پراکندگی محل سکونت اقلیت های قومی چین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « == ''پراکندگی محل سکونت اقلیتهای قومی در چین'' == هرچند شمار جمعيت اقليتهاي قومي چین نسبت به جمعیت نژاد خَن(اکثریت) اندك است، اما پراكندگي جغرافياي محل سکونت آنان بسيار گسترده است. اقلیتها، تقریبا در تمامی استانها، نواحي خودمختار و چهار شهر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== | === پراکندگی محل سکونت اقلیت های قومی در [[چین]] === | ||
هرچند شمار | هرچند شمار جمعیت اقلیت های قومی چین نسبت به جمعیت نژاد خَن(اکثریت) اندك است، اما پراكندگی جغرافیای محل سکونت آنان بسیار گسترده است. اقلیت ها، تقریبا در تمامی استان ها، نواحی خودمختار و چهار شهر مستقل زیر نظر دولت مركزی [[چین]]- [[پکن]]، [[شانگهای]]، تیَن جین، چونگ چینگ- پراكنده هستند، ولی عمدتا در استان ها و مناطق مرزی و خودمختار [[مغولستان]] داخلی، سینكیانگ، نینگشیا، گوانگشی، تبت، یون نن، گویی جو، چینگ های، سی چوان، گَنسو، لیائونینگ، جیلین، خونَن، خوبِی، و جزایر خَینَن و [[تایوان]] سكونت و عمدتا در 12 استان غربی، مستقر هستند. | ||
مناطق محل سكونت این | مناطق محل سكونت این اقلیت ها از نظر مساحت بسیار وسیع و از لحاظ منابع معدنی و ذخایر زیرزمینی بسیار غنی و متنوع است. مساحت كل مناطق خودگردان اقلیت های قومی [[چین]] تا پایان سال1997 میلادی، بیش از 6162900 كیلومتر مربع، معادل2/64 درصد كل مساحت كشور [[چین]] را تشكیل می دهد<ref>سابقی، محمدعلی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول </ref>. | ||
نیز نگاه کنید به [[اقلیت های قومی چین]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۸
پراکندگی محل سکونت اقلیت های قومی در چین
هرچند شمار جمعیت اقلیت های قومی چین نسبت به جمعیت نژاد خَن(اکثریت) اندك است، اما پراكندگی جغرافیای محل سکونت آنان بسیار گسترده است. اقلیت ها، تقریبا در تمامی استان ها، نواحی خودمختار و چهار شهر مستقل زیر نظر دولت مركزی چین- پکن، شانگهای، تیَن جین، چونگ چینگ- پراكنده هستند، ولی عمدتا در استان ها و مناطق مرزی و خودمختار مغولستان داخلی، سینكیانگ، نینگشیا، گوانگشی، تبت، یون نن، گویی جو، چینگ های، سی چوان، گَنسو، لیائونینگ، جیلین، خونَن، خوبِی، و جزایر خَینَن و تایوان سكونت و عمدتا در 12 استان غربی، مستقر هستند.
مناطق محل سكونت این اقلیت ها از نظر مساحت بسیار وسیع و از لحاظ منابع معدنی و ذخایر زیرزمینی بسیار غنی و متنوع است. مساحت كل مناطق خودگردان اقلیت های قومی چین تا پایان سال1997 میلادی، بیش از 6162900 كیلومتر مربع، معادل2/64 درصد كل مساحت كشور چین را تشكیل می دهد[۱].
نیز نگاه کنید به اقلیت های قومی چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، محمدعلی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول