نیروی زمینی روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
این نیرو با استعداد حدود 400 هزار نفر نیرو از نظر امکانات رزمی خود قادر است در تعامل با انواع دیگر نیروهای مسلح فدراسیون [[روسیه]] در چارچوب تعرض، گروه بندی‌های نیروهای مسلح دشمن را شکست داده و  سرزمین او را به دست آورد، به عمق سرزمین دشمن ضربه وارد کرده، تجاوز دشمن را دفع کند و مناطق و مرزهای تعیین شده را تحت کنترل خود درآورد. ریاست نیروی زمینی بر عهده فرماندهی کل نیروی زمینی گذاشته شده است. فرماندهی کل نیروی زمینی در ماه مارس سال 1946 تشکیل شد. در پایان جنگ جهانی دوم، تعداد نفرات نیروی زمینی شوروی برابر 9 میلیون و 822 هزار نفر بود و بعد از ترخیص نفرات در سال 1948 این تعداد تا 2 میلیون و 444 هزار نفر کاهش یافت که برای اداره این نیرو، ارگان ویژه‌ای لازم بود. فرماندهی کل نیروی زمینی چندبار بازسازی شده و بالاخره اواخر سال‌های 1990 شکل فعلی خود را کسب کرده است. فرمانده نیروی زمینی به عنوان معاون وزیر دفاع سرپرست اداره کل نیروی زمینی، اداره کل آمادگی رزمی نیروهای مسلح فدراسیون [[روسیه]]، اداره نیروهای موشکی و توپخانه، اداره پدافند هوایی نیروهای مسلح فدراسیون [[روسیه]]، هواپیمایی ارتشی، اداره امنیت شیمیایی و اداره نیروهای مهندسی وزارت دفاع فدراسیون [[روسیه]] است. از نظر سازمانی، در حال حاضر نیروی زمینی از اجزای ترکیبی ذیل تشکیل شده است: نواحی نظامی (ناحیه نظامی [[مسکو]]، لنینگراد، شمال قفقاز، ولگا، اورال، سیبری و خاور دور)، ارتش‌ها، سپاه‌ها، لشکرها، نواحی استقراری، تیپ‌ها، واحدهای نظامی مستقل، موسسات نظامی و سازمان‌های تولیدی.
این نیرو با استعداد حدود 400 هزار نفر نیرو از نظر امکانات رزمی خود قادر است در تعامل با انواع دیگر نیروهای مسلح فدراسیون [[روسیه]] در چارچوب تعرض، گروه بندی‌های نیروهای مسلح دشمن را شکست داده و  سرزمین او را به دست آورد، به عمق سرزمین دشمن ضربه وارد کرده، تجاوز دشمن را دفع کند و مناطق و مرزهای تعیین شده را تحت کنترل خود درآورد. ریاست نیروی زمینی بر عهده فرماندهی کل نیروی زمینی گذاشته شده است. فرماندهی کل نیروی زمینی در ماه مارس سال 1946 تشکیل شد. در پایان جنگ جهانی دوم، تعداد نفرات نیروی زمینی شوروی برابر 9 میلیون و 822 هزار نفر بود و بعد از ترخیص نفرات در سال 1948 این تعداد تا 2 میلیون و 444 هزار نفر کاهش یافت که برای اداره این نیرو، ارگان ویژه‌ای لازم بود. فرماندهی کل نیروی زمینی چندبار بازسازی شده و بالاخره اواخر سال‌های 1990 شکل فعلی خود را کسب کرده است. فرمانده نیروی زمینی به عنوان معاون وزیر دفاع سرپرست اداره کل نیروی زمینی، اداره کل آمادگی رزمی نیروهای مسلح فدراسیون [[روسیه]]، اداره نیروهای موشکی و توپخانه، اداره پدافند هوایی نیروهای مسلح فدراسیون [[روسیه]]، هواپیمایی ارتشی، اداره امنیت شیمیایی و اداره نیروهای مهندسی وزارت دفاع فدراسیون [[روسیه]] است. از نظر سازمانی، در حال حاضر نیروی زمینی از اجزای ترکیبی ذیل تشکیل شده است: نواحی نظامی (ناحیه نظامی [[مسکو]]، لنینگراد، شمال قفقاز، ولگا، اورال، سیبری و خاور دور)، ارتش‌ها، سپاه‌ها، لشکرها، نواحی استقراری، تیپ‌ها، واحدهای نظامی مستقل، موسسات نظامی و سازمان‌های تولیدی.


واحدهای پیاده‌نظام موتوریزه، از بیشترین تعداد نفرات برخوردار بوده و هسته نیروی زمینی را تشکیل می‌دهد. این واحدها به سلاح‌های کافی برای نابود کردن اهداف زمینی و هوایی، سیستم‌های موشکی، تانک، توپخانه، خمپاره‌انداز، موشک‌های هدایت شونده ضدتانک و وسایل مؤثر اطلاعاتی و اداره نیروها مجهز هستند. واحدهای تانکی، نیروی اصلی ضربتی نیروی زمینی و وسیله نیرومند مبارزه مسلحانه را تشکیل می‌دهند که در انواع مختلف عملیات جنگی وظایف مهمی اجرا می‌کنند. واحدهای موشکی و توپخانه، اساس قدرت آتش را تشکیل داده و مهم‌ترین وسیله عملیاتی اجرای مأموریت‌های شکست دادن دشمن است. پدافند ضدهوایی، مهم‌ترین وسیله مبارزه با دشمن هوایی؛ شامل واحدهای موشکی ضدهوایی، توپخانه ضدهوایی و واحدهای رادیو فنی ضدهوایی است. هواپیمایی ارتشی مخصوص اجرای عملیات برای مساعدت به واحدهای دیگر و پشتیبانی هوایی از آن‌ها و نیز جمع‌آوری اطلاعات، پیاده کردن واحدهای هوابرد تاکتیکی و حمایت از آن‌ها، مبارزه رادیو الکترونیکی، ایجاد موانع مین‌گذاری شده و غیره است. نیروی زمینی [[نیروهای مسلح روسیه|نیروهای مسلح]] فدراسیون [[روسیه]] همچنین در فعالیت مربوط به حفاظت از صلح شرکت می‌کند. در حال حاضر واحدهای نیروی زمینی در عملیات حفاظت از صلح در سیرا-لئون، آبخازستان، آستیای جنوبی و منطقه رود دنستر شرکت می‌کنند. یک وظیفه مهم دیگر افسران این نیرو، کمک به تشکیل ارتش و آموزش کادرهای نظامی کشورهای دیگر و سازماندهی سرویس فنی جنگ‌افزاری است که این کشورها از فدراسیون [[روسیه]] خریداری می‌کنند<ref>کرمی، جهانگیر(1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>.
واحدهای پیاده‌نظام موتوریزه، از بیشترین تعداد نفرات برخوردار بوده و هسته نیروی زمینی را تشکیل می‌دهد. این واحدها به سلاح‌های کافی برای نابود کردن اهداف زمینی و هوایی، سیستم‌های موشکی، تانک، توپخانه، خمپاره‌انداز، موشک‌های هدایت شونده ضدتانک و وسایل مؤثر اطلاعاتی و اداره نیروها مجهز هستند. واحدهای تانکی، نیروی اصلی ضربتی نیروی زمینی و وسیله نیرومند مبارزه مسلحانه را تشکیل می‌دهند که در انواع مختلف عملیات جنگی وظایف مهمی اجرا می‌کنند. واحدهای موشکی و توپخانه، اساس قدرت آتش را تشکیل داده و مهم‌ترین وسیله عملیاتی اجرای مأموریت‌های شکست دادن دشمن است. پدافند ضدهوایی، مهم‌ترین وسیله مبارزه با دشمن هوایی؛ شامل واحدهای موشکی ضدهوایی، توپخانه ضدهوایی و واحدهای رادیو فنی ضدهوایی است. هواپیمایی ارتشی مخصوص اجرای عملیات برای مساعدت به واحدهای دیگر و پشتیبانی هوایی از آن‌ها و نیز جمع‌آوری اطلاعات، پیاده کردن واحدهای هوابرد تاکتیکی و حمایت از آن‌ها، مبارزه رادیو الکترونیکی، ایجاد موانع مین‌گذاری شده و غیره است. نیروی زمینی [[نیروهای مسلح روسیه|نیروهای مسلح]] فدراسیون [[روسیه]] همچنین در فعالیت مربوط به حفاظت از صلح شرکت می‌کند. در حال حاضر واحدهای نیروی زمینی در عملیات حفاظت از صلح در سیرا-لئون، آبخازستان، آستیای جنوبی و منطقه رود دنستر شرکت می‌کنند. یک وظیفه مهم دیگر افسران این نیرو، کمک به تشکیل ارتش و آموزش کادرهای نظامی کشورهای دیگر و سازماندهی سرویس فنی جنگ‌افزاری است که این کشورها از فدراسیون [[روسیه]] خریداری می‌کنند<ref>کرمی، جهانگیر(1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد اول، 227-229.</ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==

