقه از دست آنها گرفت و سلسله تصوف قادریه را بنیان نهاد و رهبر "طریقت قادریه" شد. وی مذهب حنبلی داشت و به موضع گیریهای انتقادی علیه تشییع و شیعیان امامیه شهره داشت. از آثار اوست: | عبدالقادر در سن 19 سالگی از گیلان به بغداد رفت و علوم ادبی و حدیث و فقه چهار فرق اهل سنت را نزد استادان آنجا آموخت و در مجموع از دورس 16 ایستاد حدیث و 5 استاد علم فقه آموخت. وی دو استاد در طریقت داشت و خرقه از دست آنها گرفت و سلسله تصوف قادریه را بنیان نهاد و رهبر "طریقت قادریه" شد. وی مذهب حنبلی داشت و به موضع گیریهای انتقادی علیه تشییع و شیعیان امامیه شهره داشت. از آثار اوست: | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references />محمد مهدی توسلی | <references />محمد مهدی توسلی | ||
== پیوند به بیرون == | |||
عبد القادر گیلانی، ویکی فقه، قابل بازیابی از [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%85%D8%AD%DB%8C%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%AF%D8%B1_%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C%E2%80%8C https://fa.wikifeqh.ir/] | |||
عبد القادر گیلانی، ویکی وحدت، قابل بازیابی از | |||
[[رده:ایرانی تباران]] | [[رده:ایرانی تباران]] | ||
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۶
از ایرانیانی که اولاد و احفاد او در پاکستان از خانواده های بزرگ و مشهور هستند، ابو محمد عبدالقادر گیلانی یا جیلانی است. ابومحمد، در یکم رمضان 471ق/ 22 اسفند 457 ش/ مارس 1078م، در روستای پشتیر یا به قولی نیف، یا نایف، در حوالی صومعه سرا، از توابع استان گیلان، در زمان سلجوقیان ( 1037- 1157 م/ سده پنجم تا ششم هجری قمری ) در خانواده ای مسلمان و متدین زاده شد. پدرش موسی جنگی دوست فرزند عبدالله گیلانی و مادرش فاطمه ام الخیر دختر عارف مشهور سید عبدالله صومعه ای از مشایخ بزرگ گیلان بود. نسب عبدالقادر را از طرف پدری به سادات نسل "حسن بن مثنی" و از جانب مادر به امام جعفر صادق علیه السلام می رسانند[۱].
عبدالقادر در سن 19 سالگی از گیلان به بغداد رفت و علوم ادبی و حدیث و فقه چهار فرق اهل سنت را نزد استادان آنجا آموخت و در مجموع از دورس 16 ایستاد حدیث و 5 استاد علم فقه آموخت. وی دو استاد در طریقت داشت و خرقه از دست آنها گرفت و سلسله تصوف قادریه را بنیان نهاد و رهبر "طریقت قادریه" شد. وی مذهب حنبلی داشت و به موضع گیریهای انتقادی علیه تشییع و شیعیان امامیه شهره داشت. از آثار اوست:
- بشائرالخیرات؛
- تفسیر الجیلانی؛
- آداب السلوک؛
- التوصل الی منازل الملوک.
دیوان اشعاری به زبان فارسی نیز به وی منسوب است. وی در 561ق/ 1166م دار فانی را وداع گفت. وی در بغداد درگذشت و آرامگاهی در محله باب الشیخ مدفون شد. بقعه مادر ایشان در صومعه سرا به نام "بقعه سیده نساء" مورد احترام مردم است. از اولاد و احفاد او در پاکستان، خاندان بزرگ و مشهور گیلانی است و "سید یوسف رضا گیلانی"، نخست وزیر پیشین و رئیس حزب مردم پاکستان و رئیس جدید مجلس سنای پاکستان از خاندان اوست[۲].
نیز نگاه کنید به
ایرانیان و ایرانی تباران در پاکستان
کتابشناسی
- ↑ توسلی، محمدمهدی (1403)، "یادداشتهای روزانه".
- ↑ برگرفته از https://wikitasavvof.com/
محمد مهدی توسلی
پیوند به بیرون
عبد القادر گیلانی، ویکی فقه، قابل بازیابی از https://fa.wikifeqh.ir/
عبد القادر گیلانی، ویکی وحدت، قابل بازیابی از