سنت مهمان نوازی در مالی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «یکی از سنت‌های مهم مردم کشور مالی مهمان‌نوازی فوق‌العاده و علاقۀ وافر آنها به حضور مهمان است. احترام به مهمان، بخشی از فرهنگ شفاهی است و پس از ورود دین اسلام به این سرزمین نیز، جايگاه رفيع تري پيدا كرده است. مردم مالیایی ورود مهمان به منازل خ...» ایجاد کرد)
 
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۱: خط ۱:
یکی از سنت‌های مهم مردم کشور مالی مهمان‌نوازی فوق‌العاده و علاقۀ وافر آنها به حضور مهمان است. احترام به مهمان، بخشی از فرهنگ شفاهی است و پس از ورود دین اسلام به این سرزمین نیز، جايگاه رفيع تري پيدا كرده است. مردم مالیایی ورود مهمان به منازل خود را برکت و رحمت پروردگار می‌دانند و در بسیاری از موارد، برخی از روستایيان با مهاجرت از روستا به شهر– که عمدتاً برای یافتن شغلی مناسب صورت می‌گیرد- مدت‌ زیادی بدون ناشکیبایی صاحبان خانه از وجود آنها، در منازل خويشاوندان خود اقامت می‌کنند. میهمان عضوی از خانواده میزبان است و درآمد اندك خانواده بین آنها هم تقسیم می‌شود. خصلت مهمان‌نوازی مردم مالی اعم از مسلمانان و غیرمسلمانان در سراسر غرب آفریقا شهرت دارد. این امر بارها مورد تشویق رهبران جوامع اسلامی ‌این کشور نيز قرار گرفته و ائمۀ جمعه و جماعات شهرها و روستاهای مالی همواره مسلمانان را در این مورد تشویق می‌کنند[6]. یکی از شاخص‌‌‌‌‌ترین جلوه‌های مهمان‌نوازی مالیایی‌ها، پذیرایی از مهمانان در شهرها و روستاهای مالی با چای سبز است. چای سبز به همراه برگ‌های نعنا، نوشیدنی بسیار خوش طعمی‌ است که با شکر فراوان، در فنجان‌های کوچک به مهمانان تعارف می‌شود. دم کردن و تهیۀ این چای مخصوص، که گاهی تا نیم ساعت طول می‌کشد و نحوۀ ریختن آن از قوری در فنجان‌ها، تشریفات خاصی دارد که برای میزبان و مهمانان توأم با لذت و شادی است.[7] جالب اینجاست که ابن‌‌بطوطه نیز در سال 1352م و در هنگام سفر به کشور مالی، به مهمان‌نوازی مردم آن سرزمین اشاره کرده و آنان را مردمی ‌مهمان‌نواز خوانده است. '''(موجد، 1364: 124-125)'''
یکی از سنت‌های مهم مردم کشور [[مالی]] مهمان‌نوازی فوق‌العاده و علاقۀ وافر آنها به حضور مهمان است. احترام به مهمان، بخشی از فرهنگ شفاهی است و پس از ورود دین اسلام به این سرزمین نیز، جايگاه رفيع تري پيدا كرده است. مردم مالیایی ورود مهمان به منازل خود را برکت و رحمت پروردگار می‌دانند و در بسیاری از موارد، برخی از روستایيان با مهاجرت از روستا به شهر– که عمدتاً برای یافتن شغلی مناسب صورت می‌گیرد- مدت‌ زیادی بدون ناشکیبایی صاحبان خانه از وجود آنها، در منازل خويشاوندان خود اقامت می‌کنند. میهمان عضوی از خانواده میزبان است و درآمد اندك خانواده بین آنها هم تقسیم می‌شود. خصلت مهمان‌نوازی مردم مالی اعم از مسلمانان و غیرمسلمانان در سراسر غرب آفریقا شهرت دارد. این امر بارها مورد تشویق رهبران جوامع اسلامی ‌این کشور نيز قرار گرفته و ائمۀ جمعه و جماعات شهرها و روستاهای مالی همواره مسلمانان را در این مورد تشویق می‌کنند[6]. یکی از شاخص‌‌‌‌‌ترین جلوه‌های مهمان‌نوازی مالیایی‌ها، پذیرایی از مهمانان در شهرها و روستاهای مالی با چای سبز است. چای سبز به همراه برگ‌های نعنا، نوشیدنی بسیار خوش طعمی‌ است که با شکر فراوان، در فنجان‌های کوچک به مهمانان تعارف می‌شود. دم کردن و تهیۀ این چای مخصوص، که گاهی تا نیم ساعت طول می‌کشد و نحوۀ ریختن آن از قوری در فنجان‌ها، تشریفات خاصی دارد که برای میزبان و مهمانان توأم با لذت و شادی است.[7] جالب اینجاست که ابن‌‌بطوطه نیز در سال 1352م و در هنگام سفر به کشور مالی، به مهمان‌نوازی مردم آن سرزمین اشاره کرده و آنان را مردمی ‌مهمان‌نواز خوانده است. '''(موجد، 1364: 124-125)'''

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۶

یکی از سنت‌های مهم مردم کشور مالی مهمان‌نوازی فوق‌العاده و علاقۀ وافر آنها به حضور مهمان است. احترام به مهمان، بخشی از فرهنگ شفاهی است و پس از ورود دین اسلام به این سرزمین نیز، جايگاه رفيع تري پيدا كرده است. مردم مالیایی ورود مهمان به منازل خود را برکت و رحمت پروردگار می‌دانند و در بسیاری از موارد، برخی از روستایيان با مهاجرت از روستا به شهر– که عمدتاً برای یافتن شغلی مناسب صورت می‌گیرد- مدت‌ زیادی بدون ناشکیبایی صاحبان خانه از وجود آنها، در منازل خويشاوندان خود اقامت می‌کنند. میهمان عضوی از خانواده میزبان است و درآمد اندك خانواده بین آنها هم تقسیم می‌شود. خصلت مهمان‌نوازی مردم مالی اعم از مسلمانان و غیرمسلمانان در سراسر غرب آفریقا شهرت دارد. این امر بارها مورد تشویق رهبران جوامع اسلامی ‌این کشور نيز قرار گرفته و ائمۀ جمعه و جماعات شهرها و روستاهای مالی همواره مسلمانان را در این مورد تشویق می‌کنند[6]. یکی از شاخص‌‌‌‌‌ترین جلوه‌های مهمان‌نوازی مالیایی‌ها، پذیرایی از مهمانان در شهرها و روستاهای مالی با چای سبز است. چای سبز به همراه برگ‌های نعنا، نوشیدنی بسیار خوش طعمی‌ است که با شکر فراوان، در فنجان‌های کوچک به مهمانان تعارف می‌شود. دم کردن و تهیۀ این چای مخصوص، که گاهی تا نیم ساعت طول می‌کشد و نحوۀ ریختن آن از قوری در فنجان‌ها، تشریفات خاصی دارد که برای میزبان و مهمانان توأم با لذت و شادی است.[7] جالب اینجاست که ابن‌‌بطوطه نیز در سال 1352م و در هنگام سفر به کشور مالی، به مهمان‌نوازی مردم آن سرزمین اشاره کرده و آنان را مردمی ‌مهمان‌نواز خوانده است. (موجد، 1364: 124-125)