هنر مجسمه سازی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
مجسمه‌ی کاغذی چهار نوع است: 1- مجسمه‌ی فرشتگان که در مقابل مقبره‌ها سوزانده می‌شوند. 2- آدمک‌هایی به شکل پسر و دختر، و آدمک‌های اپرایی. 3- ماکت‌های ساختمانی، دروازه و عمارت، نمادهای وسایل حمل و نقل. 4- ظروف، مانند ظروف غذایی و ظروف برای گذاشتن اشیای قربانی. آثار هنری مجسمه‌های کاغذی از نظر ظاهر جذاب و به لحاظ فناوری آن پیشرفته هستند. | مجسمه‌ی کاغذی چهار نوع است: 1- مجسمه‌ی فرشتگان که در مقابل مقبره‌ها سوزانده می‌شوند. 2- آدمک‌هایی به شکل پسر و دختر، و آدمک‌های اپرایی. 3- ماکت‌های ساختمانی، دروازه و عمارت، نمادهای وسایل حمل و نقل. 4- ظروف، مانند ظروف غذایی و ظروف برای گذاشتن اشیای قربانی. آثار هنری مجسمه‌های کاغذی از نظر ظاهر جذاب و به لحاظ فناوری آن پیشرفته هستند. | ||
=== [[مجسمه‌های سفالین برای تزیین پشت بام‌ها]] === | === [[مجسمه‌های سفالین برای تزیین پشت بام‌ها]] === | ||
[[پرونده:Chinese-Pottery-Soldiers.jpg|بندانگشتی|مجسمه های سفالی]]از دوران باستان، مردم [[چین]] در خانه‌سازی به آرایش و تزیین پشت بام اهمیت می‌دادند. بعد از دوران [[سلسله‌ی هان]](206پیش از میلاد تا220میلادی) بالای بام‌ها را با اشکال مختلفی مانند ماهی، اژدها، دیگر حیوانات افسانه‌ای آبزی که سمبل خاموشی آتش بودند، تزیین می‌کردند. | [[پرونده:Chinese-Pottery-Soldiers.jpg|بندانگشتی|مجسمه های سفالی]]از دوران باستان، مردم [[چین]] در خانه‌سازی به آرایش و تزیین پشت بام اهمیت می‌دادند. بعد از دوران [[سلسله‌ی هان]](206پیش از میلاد تا220میلادی) بالای بام‌ها را با اشکال مختلفی مانند ماهی، اژدها، دیگر حیوانات افسانه‌ای آبزی که سمبل خاموشی آتش بودند، تزیین می‌کردند. | ||
| خط ۱۱: | خط ۸: | ||
افزون بر این، از مجسمه‌ی چوبی، سفالی یا چینی بسیاری از حیواناتی که نماد خوشبختی، محافظت، استحکام و طول عمر بود نیز در روی بام‌ها، به ویژه در برآمدگی‌ها و پیشروی‌های گوشه‌های پشت بام‌ها استفاده می‌کردند. این امر زمینه را برای توسعه و گسترش هنر مردمی ساخت مجسمه‌های سفالین خاص تزیین پشت بام‌ها فراهم ساخت که هنوز هم در ساختمان‌های باشکوه قدیمی، معابد، کاخ‌ها، و بناهای یادبود قابل مشاهده هستند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 955-956</ref> | افزون بر این، از مجسمه‌ی چوبی، سفالی یا چینی بسیاری از حیواناتی که نماد خوشبختی، محافظت، استحکام و طول عمر بود نیز در روی بام‌ها، به ویژه در برآمدگی‌ها و پیشروی‌های گوشه‌های پشت بام‌ها استفاده می‌کردند. این امر زمینه را برای توسعه و گسترش هنر مردمی ساخت مجسمه‌های سفالین خاص تزیین پشت بام‌ها فراهم ساخت که هنوز هم در ساختمان‌های باشکوه قدیمی، معابد، کاخ‌ها، و بناهای یادبود قابل مشاهده هستند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 955-956</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[ | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[چین]] | |||
* [[مجسمه سازی در افغانستان]] | |||
* [[فرهنگ عمومی در چین]] | |||
* [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]] | |||
== کتابشناختی == | == کتابشناختی == | ||
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۵۷
ساخت مجسمه‌های کاغذی
مجسمه‌های کاغذی چین از مراسم و تشریفات تشییع جنازه سرچشمه گرفته و یک نوع هنر مردمی است که در آن هنرهای کاغذبری، مجسمه سازی سفالی و نقاشی رنگی، به خوبی باهم درآمیخته است. مردم معمولا در برگزاری مراسم قربانی از این مجسمه‌ی کاغذی استفاده می‌کنند.
مجسمه‌ی کاغذی چهار نوع است: 1- مجسمه‌ی فرشتگان که در مقابل مقبره‌ها سوزانده می‌شوند. 2- آدمک‌هایی به شکل پسر و دختر، و آدمک‌های اپرایی. 3- ماکت‌های ساختمانی، دروازه و عمارت، نمادهای وسایل حمل و نقل. 4- ظروف، مانند ظروف غذایی و ظروف برای گذاشتن اشیای قربانی. آثار هنری مجسمه‌های کاغذی از نظر ظاهر جذاب و به لحاظ فناوری آن پیشرفته هستند.
مجسمه‌های سفالین برای تزیین پشت بام‌ها
از دوران باستان، مردم چین در خانه‌سازی به آرایش و تزیین پشت بام اهمیت می‌دادند. بعد از دوران سلسله‌ی هان(206پیش از میلاد تا220میلادی) بالای بام‌ها را با اشکال مختلفی مانند ماهی، اژدها، دیگر حیوانات افسانه‌ای آبزی که سمبل خاموشی آتش بودند، تزیین می‌کردند.
افزون بر این، از مجسمه‌ی چوبی، سفالی یا چینی بسیاری از حیواناتی که نماد خوشبختی، محافظت، استحکام و طول عمر بود نیز در روی بام‌ها، به ویژه در برآمدگی‌ها و پیشروی‌های گوشه‌های پشت بام‌ها استفاده می‌کردند. این امر زمینه را برای توسعه و گسترش هنر مردمی ساخت مجسمه‌های سفالین خاص تزیین پشت بام‌ها فراهم ساخت که هنوز هم در ساختمان‌های باشکوه قدیمی، معابد، کاخ‌ها، و بناهای یادبود قابل مشاهده هستند.[۱]