جغرافیای سیاسی کوبا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''موقعیت کشور کوبا در آمریکای لاتین''' یکی از رویاهای فیدل کاسترو در دهه ۱۹۶۰، ترویج و اشاعه انقلاب کوبا به دیگر کشورهای آمریکای لاتین بود، به همین دلیل به حمایت گروه‌های چریکی و حملات مسلحانه در بعضی از کشورهای منطقه اقدام نمود، اما مرگ غم ا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''موقعیت کشور [[کوبا]] در آمریکای لاتین''' | === '''''موقعیت کشور [[کوبا]] در آمریکای لاتین''''' === | ||
[[پرونده:جغرافیای کوبا.png|جایگزین=نقشه کوبا|بندانگشتی|جغرافیای سیاسی کوبا]] | |||
'''''یکی از رویاهای فیدل کاسترو در دهه ۱۹۶۰، ترویج و اشاعه [[انقلاب کوبا]] به دیگر کشورهای آمریکای لاتین بود، به همین دلیل به حمایت گروه‌های چریکی و حملات مسلحانه در بعضی از کشورهای منطقه اقدام نمود، اما مرگ غم انگیز ارنستو چه‌گوارا در بولیوی در سال 1. Fuerzas Populares de Liberacion "Farabundo Marti" (FPL) 2. Frente Farabundo Marti para la Liberacion Nacional (FFMLN)''''' | |||
'''''<br />''''' | |||
۱۹۶۷ نشان داد که تکرار موفقیت سی‌یرا مائسترا در سلسله جبال لس‌آندس کار آسانی نیست، در دهه ۱۹۷۰، کاسترو یک سیستم نظامی در اختیار داشت که توسط شوروی سابق حمایت می‌شد که توانسته بود نقش مهمی را در فعالیت‌های انقلابی و چریکی که در آن سال‌ها در آمریکای مرکزی اتفاق می‌افتادند ایفا نماید. در همان زمان، کوبا اقدام به حمایت نظامی قابل توجهی در آفریقا نیز نمود. این کشور ماموریتی نظامی را در سال ۱۹۷۵ در آنگولا آغاز کرد که تا سال ۱۹۹۱ ادامه داشت: در این عملیات که "عملیات کارلوتا"' نام داشت کاسترو ارتشی متشکل از حدود ۳۶۰۰۰ کوبایی را برای حمایت از "جنبش مردمی مارکسیستی برای آزادی آنگولا"" اعزام کرد، طی حضور ۱۶ ساله کوبا در آنگولا، حود ۰۰۰/۴۵۰ پزشک، معلم، مهندس و سرباز به آنگولا اعزام شدند. حضور کوبا در آنگولا باعث شکست ارتش زایره، شکست ارتش آفریقای جنوبی، شکست ارتش‌های دیگری که مورد حمایت ایالات‌متحده آمریکا بودند شد و از نظر سیاسی نیز استقلال آنگولا حفظ شد و همین‌طور پایه‌های استقلال نامیبیا را بنا نهاد و فروپاشی تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی را نیز پایه‌ریزی کرد. دو سال بعد، ۱۵۰۰۰ سرباز کوبایی برای حمایت دولت اتیوپی در برابر حمله سومالی اعزام شدند. (Canton Navarro, 1996, 214) اعزام نیروهای کوبایی، برای نگران کردن دولت‌های ریچارد نیکسون و جرالد فورد و بعد برای دولت جیمی کارتر به‌طور فوق‌العاده‌ای موثر واقع شد، به‌طوری که کاسترو خود را به‌عنوان یک سیاستمدار با تاثیر جهانی و رهبر 1. Operacion Carlota | '''''۱۹۶۷ نشان داد که تکرار موفقیت سی‌یرا مائسترا در سلسله جبال لس‌آندس کار آسانی نیست، در دهه ۱۹۷۰، کاسترو یک سیستم نظامی در اختیار داشت که توسط شوروی سابق حمایت می‌شد که توانسته بود نقش مهمی را در فعالیت‌های انقلابی و چریکی که در آن سال‌ها در آمریکای مرکزی اتفاق می‌افتادند ایفا نماید. در همان زمان، کوبا اقدام به حمایت نظامی قابل توجهی در آفریقا نیز نمود. این کشور ماموریتی نظامی را در سال ۱۹۷۵ در آنگولا آغاز کرد که تا سال ۱۹۹۱ ادامه داشت: در این عملیات که "عملیات کارلوتا"' نام داشت کاسترو ارتشی متشکل از حدود ۳۶۰۰۰ کوبایی را برای حمایت از "جنبش مردمی مارکسیستی برای آزادی آنگولا"" اعزام کرد، طی حضور ۱۶ ساله کوبا در آنگولا، حود ۰۰۰/۴۵۰ پزشک، معلم، مهندس و سرباز به آنگولا اعزام شدند. حضور کوبا در آنگولا باعث شکست