مدارس دینی اهل تسنن افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
=== مدارس دینی غیردولتی یا خصوصی === | === مدارس دینی غیردولتی یا خصوصی === | ||
این مدارس به شهرهای مهم و مراکز ولایات اختصاص داشت و در مساجد و مدارس کوچک‌تر تشکیل می‌شد. در این مدارس علمای روحانیون مساجد، تعدادی طلبه را تحت تعلیم قرار می‌دادند. این مدارس چون بودجه و درآمد نداشتند به‌تدریج جای خود را به مدارسی دینی دولتی دادند.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی | این مدارس به شهرهای مهم و مراکز ولایات اختصاص داشت و در مساجد و مدارس کوچک‌تر تشکیل می‌شد. در این مدارس علمای روحانیون مساجد، تعدادی طلبه را تحت تعلیم قرار می‌دادند. این مدارس چون بودجه و درآمد نداشتند به‌تدریج جای خود را به مدارسی دینی دولتی دادند.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 163-164.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰
درگذشته، مدارس دینی اهل سنت به دو دسته دولتی و خصوصی تقسیم می‌شد. مدارس دینی دولتی از بودجه و حمایت دولتی برخوردار بود و دارای رونق و توسعه بودند؛ ولی مدارس دینی خصوصی درآمد نداشتند و از کمک‌ها و حمایت‌های دولتی نیز بی‌بهره بودند و رونق کافی نداشتند.
مهم‌ترین مدارس دینی دولتی عبارت بودند از:
مدرسه شاهی کابل. این مدرسه در زمان عبدالرحمان خان تأسیس شد. در آن زمان این مدرسه تنها مدرسه دینی اهل سنت در افغانستان بود و سایر مدارس به دلیل جنگ و نابسامانی‌های داخلی از رونق افتاده بودند.
دارالعلوم عربیه کابل. مقدمات آن مدرسه از زمان حبیب‌الله خان فراهم شد و مدرسه در اوایل حکومت امان‌الله خان راه‌اندازی شد.
مدرسه علوم شرعیه. در سال ۱۳۲۳/۱۹۴۴، در زمان محمدظاهرشاه تأسیس شد. بسیاری از رهبران مجاهدان مانند ربانی، مجددی و سیاف مدتی در این مدرسه تحصیل کرده بودند.
مدارس دینی غیردولتی یا خصوصی
این مدارس به شهرهای مهم و مراکز ولایات اختصاص داشت و در مساجد و مدارس کوچک‌تر تشکیل می‌شد. در این مدارس علمای روحانیون مساجد، تعدادی طلبه را تحت تعلیم قرار می‌دادند. این مدارس چون بودجه و درآمد نداشتند به‌تدریج جای خود را به مدارسی دینی دولتی دادند.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 163-164.