نسخهٔ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۴

این نیرو با استعداد حدود 400 هزار نفر نیرو از نظر امکانات رزمی خود قادر است در تعامل با انواع دیگر نیروهای مسلح فدراسیون روسیه در چارچوب تعرض، گروه بندی‌های نیروهای مسلح دشمن را شکست داده و  سرزمین او را به دست آورد، به عمق سرزمین دشمن ضربه وارد کرده، تجاوز دشمن را دفع کند و مناطق و مرزهای تعیین شده را تحت کنترل خود درآورد. ریاست نیروی زمینی بر عهده فرماندهی کل نیروی زمینی گذاشته شده است. فرماندهی کل نیروی زمینی در ماه مارس سال 1946 تشکیل شد. در پایان جنگ جهانی دوم، تعداد نفرات نیروی زمینی شوروی برابر 9 میلیون و 822 هزار نفر بود و بعد از ترخیص نفرات در سال 1948 این تعداد تا 2 میلیون و 444 هزار نفر کاهش یافت که برای اداره این نیرو، ارگان ویژه‌ای لازم بود. فرماندهی کل نیروی زمینی چندبار بازسازی شده و بالاخره اواخر سال‌های 1990 شکل فعلی خود را کسب کرده است. فرمانده نیروی زمینی به عنوان معاون وزیر دفاع سرپرست اداره کل نیروی زمینی، اداره کل آمادگی رزمی نیروهای مسلح فدراسیون روسیه، اداره نیروهای موشکی و توپخانه، اداره پدافند هوایی نیروهای مسلح فدراسیون روسیه، هواپیمایی ارتشی، اداره امنیت شیمیایی و اداره نیروهای مهندسی وزارت دفاع فدراسیون روسیه است. از نظر سازمانی، در حال حاضر نیروی زمینی از اجزای ترکیبی ذیل تشکیل شده است: نواحی نظامی (ناحیه نظامی مسکو، لنینگراد، شمال قفقاز، ولگا، اورال، سیبری و خاور دور)، ارتش‌ها، سپاه‌ها، لشکرها، نواحی استقراری، تیپ‌ها، واحدهای نظامی مستقل، موسسات نظامی و سازمان‌های تولیدی.

واحدهای پیاده‌نظام موتوریزه، از بیشترین تعداد نفرات برخوردار بوده و هسته نیروی زمینی را تشکیل می‌دهد. این واحدها به سلاح‌های کافی برای نابود کردن اهداف زمینی و هوایی، سیستم‌های موشکی، تانک، توپخانه، خمپاره‌انداز، موشک‌های هدایت شونده ضدتانک و وسایل مؤثر اطلاعاتی و اداره نیروها مجهز هستند. واحدهای تانکی، نیروی اصلی ضربتی نیروی زمینی و وسیله نیرومند مبارزه مسلحانه را تشکیل می‌دهند که در انواع مختلف عملیات جنگی وظایف مهمی اجرا می‌کنند. واحدهای موشکی و توپخانه، اساس قدرت آتش را تشکیل داده و مهم‌ترین وسیله عملیاتی اجرای مأموریت‌های شکست دادن دشمن است. پدافند ضدهوایی، مهم‌ترین وسیله مبارزه با دشمن هوایی؛ شامل واحدهای موشکی ضدهوایی، توپخانه ضدهوایی و واحدهای رادیو فنی ضدهوایی است. هواپیمایی ارتشی مخصوص اجرای عملیات برای مساعدت به واحدهای دیگر و پشتیبانی هوایی از آن‌ها و نیز جمع‌آوری اطلاعات، پیاده کردن واحدهای هوابرد تاکتیکی و حمایت از آن‌ها، مبارزه رادیو الکترونیکی، ایجاد موانع مین‌گذاری شده و غیره است. نیروی زمینی نیروهای مسلح فدراسیون روسیه همچنین در فعالیت مربوط به حفاظت از صلح شرکت می‌کند. در حال حاضر واحدهای نیروی زمینی در عملیات حفاظت از صلح در سیرا-لئون، آبخازستان، آستیای جنوبی و منطقه رود دنستر شرکت می‌کنند. یک وظیفه مهم دیگر افسران این نیرو، کمک به تشکیل ارتش و آموزش کادرهای نظامی کشورهای دیگر و سازماندهی سرویس فنی جنگ‌افزاری است که این کشورها از فدراسیون روسیه خریداری می‌کنند[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. کرمی، جهانگیر(1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، 227-229.