انقلاب کوبا

انقلاب کوبا

طی دهه‌های ۶۰ و ۷۰، انقلاب کوبا نور امیدی برای کشورهای آمریکای لاتین بشمار می‌آمد. روشنفکران مشهوری همچون گابریل گارسیا مارکز، نویسنده کلمبیایی و برنده جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۸۲، از این انقلاب دفاع کردند و حتی برای توسعه برنامه‌های آموزشی و فرهنگی در کوبا اهداهایی داشتند. به‌عنوان مثال، مارکز در سال ۱۹۸۶، کمک‌های مالی زیادی برای تاسیس مدرسه بین‌المللی 1. Diario de campana

۵۵

ر.

سینما و تلویزیون سان آنتونیو د لس بانیوس' انجام داد که در این

مدرسه جوانان مستعد و فقیری از کشورهای مختلف آمریکای لاتین و همین‌طور آسیا و آفریقا تربیت می‌شدند. این مدرسه به "مدرسه سه جهان۲" نیز مشهور است.

کوبای انقلابی از همان ابتدا به دنبال توسعه اجتماعی در کشور بود تا رفاه مردم را در زمینه‌های مختلف تامین نماید. لذا با تلاش‌های بسیاری موفق شد تا توسعه اجتماعی قابل توجهی را تجربه نماید و در این راستا دستاوردهای اجتماعی بزرگی به شرح زیر به‌دست آورد:

۱، آموزش رایگان برای تمامی مردم کوبا از پیش دبستان تا دانشگاه و سوادآموزی افراد بزرگسال بی‌سواد، در سال ۱۹۶۱ یک جنبش بزرگ سوادآموزی به جریان افتاد که درصد افراد باسواد در کوبا را به ۹۹ درصد رساند.

۲، همراه با آموزش رایگان، توسعه فرهنگی نیز رواج یافت و سعی شد تا سطح فرهنگی مردم افزایش یابد.کاسا د لاس آمریکاس۳ تاسیس شد، موسسه‌ای که "به‌عنوان فضایی برای گردهمایی و گفت‌وگو، تحقیق و پژوهش، حمایت کردن، جایزه دادن و انتشار آثار نویسندگان، هنرمندان، موسیقیدانان، نمایشنامه‌نویسان و پژوهشگران ادبیات و هنر در نظر گرفته شد". Rodriguez,) 36 ,2006) به‌علاوه، موسسه کوبایی هنر و صنعت سینمای کوبا"

تاسیس شد و در موسیقی نیز توسعه آن‌چه که "تروبای جدید کوبا"

۵۶

1. Escuela Internacional de Cine, Television y Video de San Antonio de los Baios 2. Escuela de Tres Mundos 3. Casa de las Americas 4.ICAIC

نام گرفت روی داد.

۳ طرح سلامت ملی رایگان، مرگ و میر نوزادان کاهش یافت و امید به زندگی در بین مردم بالا رفت به حدی که این کشور را با کشورهای توسعه یافته از جمله ایالات‌متحده مقایسه می‌کنند (Rodriguez, 2006, 36) و علی‌رغم این‌که بین سال‌های ۱۹۶۲ - ۱۹۵۹ اکثر پزشکان و متخصصان مشاغل مختلف، کشور را ترک کردند، کوبا توانست با تربیت پزشکان جدید و متخصصان ورزیده، این کمبود را جبران نماید و خللی در سیستم سلامت این کشور ایجاد نشد، امروزه تعداد پزشکان کوبایی بسیار بیشتر از پزشکان سازمان جهانی بهداشت برای ارائه خدمات در کشورهای مختلف از جمله ونزوئلا، اوروگوئه و بولیوی دیده می‌شوند. Rodriguez,) 41 ,2006) دانشگاهی با نام مدرسه علوم پزشکی لاتینو آمریکانا نیز یکی دیگر از دستاوردهای کوبای انقلابی می‌باشد که در سال ۱۹۹۹ به دستور فیدل کاسترو تاسیس شد که امروزه از سراسر دنیا دانشجویان بسیاری را می‌پذیرد.

۴. توزیع مجدد ثروت که بیشتر از همه، روستائیان و کشاورزان بهره‌مند شدند.

علی‌رغم پیشرفت‌های فرهنگی و علمی و توسعه اجتماعی در کوبا، جناح‌های مخالف دولت کاسترو که منافع خود را در خطر می‌دیدند و کشورهای ستیزه‌جویی چون ایالات‌متحده آمریکا انتقادات غیرمنطقی بسیاری نسبت به انقلاب کوبا دارند. این افراد معتقدند انقلاب کوبا، آزادی‌های شخصی از جمله آزادی بیان و

1. Escuela Latinoamericana de Medicina (ELAM)

۵۷

۵۸

آزادی مطبوعات را حذف کرده و برای ایجاد رعب و وحشت، نسبت به حبس روزنامه‌نگاران و رهبران مخالف حکومت اقدام نموده است، مخالفان کاسترو از مصادره اموال خصوصی انتقاد می‌کنند و معتقدند که وی با راه‌اندازی نوعی مدل اقتصادی باعث ایجاد کمبود مواد غذایی و مواد اولیه ضروری در کشور شده است و از مداخله در امور داخلی دیگر کشورها کوتاهی نمی‌کند. اما ذکر این نکته ضروری است که این کشور انقلابی اگرچه باگذشت بیش از ۵۰ سال از انقلاب با مشکلات اقتصادی بسیاری دست به گریبان است، توانسته در رفع بسیاری از نیازهای جامعه کوبا از قبیل: بهداشت، آموزش و تفریحات رایگان، سوبسید برای اجاره مسکن و غذا موفق عمل نماید.

البته وضعیت سخت اقتصادی در کوبا به تحریم‌های دولت آمریکا نسبت به این کشور برمی‌گردد و از طرف دیگر، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق علت دیگری بود که باعث شد تا کوبا حمایت‌های اقتصادی این کشور را از دست بدهد. اما با به قدرت رسیدن هوگو چاوز در ونزوئلا، امروزه کوبا از حمایت این کشور برای تامین نفت با قیمت مناسب بهره‌مند شده است و از طرف دیگر، همراه با بولیوی به گروه آلبا پیوسته است (آلبا، تعهدنامه‌ای تجاری است و توسط ونزوئلا ارائه گردیده است.)

لازم به ذکر است که با توجه به مشکلات اقتصادی کوبا و برخی مشکلات سیاسی در این کشور، عده‌ای از شهروندان کوبایی به دیگر کشورها از جمله ایالات‌متحده آمریکا مهاجرت نموده‌اند، اما بسیاری در کوبا ماندند و با وجود گذشت بیش از پنج دهه از

انقلاب کوبا، هنوز با حرارت و با جدیت به دنبال آرمان‌های انقلاب هستند و از حمایت از کاستروها دست برنداشته‌اند.

نیز نگاه کنید به

• قیام مردم تونس