مجموعه کاخ های بودایی پوتالا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:1683371404 کاخ-پوتالا،-مرتفع-ترین-کاخ-باستانی-جهان-در-تبت.jpg|بندانگشتی|مجموعه کاخ های بودایی پوتالا]] | [[پرونده:1683371404 کاخ-پوتالا،-مرتفع-ترین-کاخ-باستانی-جهان-در-تبت.jpg|بندانگشتی|مجموعه کاخ های بودایی پوتالا]] | ||
[[پرونده:پیش نویس-خودکار-104451.jpg|بندانگشتی|کاخ بودایی پوتالا]] | [[پرونده:پیش نویس-خودکار-104451.jpg|بندانگشتی|کاخ بودایی پوتالا]] | ||
مجموعه کاخ‌‌های بودایی پوتالا(Historic Ensemble of the Potala Palace, Lehasa, Tibet)، در بالای کوه«خونگ(Hung)» در شهر لهاسا مرکز منطقه‌ی خود مختار تبت [[چین]] قرار دارد. تمامی بنا‌های این مجموعه در دامنه‌ی کوه ساخته شده و [[معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین|معماری]] آن باشکوه و مجلل و«مروارید بام جهان» نامیده شده و نمادی برجسته از هنر معماری تبت و یکی از معماری‌های مشهور باستانی چین است. این مجموعه محل اقامت و فعالیت‌‌های سیاسی و مذهبی لاما‌های(وحانیون و مانک های پر قدرت مذهبی فرقه ی [[بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین|بودا]]<nowiki/>یی تبتی که به [[بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین|بودا]]<nowiki/>یی لامایی مشهور هستند. رهبر کنونی این فرقه دالای لاما است که اینک به خاطر فعالیت های سیاسی و حمایت از تجزیه طلبان تبتی در حال تبعید در خارج از کشور [[چین]] به سر می برد.) سلسله‌های منطقه‌ی تبت و بزرگترین معماری بلند باستانی موجود در تبت است. براساس یادداشت‌های تاریخی موجود، این مجموعه کاخ‌ها در قرن هفتم میلادی و در دوران حاکمیت [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله‌ی«سونگ زِنگامپو]](Songzen Gampo)» ساخته شده و کاخ خونگشان نامیده می شد. این مجموعه ساختمان عظیم که با سه ردیف دیوار محصور شده، دارای یک هزار قصر و اتاق کوچک و بزرگ است که مرکز سیاسی سلسله‌های حاکم منطقه نیز بوده است. | مجموعه کاخ‌‌های بودایی پوتالا(Historic Ensemble of the Potala Palace, Lehasa, Tibet)، در بالای کوه«خونگ(Hung)» در شهر لهاسا مرکز منطقه‌ی خود مختار تبت [[چین]] قرار دارد. تمامی بنا‌های این مجموعه در دامنه‌ی کوه ساخته شده و [[معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین|معماری]] آن باشکوه و مجلل و«مروارید بام جهان» نامیده شده و نمادی برجسته از هنر معماری تبت و یکی از معماری‌های مشهور باستانی چین است. این مجموعه محل اقامت و فعالیت‌‌های سیاسی و مذهبی لاما‌های(وحانیون و مانک های پر قدرت مذهبی فرقه ی [[بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین|بودا]]<nowiki/>یی تبتی که به [[بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین|بودا]]<nowiki/>یی لامایی مشهور هستند. رهبر کنونی این فرقه دالای لاما است که اینک به خاطر فعالیت های سیاسی و حمایت از تجزیه طلبان تبتی در حال تبعید در خارج از کشور [[چین]] به سر می برد.) سلسله‌های منطقه‌ی تبت و بزرگترین معماری بلند باستانی موجود در تبت است. براساس یادداشت‌های تاریخی موجود، این مجموعه کاخ‌ها در قرن هفتم میلادی و در دوران حاکمیت [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله‌ی«سونگ زِنگامپو]](Songzen Gampo)» ساخته شده و کاخ خونگشان نامیده می شد. این مجموعه ساختمان عظیم که با سه ردیف دیوار محصور شده، دارای یک هزار قصر و اتاق کوچک و بزرگ است که مرکز سیاسی سلسله‌های حاکم منطقه نیز بوده است. | ||
این مجموعه در قرن نهم میلادی در اثر درگیری و جنگ‌‌های و فروپاشی نظام حاکم سیاسی منطقه به تدریج منهدم و بار دیگر در سال1645میلادی، توسط دالایی پنجم تعمیر و بازسازی شد که این پروژ‌ه‌ی مرمت50 سال به طول انجامید. ساخت این مجموعه کاخ‌ها و معابد [[بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین|بودا]]<nowiki/>یی و تلفیق آنها با یکدیگر تا یافتن شکل کنونی، بیش از 300 سال ادامه داشت. | این مجموعه در قرن نهم میلادی در اثر درگیری و جنگ‌‌های و فروپاشی نظام حاکم سیاسی منطقه به تدریج منهدم و بار دیگر در سال1645میلادی، توسط دالایی پنجم تعمیر و بازسازی شد که این پروژ‌ه‌ی مرمت50 سال به طول انجامید. ساخت این مجموعه کاخ‌ها و معابد [[بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین|بودا]]<nowiki/>یی و تلفیق آنها با یکدیگر تا یافتن شکل کنونی، بیش از 300 سال ادامه داشت. | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
