روابط مصر با آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «روابط دو کشور در دوران ریاست جمهوری انور السادات و تغییر اولویتهای سیاست خارجی مصر از شرق به غرب وارد مرحلهای جدید شد. امضای معاهده کمپ دیوید با میانجیگری آمریکا نقطه عطفی در روابط دو کشور بود. در دوران ریاست جمهوری حسنی مبارک نیز روابط است...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
روابط دو کشور در دوران ریاست جمهوری انور السادات و تغییر | [[پرونده:313995-01-05.jpg|بندانگشتی|روابط مصر با آمریکا]]روابط دو کشور در دوران ریاست جمهوری انور السادات و تغییر اولویتهای سیاست خارجی [[مصر]] از شرق به غرب وارد مرحلهای جدید شد. امضای معاهده کمپ دیوید با میانجیگری آمریکا نقطه عطفی در روابط دو کشور بود. در دوران ریاست جمهوری حسنی مبارک نیز روابط استراتژیک میان مصر و آمریکا برقرار بود. سفر باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به مصر در سال 2009 و تأکید او بر جایگاه مصر به عنوان کشوری معتدل و نقش آفرین در مواجهه با جریانهای بنیادگرا و تروریستی، نشان از نگاه این قدرت جهانی به جایگاه مصر داشت. پس از پیروزی انقلاب مردم مصر در ژانویه 2011، رئیس جمهور آمریکا طی سخنرانی خود اراده مردم مصر را برای تغییر و پیروزی اصول آزادی و دموکراسی در این کشور و نقش ارتش مصر را در اداره بحران ستود. در جریان برکناری محمد مرسی، رئیس جمهور منتخب مصر در سال 2013 توسط ارتش، هر چند این تحولات ابتدا مورد انتقاد دولت آمریکا قرار گرفت، به تدریج اما از دامنه آن کاسته شد و وزیر امور خارجه آمریکا اعلام کرد که دخالت ارتش با هدف بازگرداندن دموکراسی بوده است و میلیونها نفر از مردم مصر از نهاد ارتش خواستار چنین اقدامی برای حمایت کشور در برابر آشفتگیها شدهاند. همچنین وی در سفری به [[قاهره]] مصر را شریک اساسی برای آمریکا دانست و تأکید کرد که مصر نقش بسیار مهمی در حیات سیاسی و فرهنگی و نیز رهبری اقتصادی خاورمیانه و شمال آفریقا ایفا میکند. در سالهای پس از پیروزی انقلاب، علاوه بر وزیر امور خارجه، بسیاری از مسئولان آمریکایی از جمله معاون وزیر خزانهداری و معاون وزیر امور خارجه در امور دموکراسی و حقوق بشر و برخی از اعضای کنگره به قاهره سفر کردهاند. همچنین در همین سالها برخی از مسئولان مصری در راستای تقویت مناسبات دو کشور به آمریکا سفر کردهاند که از آن جمله میتوان به سفر معاون نخست وزیر و وزیر همکاری بین المللی به واشنگتن و ملاقات با معاون وزیر امور خارجه، معاون وزارت خزانهداری، نماینده سازمان بازرگانی، مدیر آژانس آمریکایی توسعه بین الملل و اعضای شورای سرمایهگذاران آمریکایی مصری اشاره داشت<ref name=":3">برگرفته از .(<nowiki>https://www.mfa.gov.eg</nowiki> (2014</ref>.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص175-176.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
*[[روابط خارجی مصر]] | |||
*[[سیاست و حکومت مصر]] | |||
==کتابشناسی== | |||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۲
روابط دو کشور در دوران ریاست جمهوری انور السادات و تغییر اولویتهای سیاست خارجی مصر از شرق به غرب وارد مرحلهای جدید شد. امضای معاهده کمپ دیوید با میانجیگری آمریکا نقطه عطفی در روابط دو کشور بود. در دوران ریاست جمهوری حسنی مبارک نیز روابط استراتژیک میان مصر و آمریکا برقرار بود. سفر باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به مصر در سال 2009 و تأکید او بر جایگاه مصر به عنوان کشوری معتدل و نقش آفرین در مواجهه با جریانهای بنیادگرا و تروریستی، نشان از نگاه این قدرت جهانی به جایگاه مصر داشت. پس از پیروزی انقلاب مردم مصر در ژانویه 2011، رئیس جمهور آمریکا طی سخنرانی خود اراده مردم مصر را برای تغییر و پیروزی اصول آزادی و دموکراسی در این کشور و نقش ارتش مصر را در اداره بحران ستود. در جریان برکناری محمد مرسی، رئیس جمهور منتخب مصر در سال 2013 توسط ارتش، هر چند این تحولات ابتدا مورد انتقاد دولت آمریکا قرار گرفت، به تدریج اما از دامنه آن کاسته شد و وزیر امور خارجه آمریکا اعلام کرد که دخالت ارتش با هدف بازگرداندن دموکراسی بوده است و میلیونها نفر از مردم مصر از نهاد ارتش خواستار چنین اقدامی برای حمایت کشور در برابر آشفتگیها شدهاند. همچنین وی در سفری به قاهره مصر را شریک اساسی برای آمریکا دانست و تأکید کرد که مصر نقش بسیار مهمی در حیات سیاسی و فرهنگی و نیز رهبری اقتصادی خاورمیانه و شمال آفریقا ایفا میکند. در سالهای پس از پیروزی انقلاب، علاوه بر وزیر امور خارجه، بسیاری از مسئولان آمریکایی از جمله معاون وزیر خزانهداری و معاون وزیر امور خارجه در امور دموکراسی و حقوق بشر و برخی از اعضای کنگره به قاهره سفر کردهاند. همچنین در همین سالها برخی از مسئولان مصری در راستای تقویت مناسبات دو کشور به آمریکا سفر کردهاند که از آن جمله میتوان به سفر معاون نخست وزیر و وزیر همکاری بین المللی به واشنگتن و ملاقات با معاون وزیر امور خارجه، معاون وزارت خزانهداری، نماینده سازمان بازرگانی، مدیر آژانس آمریکایی توسعه بین الملل و اعضای شورای سرمایهگذاران آمریکایی مصری اشاره داشت[۱].[۲]