ارتش زایره، شکست ارتش آفریقای جنوبی، شکست ارتش‌های دیگری که مورد حمایت ایالات‌متحده آمریکا بودند شد و از نظر سیاسی نیز استقلال آنگولا حفظ شد و همین‌طور پایه‌های استقلال نامیبیا را بنا نهاد و فروپاشی تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی را نیز پایه‌ریزی کرد. دو سال بعد، ۱۵۰۰۰ سرباز کوبایی برای حمایت دولت اتیوپی در برابر حمله سومالی اعزام شدند. (Canton Navarro, 1996, 214) اعزام نیروهای کوبایی، برای نگران کردن دولت‌های ریچارد نیکسون و جرالد فورد و بعد برای دولت جیمی کارتر به‌طور فوق‌العاده‌ای موثر واقع شد، به‌طوری که کاسترو خود را به‌عنوان یک سیاستمدار با تاثیر جهانی و رهبر 1. Operacion Carlota''''' | ||
۶۵ | '''''۶۵''''' | ||
2. Movimiento Popular de Liberacion de Angola | '''''2. Movimiento Popular de Liberacion de Angola''''' | ||
'''''<br /> | |||
۶۶''''' | |||
'''''کشورهای غیرمتحد می‌دانست و نقطه اوج این احساس، زمانی بود که فیدل کاسترو در سال ۱۹۷۹ میزبان و رئیس ششمین اجلاس سران کشورهای غیرمتحد در هاوانا بود.''''' | |||
== نیزنگاه کنید == | |||
* [[جغرافیای سیاسی افغانستان]] | |||
== پاورقی == | |||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۵
موقعیت کشور کوبا در آمریکای لاتین
یکی از رویاهای فیدل کاسترو در دهه ۱۹۶۰، ترویج و اشاعه انقلاب کوبا به دیگر کشورهای آمریکای لاتین بود، به همین دلیل به حمایت گروه‌های چریکی و حملات مسلحانه در بعضی از کشورهای منطقه اقدام نمود، اما مرگ غم انگیز ارنستو چه‌گوارا در بولیوی در سال 1. Fuerzas Populares de Liberacion "Farabundo Marti" (FPL) 2. Frente Farabundo Marti para la Liberacion Nacional (FFMLN)
۱۹۶۷ نشان داد که تکرار موفقیت سی‌یرا مائسترا در سلسله جبال لس‌آندس کار آسانی نیست، در دهه ۱۹۷۰، کاسترو یک سیستم نظامی در اختیار داشت که توسط شوروی سابق حمایت می‌شد که توانسته بود نقش مهمی را در فعالیت‌های انقلابی و چریکی که در آن سال‌ها در آمریکای مرکزی اتفاق می‌افتادند ایفا نماید. در همان زمان، کوبا اقدام به حمایت نظامی قابل توجهی در آفریقا نیز نمود. این کشور ماموریتی نظامی را در سال ۱۹۷۵ در آنگولا آغاز کرد که تا سال ۱۹۹۱ ادامه داشت: در این عملیات که "عملیات کارلوتا"' نام داشت کاسترو ارتشی متشکل از حدود ۳۶۰۰۰ کوبایی را برای حمایت از "جنبش مردمی مارکسیستی برای آزادی آنگولا"" اعزام کرد، طی حضور ۱۶ ساله کوبا در آنگولا، حود ۰۰۰/۴۵۰ پزشک، معلم، مهندس و سرباز به آنگولا اعزام شدند. حضور کوبا در آنگولا باعث شکست ارتش زایره، شکست ارتش آفریقای جنوبی، شکست ارتش‌های دیگری که مورد حمایت ایالات‌متحده آمریکا بودند شد و از نظر سیاسی نیز استقلال آنگولا حفظ شد و همین‌طور پایه‌های استقلال نامیبیا را بنا نهاد و فروپاشی تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی را نیز پایه‌ریزی کرد. دو سال بعد، ۱۵۰۰۰ سرباز کوبایی برای حمایت دولت اتیوپی در برابر حمله سومالی اعزام شدند. (Canton Navarro, 1996, 214) اعزام نیروهای کوبایی، برای نگران کردن دولت‌های ریچارد نیکسون و جرالد فورد و بعد برای دولت جیمی کارتر به‌طور فوق‌العاده‌ای موثر واقع شد، به‌طوری که کاسترو خود را به‌عنوان یک سیاستمدار با تاثیر جهانی و رهبر 1. Operacion Carlota
۶۵
2. Movimiento Popular de Liberacion de Angola
۶۶
کشورهای غیرمتحد می‌دانست و نقطه اوج این احساس، زمانی بود که فیدل کاسترو در سال ۱۹۷۹ میزبان و رئیس ششمین اجلاس سران کشورهای غیرمتحد در هاوانا بود.