انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال.jpg|جایگزین=انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال|بندانگشتی|انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال. قابل بازیابی از https://bank-of-africa.net/]] | [[پرونده:انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال.jpg|جایگزین=انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال|بندانگشتی|انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال. قابل بازیابی از https://bank-of-africa.net/]] | ||
این نهاد در شهر داکار در سال 1936 تأسیس اما در سال 1966 جایگزین انستیتو فرانسوی آفریقای سیاه (IFAN: Institut Fondamental d'Afrique Noire) شد. این نهاد یکی از یازده مؤسسه دانشگاه شیخ آنتا دیوپ در داکار است. این نهاد یک مرکز تحقیقات در علوم اجتماعی – انسانی و طبیعی به شمار می رود. در سال 1986 نیز به یاد بود استاد شیخ آنتادیوپ دوباره نام آن تبدیل به انستیتو بنیادی آفریقای سیاه شیخ آنتادیوپ شد | این نهاد در شهر داکار در سال 1936 تأسیس اما در سال 1966 جایگزین [[انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال|انستیتو فرانسوی آفریقای سیاه]] (IFAN: Institut Fondamental d'Afrique Noire) شد. این نهاد یکی از یازده مؤسسه دانشگاه شیخ آنتا دیوپ در داکار است. این نهاد یک مرکز تحقیقات در علوم اجتماعی – انسانی و طبیعی به شمار می رود. در سال 1986 نیز به یاد بود استاد شیخ آنتادیوپ دوباره نام آن تبدیل به انستیتو بنیادی آفریقای سیاه شیخ آنتادیوپ شد<ref>Diop, A. (1968). Le laboratoire de radio carbone de L’IFAN (Catalogues et documents, No. 21, p. 11). Institut Fondamental d’Afrique Noire. Dakar, Senegal.</ref>. | ||
انستیتو بنیادی آفریقای سیاه در پروژه ای تحت عنوان "دارایی های فرهنگی آفریقایی. حفاظت و ارزش بخشیدن به میراث اسناد سمعی بصری، تصاویر، صوتی و متون (IFAN) | [[انیستیتو بنیادی آفریقای سیاه سنگال|انستیتو بنیادی آفریقای سیاه]] در پروژه ای تحت عنوان "دارایی های فرهنگی آفریقایی. حفاظت و ارزش بخشیدن به میراث اسناد سمعی بصری، تصاویر، صوتی و متون (IFAN) شیخ آنتا دیوپ" به ارزش 482. 410 یورو که بودجه آن توسط وزارت فرانسوی امور خارجی و اروپایی تأمین می شود، اعلام کرده است که هدف اصلی آن حفاظت از این میراث با دیجیتالی کردن آن است. این انستیتو از سال 2007، تعداد زیادی مونوگراف، دفترچه، کارت، دست نوشته، گزارش و تکه های روزنامه ها و اسناد سمعی بصری، عکس را دیجیتالی کرده است. اسناد متونی را در قالب 1045 مدرک و سند در آورده است. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== منبع اصلی == | == منبع اصلی == | ||
بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار). | بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401). جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار). | ||
== نویسندگان مقاله == | == نویسندگان مقاله == | ||
محمدعلی بصیری و ریحانه فتحی پور | محمدعلی بصیری و ریحانه فتحی پور | ||
[[رده:فرهنگ و نظام فرهنگی]] | [[رده:فرهنگ و نظام فرهنگی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۵
این نهاد در شهر داکار در سال 1936 تأسیس اما در سال 1966 جایگزین انستیتو فرانسوی آفریقای سیاه (IFAN: Institut Fondamental d'Afrique Noire) شد. این نهاد یکی از یازده مؤسسه دانشگاه شیخ آنتا دیوپ در داکار است. این نهاد یک مرکز تحقیقات در علوم اجتماعی – انسانی و طبیعی به شمار می رود. در سال 1986 نیز به یاد بود استاد شیخ آنتادیوپ دوباره نام آن تبدیل به انستیتو بنیادی آفریقای سیاه شیخ آنتادیوپ شد[۱].
انستیتو بنیادی آفریقای سیاه در پروژه ای تحت عنوان "دارایی های فرهنگی آفریقایی. حفاظت و ارزش بخشیدن به میراث اسناد سمعی بصری، تصاویر، صوتی و متون (IFAN) شیخ آنتا دیوپ" به ارزش 482. 410 یورو که بودجه آن توسط وزارت فرانسوی امور خارجی و اروپایی تأمین می شود، اعلام کرده است که هدف اصلی آن حفاظت از این میراث با دیجیتالی کردن آن است. این انستیتو از سال 2007، تعداد زیادی مونوگراف، دفترچه، کارت، دست نوشته، گزارش و تکه های روزنامه ها و اسناد سمعی بصری، عکس را دیجیتالی کرده است. اسناد متونی را در قالب 1045 مدرک و سند در آورده است.
نیز نگاه کنید به
نهادها و سازمانهای فرهنگی سنگال؛ نهادهای فرهنگی ملی سنگال
کتابشناسی
- ↑ Diop, A. (1968). Le laboratoire de radio carbone de L’IFAN (Catalogues et documents, No. 21, p. 11). Institut Fondamental d’Afrique Noire. Dakar, Senegal.
منبع اصلی
بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401). جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار).
نویسندگان مقاله
محمدعلی بصیری و ریحانه فتحی پور