میزان اشتغال در مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دو مقوله مرتبط با فقر و بیکاری از گذشته‌های دور و در خلال همه برنامه‌های اقتصادی این کشور، جامعه و اقتصاد [[مصر]] را با آسیب‌های جدی روبرو ساخته است. بروز این پدیده‌ها به ویژه در سال‌های میان جنگ جهانی دوم و پیامدهای آن که عمدتا افزایش نرخ تورم، مهاجرت به شهرها برای کار و افزایش سریع جمعیت بود، در نیمه دوم قرن بیستم هم با فراز و فرودهایی ادامه یافت و به ویژه در دو دهه منجر به انقلاب مردم [[مصر]] در ژانویه 2011 و در نتیجه سیاست‌های اصلاح اقتصادی رژیم حسنی مبارک که هزینه‌های سرسام‌آوری را تحمیل کرد، اوج گرفت. در دوره آماری نیمه سال 2011، فقر همه جانبه در [[جامعه مصر]] 5/10% از کل جمعیت آن سال و حدود 5/8 میلیون نفر بوده است. از این میزان نسبت خانوده‌های دچار سوء تغذیه ناشی از فقر، 30.1%، خانواده‌های فقیر و محروم از حمایت‌های بهداشتی 29.7%، خانواده‌های فقیر محروم از مسکن و امکانات ارتباطی 9.4% بوده است. بیشترین آمار فقر از آن استان‌های بنی سویف (20.7%)، اسماعیلیه (2.18%)، اسیوط (17.3%) و کمترین آمار برای استان‌های پورت سعید (2%)، شمال سیناء (2.2%) و مرسی مطروح (3.3%) ثبت شده است. نیروی کار [[مصر]] در سال 2011 به حدود 23/829/000 نفر رسید که از این تعداد 4676/000 نفر را زنان تشکیل داده‌اند. از جمعیت نیروی کار، 9% بیکار بوده‌اند. براساس گزارش سازمان مرکزی آمار [[مصر]]، بالاترین نرخ بیکاری در میان فارغ التحصیلان دیپلم و فوق دیپلم در سال 2013، حدود 2.53% از کل جمعیت بیکار بوده وپس از آن دارندگان مدارک دانشگاهی لیسانس به بالا باجمعیت 7.39% قرار گرفته است.<ref name=":1">بازیابی شده در 2015 از https://www.capmas.gov.eg.</ref> | دو مقوله مرتبط با فقر و بیکاری از گذشته‌های دور و در خلال همه برنامه‌های اقتصادی این کشور، جامعه و اقتصاد [[مصر]] را با آسیب‌های جدی روبرو ساخته است. بروز این پدیده‌ها به ویژه در سال‌های میان جنگ جهانی دوم و پیامدهای آن که عمدتا افزایش نرخ تورم، مهاجرت به شهرها برای کار و افزایش سریع جمعیت بود، در نیمه دوم قرن بیستم هم با فراز و فرودهایی ادامه یافت و به ویژه در دو دهه منجر به انقلاب مردم [[مصر]] در ژانویه 2011 و در نتیجه سیاست‌های اصلاح اقتصادی رژیم [[حسنی مبارک]] که هزینه‌های سرسام‌آوری را تحمیل کرد، اوج گرفت. در دوره آماری نیمه سال 2011، فقر همه جانبه در [[جامعه مصر]] 5/10% از کل جمعیت آن سال و حدود 5/8 میلیون نفر بوده است. از این میزان نسبت خانوده‌های دچار سوء تغذیه ناشی از فقر، 30.1%، خانواده‌های فقیر و محروم از حمایت‌های بهداشتی 29.7%، خانواده‌های فقیر محروم از مسکن و امکانات ارتباطی 9.4% بوده است. بیشترین آمار فقر از آن استان‌های بنی سویف (20.7%)، اسماعیلیه (2.18%)، اسیوط (17.3%) و کمترین آمار برای استان‌های پورت سعید (2%)، شمال سیناء (2.2%) و مرسی مطروح (3.3%) ثبت شده است. نیروی کار [[مصر]] در سال 2011 به حدود 23/829/000 نفر رسید که از این تعداد 4676/000 نفر را زنان تشکیل داده‌اند. از جمعیت نیروی کار، 9% بیکار بوده‌اند. براساس گزارش سازمان مرکزی آمار [[مصر]]، بالاترین نرخ بیکاری در میان فارغ التحصیلان دیپلم و فوق دیپلم در سال 2013، حدود 2.53% از کل جمعیت بیکار بوده وپس از آن دارندگان مدارک دانشگاهی لیسانس به بالا باجمعیت 7.39% قرار گرفته است.<ref name=":1">بازیابی شده در 2015 از https://www.capmas.gov.eg.</ref> | ||