افزون براین، در این کاخ ها نقاشی‌ها، حکاکی‌ها، و پیکره‌های سنگی و چوبی، [[آرامگاه امپراطور چین شی خوانگ و مجسمه های سربازان سفالی|مجسمه‌های سفالی]]، اشیای گرانبهای تاریخی، و فرش‌های نفیس تبتی، و ظروف سفالین یشمی فراوانی نگهداری می شود که همگی بر نفاست و اهمیت تاریخی، فرهنگی و هنری این مجموعه افزوده است. | افزون براین، در این کاخ ها نقاشی‌ها، حکاکی‌ها، و پیکره‌های سنگی و چوبی، [[آرامگاه امپراطور چین شی خوانگ و مجسمه های سربازان سفالی|مجسمه‌های سفالی]]، اشیای گرانبهای تاریخی، و فرش‌های نفیس تبتی، و ظروف سفالین یشمی فراوانی نگهداری می شود که همگی بر نفاست و اهمیت تاریخی، فرهنگی و هنری این مجموعه افزوده است. | ||
این مجموعه‌ی فرهنگی-مذهبی، در سال1994میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی | این مجموعه‌ی فرهنگی-مذهبی، در سال1994میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>. | ||
نیز نگاه کنید | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]] | |||
* [[مجموعه غارهای موگائو دون خوانگ]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۳
مجموعه کاخ‌‌های بودایی پوتالا(Historic Ensemble of the Potala Palace, Lehasa, Tibet)، در بالای کوه«خونگ(Hung)» در شهر لهاسا مرکز منطقه‌ی خود مختار تبت چین قرار دارد. تمامی بنا‌های این مجموعه در دامنه‌ی کوه ساخته شده و معماری آن باشکوه و مجلل و«مروارید بام جهان» نامیده شده و نمادی برجسته از هنر معماری تبت و یکی از معماری‌های مشهور باستانی چین است. این مجموعه محل اقامت و فعالیت‌‌های سیاسی و مذهبی لاما‌های(وحانیون و مانک های پر قدرت مذهبی فرقه ی بودایی تبتی که به بودایی لامایی مشهور هستند. رهبر کنونی این فرقه دالای لاما است که اینک به خاطر فعالیت های سیاسی و حمایت از تجزیه طلبان تبتی در حال تبعید در خارج از کشور چین به سر می برد.) سلسله‌های منطقه‌ی تبت و بزرگترین معماری بلند باستانی موجود در تبت است. براساس یادداشت‌های تاریخی موجود، این مجموعه کاخ‌ها در قرن هفتم میلادی و در دوران حاکمیت سلسله‌ی«سونگ زِنگامپو(Songzen Gampo)» ساخته شده و کاخ خونگشان نامیده می شد. این مجموعه ساختمان عظیم که با سه ردیف دیوار محصور شده، دارای یک هزار قصر و اتاق کوچک و بزرگ است که مرکز سیاسی سلسله‌های حاکم منطقه نیز بوده است.
این مجموعه در قرن نهم میلادی در اثر درگیری و جنگ‌‌های و فروپاشی نظام حاکم سیاسی منطقه به تدریج منهدم و بار دیگر در سال1645میلادی، توسط دالایی پنجم تعمیر و بازسازی شد که این پروژ‌ه‌ی مرمت50 سال به طول انجامید. ساخت این مجموعه کاخ‌ها و معابد بودایی و تلفیق آنها با یکدیگر تا یافتن شکل کنونی، بیش از 300 سال ادامه داشت.
نمای بیرونی این مجموعه دارای13 طبقه با ارتفاع110 متر ساخته شده و ساختار اصلی آن ترکیب از سنگ و چوب است و دیوار‌ه‌ی کاخ از سنگ خارا ساخته شده و ضخیم ترین قسمت آن به پنج متر می رسد و بام آن طلاست. جسد دالایی پنجم در برج ارواح نگهداری می شود که برای روکش طلایی آن از 3724 کیلو طلا، 15 هزار سنگ گرانبها از جمله الماس، یشم سرخ و سبز، مروارید خات مکاری شده استفاده شده است.
در بازسازی های این مجموعه که پس از قرن17میلادی صورت گرفته، هزاران هزار نقاشی دیواری از شخصیت ها و داستان ها و بنا‌های تاریخی بودایی و آداب و رسوم و سرگرمی‌ها و زندگی مردم به آن افزوده شده است.
افزون براین، در این کاخ ها نقاشی‌ها، حکاکی‌ها، و پیکره‌های سنگی و چوبی، مجسمه‌های سفالی، اشیای گرانبهای تاریخی، و فرش‌های نفیس تبتی، و ظروف سفالین یشمی فراوانی نگهداری می شود که همگی بر نفاست و اهمیت تاریخی، فرهنگی و هنری این مجموعه افزوده است.
این مجموعه‌ی فرهنگی-مذهبی، در سال1994میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید[۱].