مسئله فقر در میان کودکان مصری از دیگر معضلات اجتماعی [[مصر]] است. آمارهای 2013-2012 نشان می‌دهد حدود 9.2 میلیون کودک مصری تا سن 7 سالگی زیر خط فقر قرار دارند؛ در حالی که این رقم در سال‌های 1999 تا 2000 حدود 5.7 میلیون کودک بوده است.<ref name=":1" /><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص139-141.</ref> | مسئله فقر در میان کودکان مصری از دیگر معضلات اجتماعی [[مصر]] است. آمارهای 2013-2012 نشان می‌دهد حدود 9.2 میلیون کودک مصری تا سن 7 سالگی زیر خط فقر قرار دارند؛ در حالی که این رقم در سال‌های 1999 تا 2000 حدود 5.7 میلیون کودک بوده است.<ref name=":1" /><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص139-141.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۸
دو مقوله مرتبط با فقر و بیکاری از گذشته‌های دور و در خلال همه برنامه‌های اقتصادی این کشور، جامعه و اقتصاد مصر را با آسیب‌های جدی روبرو ساخته است. بروز این پدیده‌ها به ویژه در سال‌های میان جنگ جهانی دوم و پیامدهای آن که عمدتا افزایش نرخ تورم، مهاجرت به شهرها برای کار و افزایش سریع جمعیت بود، در نیمه دوم قرن بیستم هم با فراز و فرودهایی ادامه یافت و به ویژه در دو دهه منجر به انقلاب مردم مصر در ژانویه 2011 و در نتیجه سیاست‌های اصلاح اقتصادی رژیم حسنی مبارک که هزینه‌های سرسام‌آوری را تحمیل کرد، اوج گرفت. در دوره آماری نیمه سال 2011، فقر همه جانبه در جامعه مصر 5/10% از کل جمعیت آن سال و حدود 5/8 میلیون نفر بوده است. از این میزان نسبت خانوده‌های دچار سوء تغذیه ناشی از فقر، 30.1%، خانواده‌های فقیر و محروم از حمایت‌های بهداشتی 29.7%، خانواده‌های فقیر محروم از مسکن و امکانات ارتباطی 9.4% بوده است. بیشترین آمار فقر از آن استان‌های بنی سویف (20.7%)، اسماعیلیه (2.18%)، اسیوط (17.3%) و کمترین آمار برای استان‌های پورت سعید (2%)، شمال سیناء (2.2%) و مرسی مطروح (3.3%) ثبت شده است. نیروی کار مصر در سال 2011 به حدود 23/829/000 نفر رسید که از این تعداد 4676/000 نفر را زنان تشکیل داده‌اند. از جمعیت نیروی کار، 9% بیکار بوده‌اند. براساس گزارش سازمان مرکزی آمار مصر، بالاترین نرخ بیکاری در میان فارغ التحصیلان دیپلم و فوق دیپلم در سال 2013، حدود 2.53% از کل جمعیت بیکار بوده وپس از آن دارندگان مدارک دانشگاهی لیسانس به بالا باجمعیت 7.39% قرار گرفته است.[۱]
مسئله فقر در میان کودکان مصری از دیگر معضلات اجتماعی مصر است. آمارهای 2013-2012 نشان می‌دهد حدود 9.2 میلیون کودک مصری تا سن 7 سالگی زیر خط فقر قرار دارند؛ در حالی که این رقم در سال‌های 1999 تا 2000 حدود 5.7 میلیون کودک بوده است.[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ بازیابی شده در 2015 از https://www.capmas.gov.eg.
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص139-141.